علی حقی‌زاده در گفت‌وگو با ایسنا درباره پیشگیری و کنترل ریزگردها اظهار کرد: این موضوع به‌عنوان یک چالش زیست‌محیطی پیچیده، نیازمند همکاری‌های فراملی، ملی و بین‌بخشی است.

وی با بیان اینکه تحلیل و مطالبه عمومی درباره ضرورت همگرایی منطقه‌ای به‌ویژه در جنوب غرب آسیا کاملاً درست است، چرا که منشأ بسیاری از ریزگردها مرزهای کشورها را درنوردیده و حل آن بدون مشارکت کشورهای همسایه ناممکن است، بیان کرد: چرا تاکنون تصمیم واحد منطقه‌ای اتخاذ نشده است؟

نماینده انجمن مهندسی منابع آب ایران گفت: همکاری‌های زیست‌محیطی اغلب تحت‌الشعاع روابط دیپلماتیک و رقابت‌های ژئوپلیتیک قرار می‌گیرد، همچنین نبود توافقنامه‌های الزام‌آور منطقه‌ای برای مقابله با ریزگردها باعث شده است هر کشور به‌صورت جزیره‌ای عمل کند.

حقی زاده بیان کرد: پروژه‌های مقابله با بیابان‌زایی و کانون‌های ریزگرد نیازمند سرمایه‌گذاری کلان است که توزیع عادلانه هزینه‌ها میان کشورها موضوعی چالش‌برانگیز است.

وی افزود: نقش دانشگاه‌ها و مطالبه‌گری علمی سفر اخیر معاون رئیس‌ جمهوری به لرستان فرصتی بود که باید دانشگاه‌ها و دستگاه‌های اجرایی از آن بهره می‌بردند که محقق نشد و با میزبانی جذاب ما لرستانی همه اندوه‌ها و مطالبات فراموش شد، اما همان‌طور که اشاره شد با توجه به حساسیت موضوع دانشگاه‌ها و نهادهای علمی می‌توانند نقشی کلیدی ایفا کنند.

نماینده انجمن مهندسی منابع آب ایران با بیان اینکه بحث مهار ریزگردها و انجام پژوهش‌های کاربردی ضروری است، بیان کرد: ارائه داده‌های علمی درباره کانون‌های ریزگرد و راهکارهای مهار آن و فشار علمی بر تصمیم‌گیران می‌تواند کارگشا باشد و در این بین دانشگاه‌ها با انتشار گزارش‌های تخصصی می‌توانند سیاستگذاران را مجبور به اختصاص بودجه و اقدام عملی کنند.

حقی‌زاده بر ایجاد شبکه‌های منطقه‌ای درباره مهار پدیده ریزگرد تاکید کرد و با بیان اینکه ارتباط با دانشگاه‌های کشورهای همسایه (مانند عراق، عربستان و ترکیه...) برای تدوین راهبرد مشترک می‌تواند در مهار ریزگردها موثر باشد، به نحوه چگونگی جذب اعتبارات اشاره کرد و گفت: می‌توان با استفاده از طرح‌های بین‌المللی در قالب مشارکت در برنامه‌هایی مانند کنوانسیون مقابله با بیابان‌زایی ملل متحد (UNCCD) یا صندوق سبز اقلیم و همکاری با سازمان‌های منطقه‌ای مانند برنامه محیط‌زیست سازمان همکاری‌های اسلامی (ICESCO) یا ابتکارات منطقه خلیج فارس و استفاده از ظرفیت‌های داخلی  مانند اختصاص درصدی از عوارض آلایندگی صنایع به پروژه‌های کنترل ریزگرد پرداخت.

وی با تاکید بر اینکه مسئله ریزگردها تنها با اقدام جمعی و عبور از رویکردهای جزیره‌ای حل می‌شود و دانشگاه‌ها به‌عنوان نهادهای بی‌طرف و علم‌محور می‌توانند پل ارتباطی بینش دولت‌ها، جامعه محلی و نهادهای بین‌المللی باشند، تصریح کرد: اگر این مطالبه‌گری به‌موقع و نظام‌مند انجام نشود، بحران ریزگردها به یک فاجعه غیرقابل‌کنترل تبدیل خواهد شد و سوالی که مطرح است این بوده که آیا دانشگاه‌های لرستان یا سایر استان‌های درگیر، تاکنون نقش فعالی در این زمینه داشته‌اند؟ شاید تشکیل یک کارگروه علمی-اجرایی با حضور دانشگاه‌ها، سازمان محیط‌زیست و استانداری‌ها بتواند گام عملی بعدی باشد.

انتهای پیام