کارگران بهعنوان نیروهای محرکه اقتصادی و اجتماعی نقش بسیار حیاتی در پیشرفت جوامع ایفا میکنند. روز کارگر، فرصتی برای ارج نهادن به تلاشها و فداکاریهای این قشر زحمتکش جامعه است. تاریخچه روز کارگر به اواخر قرن نوزدهم برمیگردد. در سال ۱۸۸۶، کارگران در شیکاگو به خیابانها آمدند تا خواستار کاهش ساعات کاری به هشت ساعت در روز شوند. این اعتراضات، که به شورش «میدان هایمارکت» معروف شد و به قیمت جان بسیاری از کارگران تمام شد، اما در نهایت منجر به توجه بیشتر جامعه به حقوق کارگران و نامگذاری روز جهانی کارگر شد. این روز اکنون در بسیاری از کشورهای جهان بهعنوان نمادی از همبستگی و مبارزه برای عدالت اجتماعی شناخته میشود.
کارگران نهتنها موتور محرکه اقتصاد هستند، بلکه با تلاشهای خود فرهنگ، هنر و زندگی اجتماعی را نیز غنیتر میکنند. از کارگران ساختمانی که خانهها و زیرساختها را میسازند تا کارگران صنایع تولیدی که کالاهای ضروری را تولید میکنند، همگی در توسعه و شکلدهی به جامعه نقش دارند. بدون زحمات این قشر، هیچ پیشرفتی امکانپذیر نیست. با وجود پیشرفتهای اقتصادی، هنوز نیز بسیاری از کارگران با چالشهای جدی مواجه هستند، بهطوریکه بسیاری از کارگران هنوز هم با حقوقهای ناکافی زندگی میکنند که نمیتواند نیازهای اولیه آنها را تأمین کند. بسیاری از کارگران از بیمههای درمانی، بازنشستگی و سایر حمایتهای اجتماعی بیبهرهاند.
شرایط بد بیش از ۷۰ درصد بازنشستگان تامین اجتماعی
نصرالله دریابیگی، نایب رئیس کانون عالی کارگران بازنشسته تأمین اجتماعی کشور بهمناسبت روز جهانی کارگر به ایسنا میگوید: در روز جهانی کارگر باید به تاریخچه و اهمیت این روز نگاهی بیندازیم. روز کارگر از زمانی شروع شد که تظلمخواهی کارگران در حدود ۱۴۰ سال پیش کارگران معدنچی در شیکاگو آمریکا آغاز شد. در آن زمان، کارگران برای حقوق بهتر، ساعت کاری مناسب و دستمزد عادلانه اعتصاب کردند. این اعتراضات با سرکوب شدید مواجه شد و سازمان ملل متحد مجبور شد برای ثبت و دفن درگذشتگان این جنبش، سازمان بینالمللی کار را تأسیس کند.
وی میافزاید: امروز اول ماه میلادی مصادف با یازدهم اردیبهشت، روز جهانی کارگر نامگذاری شده است. معتقدم که روز کارگر نهتنها روزی برای جشن و بزرگداشت، بلکه روزی است که باید به مطالبات برحق کارگران توجه کنیم. در سراسر جهان از جمله ایران، این روز را گرامی میداریم و یاد شهیدان کارگر را زنده نگه میداریم.
نایب رئیس کانون عالی کارگران بازنشسته تأمین اجتماعی کشور با بیان اینکه حضرت امام(ره) فرموردند که هر روز، روز کارگر است و مقام معظم رهبری نیز فرمودند کار جوهره حیات انسانها است، ادامه میدهد: در ایران هنوز مشکلات زیادی وجود دارد. یکی از مهمترین مسائل معیشتی است؛ بازنشستگان و کارگران بسیاری با پایین بودن دستمزدها و هزینههای زندگی دستوپنجه نرم میکنند. امسال حقوق حداقل دستمزد حدود ۴۵ درصد افزایش یافته است، اما این رقم هنوز فاصله زیادی با سبد هزینههای واقعی جامعه دارد؛ بهطوری که حدود ۶۰ درصد از هزینهها تأمین نمیشود.
دریابیگی بیان میکند: بیش از ۷۰ درصد بازنشستگان تامین اجتماعی امروزه در بدترین شرایط بهسر میبرند. قانون تأمین اجتماعی بر بازنشستگان تأکید دارد که باید تورم و سبد هزینهها در نظر گرفته شود، اما واقعیت این است که قدرت خرید بازنشستگان بسیار کاهش یافته، بهطوری که نزدیک به ۷۰ تا ۸۰ درصد آنان توانایی تأمین نیازهای اولیه خود را ندارند.
وی با اشاره به اینکه یکی دیگر از مطالبات مهم ما بحث درمان است، تصریح میکند: طبق قانون اساسی درمان رایگان حق همگانی است، اما بیمهشدگان و بازنشستگان ما با مشکلاتی، مانند دریافت حق بیمههای چندگانه و زیرمیزی گرفتن برخی پزشکان مواجه هستند که این موضوع نیازمند توجه جدی است.
نایب رئیس کانون عالی کارگران بازنشسته تأمین اجتماعی کشور اظهار میکند: ۹۹درصد از کارگران ایرانی بهدلیل عدم اجرای درست ماده ۷ قانون کار امنیت شغلی ندارند. امنیت شغلی یکی دیگر از دغدغههای اصلی کارگران است. بسیاری از آنان توسط شرکتهای پیمانکاری یا خدماتی استخدام شدهاند و امنیت شغلی ندارند. حتی پس از سالها فعالیت نمیدانند چه آیندهای در انتظارشان است.
دریابیگی اضافه میکند: جریان خصوصیسازی نیز یکی دیگر از چالشهایی است که باید مورد توجه قرار گیرد. امیدواریم بر اساس بر اساس قانون اساسی، دولت کوچکتر شود و ثروت تولید شده عادلانه بین مردم توزیع گردد، اما روند خصوصیسازی در برخی مناطق کشور همچنان ادامه دارد که منجر به تضییع حقوق کارگران میشود.
وی اذعان میکند: هرچقدر تلاش کنیم تا اقتصاد کشور شکوفا شود، اما بدون عدالت اجتماعی هیچ ثمرهای ندارد. مسئولین باید راهکارهایی بیابند تا هم توسعه اقتصادی محقق شود هم حقوق کارگران حفظ گردد تا بتوانیم جامعهای عادلتر بسازیم.
نایب رئیس کانون عالی کارگران بازنشسته تأمین اجتماعی کشور خاطرنشان میکند: مهمترین مسئله ما، امنیت شغلی کارگران است که باید بهطور جدی مورد توجه قرار گیرد. این موضوع شامل تأمین کار دائم و قراردادهای دائم نیز میشود که از اهمیت بالایی برخوردار است.
دریابیگی بابیان اینکه مسئله دوم، خلا موجود در حقوق کارگران است، یادآور میشود: این موضوع به وجود اختلافات در حقوق اشاره دارد و ضروری است که دولت پیشبینیهای لازم را انجام دهد. باید راهبردی برای توزیع برنج، روغن، مواد پروتئینی و گوشت بهعنوان اقلام کارگری از طریق شرکتهای تعاونی مصرف برای بازنشستگان در هر فصل اتخاذ شود تا این خلا پر شده و مشکلات معیشتی نیروی کار کشور مرتفع گردد.
وی درباره اینکه قانون بازنشستگی بر اساس کار سخت و زیانآور تعریف شده است، میافزاید: در مورد کار سخت و زیانآور، دو مسئله وجود دارد؛ اول بهینهسازی و بازسازی شرایط کاری و دوم، توجه به شرایط خاص کارگران در مشاغل سخت مانند معادن. بهعنوان مثال، در بازدیدی که از یکی از معادن مازندران داشتیم، کارگران نگران بودند و نیاز به کاهش ساعات کاری و تعیین مرخصی مشخص داشتند. باید محاسبه ساعات کاری و سوابق کارگران بهدرستی انجام شود.
نایب رئیس کانون عالی کارگران بازنشسته تأمین اجتماعی کشور اضافه میکند: امید داریم که با اجرای قانون، عدالت در حق کارگران برقرار شود. بسیاری از جوانان به دنبال شغل هستند و میخواهند وارد بازار کار شوند. من نمیخواهم بگویم که من یک کارگر هستم، بلکه میخواهم تأکید کنم که هر شغلی که باعث شکوفایی اقتصاد و افزایش تولید شود، ارزشمند است. اگر کارگری که در کارخانه یا هر حوزه دیگری مشغول به کار است، بتواند به حقوق و مزایای خود دست یابد، زندگی بهتری خواهد داشت. اگر مشکلات این قشر حل شود و حقوق آنها مناسبسازی شود، رغبت کار برای کار تولیدی افزایش پیدا میکند.
دریابیگی میگوید: با توجه به سبد هزینهای زندگی، حقوق یک کارگر باید افزایش یابد. اگر شرکتها امنیت شغلی را تأمین نکنند، نیروی کار متخصص از حوزه تولید جدا شده و به سمت مشاغل کاذب سوق پیدا میکند، بنابراین کار جوهره حیات انسانهاست و کارگر زمانی میتواند قلب تپنده جامعه باشد که عدالت در زندگی او برقرار شود.
انتهای پیام
نظرات