محسن تفقدی در گفت‌وگو با ایسنا گفت: از سال ۱۳۶۵ که دانشگاه‌های علوم پزشکی به بهداری ملحق شدند و خدمات بهداشتی درمان شکل گرفت، پتانسیل‌های خوبی برای اتصال دانشگاه به بازار ایجاد شد، اما در عین حال عوارضی نیز از آن زمان به وجود آمد. سال گذشته ما به‌طور ویژه تحت تأثیر این عوارض قرار گرفتیم.

معاون پژوهش و فناوری دانشگاه علوم پزشکی مشهد خاطرنشان کرد: هنگامی که آموزش و پژوهش در دانشگاه به علوم پزشکی متصل شد، درمان و بهداشت با هزاران مشکل روبرو شده و در دانشگاه علوم پزشکی، آموزش و پژوهش تحت شعاع قرار گرفته است. آموزش و پژوهش غالباً تحت تأثیر این چالش‌ها قرار گرفته‌اند و اصل موضوع تغییر کرده است.

وی ادامه داد: باید توجه داشت که عمده موضوعات و مطالبات در دانشگاه علوم پزشکی بخش بهداشت و درمان به‌طور چشمگیری پررنگ‌تر هستند و مسئولین بیشتر به سمت خدمات بهداشت و درمان متمایل می‌شوند.

تفقدی بیان کرد: برای حل این مسائل نیاز به اقداماتی جدی داریم. تفکیک بین حوزه‌های آموزش و درمان امکان‌پذیر نیست و به نظر می‌رسد زمان این کار گذشته است. همچنین، نکات بسیار مفیدی که در این تفکیک وجود دارد از بین خواهد رفت. اتصال ما به بهداشت و درمان مزیت‌هایی برای آموزش و پژوهش به‌دنبال داشته است و می‌تواند منجر به آموزش‌های عملیاتی‌تر و پژوهش‌های نزدیک‌تر به بازار شود.

معاون پژوهش و فناوری دانشگاه علوم پزشکی مشهد گفت: برای رفع این مشکلات، می‌توان نقش قائم مقام را برای حوزه دانشگاه در ذیل رئیس دانشگاه ایجاد کرد و منابع لازم برای این حوزه‌ها را تضمین کرد. این اقدام می‌تواند بخش زیادی از مشکلات فعلی را حل کند و از نظر قوانین و ضوابط ممکن است.

انتهای پیام