به گزارش ایسنا، «گرگ میر»(Greg Meyer) عکاس نجومی ماه گذشته هنگام شرکت در یک رویداد رصد ستاره ها در تگزاس یک منظره‌ خیره‌کننده را از مهد ستاره‌ای «رو مارافسای»(Rho Ophiuchi) و خوشه کروی «مسیه 4»(Messier 4) ثبت کرد.

به نقل از اسپیس، میر با استفاده از یک دوربین نجومی تک‌رنگ با خنک‌کننده ترموالکتریک که روی یک تلسکوپ جمع‌وجور ۶۱ میلی‌متری «Radian Raptor» نصب شده بود، ۱۷۷ عکس جداگانه با نوردهی سه تا پنج دقیقه‌ای را از این ابر وسیع میان‌ستاره‌ای گرفت. تصویربرداری از رو مارافسای با مجموعه‌ای از فیلترهای قرمز، سبز، آبی و روشنایی در طول رویداد رصد ستاره‌ها در مجموع ۱۴ ساعت و ۴۵ دقیقه طول کشید.

داده‌های به دست‌آمده با استفاده از نرم‌افزار عکاسی نجومی «PixInsight» در کنار پردازشگر «ادوبی لایت روم»(Adobe Lightroom) و «فوتوشاپ» به صورت ماهرانه‌ای پردازش شدند تا یک چشم‌انداز غنی از ابرهای گازی در حال چرخش و رشته‌های تاریک و غبارآلود میان ستاره‌ای ایجاد شود.

میر گفت: رو مارافسای یکی از اجرام مورد علاقه عکاسان نجومی است و من می‌خواستم آن را از یک منطقه در آسمان تاریک امتحان کنم و در آوریل ۲۰۲۵ در جشن ستاره‌ها در تگزاس بودم. این جرم پس از نیمه‌شب همراه با کهکشان راه شیری در حال ظاهر شدن بود. بنابراین، من توانستم با تجهیزات قابل حمل خود طی چندین شب که آسمان صاف بود، داده‌های خوبی به دست بیاورم.

سامانه سحابی رو مارافسای، نزدیک‌ترین منطقه ستاره‌زایی به زمین است و به همین دلیل در سال‌های اخیر تحت بررسی دقیق «تلسکوپ فضایی هابل» و «تلسکوپ فضایی جیمز وب» قرار گرفته است.

درخشان‌ترین ستاره در میان ستاره‌های ثبت‌شده در پرتره رنگارنگ میر، غول سرخ پیر موسوم به «قلب‌العقرب»(Antares) است که می‌توان آن را در حال روشن کردن سمت راست چشم‌انداز کیهانی یافت. بالای قلب‌العقرب ، خوشه کروی مسیه ۴ قرار دارد که به گفته ناسا، تخمین زده می‌شود حدود ۱۰۰ هزار جرم ستاره‌ای را در خود جای داده باشد. شهر متراکم دیگری از ستاره‌ها موسوم به «ان‌جی‌سی ۶۱۴۴»(NGC 6144) را می‌توان در سمت چپ بالای قلب‌العقرب مشاهده کرد. به نظر می‌رسد سه ستاره درخشان رو مارافسای B، C و D ساختار ابری اطراف را در سمت چپ بالای تصویر روشن می‌کنند.

همان طور که تقریبا همیشه درباره اجرام اعماق آسمان صدق می‌کند، عناصر گوناگون تشکیل‌دهنده عکس میر به هیچ وجه به اندازه آنچه که به نظر می‌رسند به یکدیگر نزدیک نیستند. به عنوان مثال، ناسا تخمین می‌زند که رو مارافسای در فاصله حدود ۳۹۰ سال نوری از زمین قرار دارد؛ در حالی که قلب‌العقرب کاملا احاطه‌شده در ساختار سحابی تقریبا ۵۵۰ سال نوری دورتر از زمین است. مسیه ۴ حتی دورتر است و در فاصله حدود ۵۵۰۰ سال نوری از سیاره ما قرار دارد.

انتهای پیام