تماس چشمی، قدرت بی‌نظیری در ارتباطات دارد، یک نگاه می‌تواند ذهن‌ها را به هم متصل کند، هشدار دهد یا آرامش‌بخش باشد، اما واقعا چقدر می‌توانیم از نگاه افراد، متوجه مواردی شویم؟

بررسی محققان دانشگاه «مک‌گیل» (McGill) کانادا، علم را به پاسخ این سوال قدیمی نزدیک‌تر کرد، یافته‌های تحقیقاتی آنان نشان می‌دهد، حرکات عمدی چشم که آزادانه توسط یک فرد انتخاب می‌شوند، سیگنال‌های ظریفی ارسال می‌کنند که دیگران می‌توانند به سرعت آن‌ها را حس و تفسیر کنند.

این تفاوت‌های کوچک و اغلب نامحسوس، بر سرعت واکنش ما به آنچه شخص دیگری به آن نگاه می‌کند، تاثیر خواهند گذاشت. در جهانی که اغلب به کلمات متکی است، این نتایج به ما یادآوری می‌کند که سکوت، هنوز هم می‌تواند گویای بسیاری از ناگفته‌ها باشد. البته در تکامل انسان، سکوت، به معنای بقا تلقی شده است، زیرا تولید صداها، شکارچیان را هوشیار ‌کرده است، اما قدرت چشم‌ها را نیز در به اشتراک گذاشتن اطلاعات بدون صحبت کردن، نباید نادیده گرفت. با گذشت زمان، انسان‌ها، به‌طور فزاینده‌ای در خواندن نشانه‌های چهره، به ویژه آنهایی که از چشم‌ها می‌آیند، مهارت پیدا کردند.

جلنا ریستیک، استاد دانشکده روانشناسی «مک‌گیل» گفت: انسان‌ها سابقه طولانی زندگی در گروه‌های پیچیده و موقعیت‌های اجتماعی دارند. این نظریه مطرح شده که این امر یکی از دلایلی است که مغز ما توانایی بیشتری برای تمرکز بر نشانه‌های اجتماعی از چهره‌ها و به ویژه از چشم‌ها پیدا کند و سیستمی است که برای پشتیبانی از تبادل بسیار سریع اطلاعات پیچیده اجتماعی تکامل یافته است.

این دیدگاه، به چیزی که هر روز تجربه می‌کنیم، گره خورده است. چه در مکالمه، چه در حال قدم زدن در خیابان، یا نشستن در یک اتاق، چشمان ما دائما به دنبال نگاه دیگران است تا نیت آنها را مشخص کنند؛ ما به جایی که آنها نگاه می‌کنند، نگاه و سعی می‌کنیم آنچه را که آنها می‌بینند، ببینیم. حتی نوزادان که فقط چند ماه دارند، نگاه مراقبان خود را دنبال می‌کنند.

ریستیک گفت: تصور می‌شود که دنبال کردن نگاه، پایه و اساس رشد و رفتار اجتماعی ما را فراهم و کمک می‌کند تا بفهمیم دیگران چه فکری دارند، به چه چیزی نگاه می‌کنند یا چه می‌خواهند و همچنین از نظر ذهنی با آنها ارتباط برقرار کنیم.

حرکات ریز چشم گویای بسیاری از حقایق است

محققان در تجزیه‌وتحلیل خود، حرکت اطراف چشم‌ها را در آزمایش‌های خودخواسته در مقابل آزمایش‌های آموزشی، اندازه‌گیری کردند. این حرکات ریز، ممکن است سیگنال‌هایی باشند که ناظران ناآگاهانه آنها را تشخیص داده و به آنها پاسخ می‌دهند. این الگوی حرکتی آنقدر ظریف است که آگاهانه قابل مشاهده نیست، اما همچنان رفتار را تغییر می‌دهد.

نگاه، نحوه ارتباط ما را شکل می‌دهد

این یافته‌ها، ارتباط گسترده‌ای را نشان می‌دهند؛ در زندگی واقعی، ما اغلب بر اساس نگاه‌ها، قضاوت‌های سریعی می‌کنیم. این تصمیمات آنی ممکن است تحت تاثیر نشانه‌های حرکتی باشند که حتی متوجه دیدن آنها نمی‌شویم.

سایت ارث گزارش کرد، در مطالعات آینده، محققان قصد دارند افراد و زمینه‌های متنوع‌تری را آزمایش کنند. آنها همچنین قصد دارند بررسی کنند که چگونه نشانه‌های شنیداری یا دستورالعمل‌های زمان‌بندی بر توانایی ما در تشخیص مقاصد پشت نگاه یک فرد تاثیر می‌گذارند.

 این بررسی آنچه شاعران، هنرمندان و والدین قرن‌ها می‌دانستند را تایید می‌کند. چشمان ما معنایی بسیار فراتر از بینایی را منتقل می‌کنند و نتایج کنونی نشان می‌دهد که حتی کوچکترین حرکت چشم می‌تواند نیت، احساس و توجه را منتقل کند. آنچه جدید است، درک علمی از چگونگی، زمان و چرایی وقوع این اتفاق است.

یک نگاه هرگز فقط یک نگاه نیست، یک سیگنال است و اکنون، با کمک نتایج این تحقیق، می‌دانیم که این سیگنال نه فقط قابل مشاهده است، بلکه قابل اندازه‌گیری نیز است. در دنیای پر سر و صدا، قدرت آرام یک نگاه هنوز هم بلندترین صدا را دارد.

نتایج این تحقیق در مجله روانشناسی ارتباطات منتشر شده است.

انتهای پیام