به گزارش ایسنا، طوفان‌های اخیر در تهران با تعدادی کشته و مصدوم نگرانی‌ها را درباره مخاطرات پدیده‌های جوی حدی تشدید کرده است. کارشناسان می‌گویند طوفان‌ و وزش باد شدید بهار و تابستان، نتیجه برهم کنش چند عامل جوی و محیطی البته پدیده‌هایی گذراست، با این حال خسارات ناشی از طوفان‌های اخیر به اندازه‌ای بود که ضرورت راه‌اندازی سامانه‌های هشدار زودهنگام برای همه را یادآوری کند. 

صادق ضیاییان ـ رئیس مرکز ملی پیش‌بینی و مخاطرات وضع هوا ـ نیز در گفت‌وگو با ایسنا، بر ضرورت راه‌اندازی سامانه‌های هشدار زودهنگام برای همه (Early Warning for all) تأکید و با اشاره به ابتکار جهانی سازمان ملل در زمینه هشدار سریع برای همه اظهارکرد: دبیرکل سازمان ملل در نشست تغییرات اقلیمی سال ۲۰۲۲ (اجلاس کاپ ۲۷) اعلام کرد که باید هشدارهای سریع هواشناسی به دست تمام کاربران کره زمین برسد. در طول سال ۲۰۲۳ حدود ۲۰ کشور به‌عنوان پایلوت این برنامه انتخاب شدند و اکنون در حال توسعه در سایر کشورهاست. 

به گفته وی مصوب شده است که برای راه‌اندازی این سامانه‌ها، چهار بخش به‌صورت مستمر همکاری کنند؛ چرا که هیچ‌کدام از این بخش‌ها به‌تنهایی قادر به اجرای کامل سامانه هشدار نیستند. 

ضیاییان سازمان مدیریت بحران، سازمان هواشناسی، یک نهاد امدادی مانند هلال احمر و دستگاه‌ اطلاع‌رسانی (وزارت ارتباطات) را چهار محور راه‌اندازی این سامانه‌ها در ایران ذکر و تاکید کرد: هماهنگی میان این نهادها شرط اصلی موفقیت راه‌اندازی سامانه‌های هشدار زودهنگام برای همه است. 

وی با تاکید بر لزوم هماهنگی بین دستگاهی و هم‌افزایی قابلیت و توانایی‌های هر بخش گفت: طبیعی است که سازمان هواشناسی کشور به‌تنهایی توانایی راه‌اندازی این سامانه‌ها را نداشته باشد و این قدرت را ندارد که به تلفن همراه شهروندان پیامک ارسال کند یا به‌تنهایی زیرساخت‌ها را - که بخش مهمی محسوب می‌شود - فراهم کند. 

رئیس مرکز ملی پیش‌بینی و مخاطرات وضع هوا ادامه داد: ظرفیت زیرساخت‌ها تعیین‌کننده سطح مخاطره است و حرف اول را می‌زند بنابراین ایجاد آن نیز یکی از الزامات اجرا و راه‌اندازی سامانه‌های هشدار سریع برای همه است. 

بیشتر بخوانید:

چرا طوفان گرد و خاک و رگبار بهاری در تهران جولان می‌دهند؟

«هشدار سریع برای همه»؛ ایران در مسیر پیوستن به استاندارد جهانی

به گفته ضیاییان، سازمان هواشناسی ایران سال ۲۰۲۳ درخواست کرده که به عنوان یکی از اولین کشورها اجرای این برنامه را آغاز کند؛ این پیشنهاد با استقبال نهادهای بین‌المللی از جمله سازمان جهانی هواشناسی روبه‌رو شد اما مراحل اولیه برای آغاز فعالیت در این زمینه زمان‌بر بود. فرایند اجرای این طرح نو ظهور حتی در سطح جهانی نیز با پیچیدگی‌هایی مانند تأمین مالی و ساختار اجرایی همراه است، در ایران نیز هنوز در مرحله آغازین قرار دارد.

رئیس مرکز ملی پیش‌بینی و مخاطرات وضع هوا به تداوم برگزاری جلسات بین‌المللی و داخلی اشاره کرد و با تاکید بر برگزاری جلساتی برای پیشبرد این طرح در طول یک سال گذشته گفت: در مهر یا آبان‌ماه سال گذشته نشستی در فیلیپین با هماهنگی وزارت امور خارجه ایران در این خصوص برگزار شد. سازمان حفاظت محیط زیست و صندوق سبز نیز جلساتی در این خصوص برگزار کردند و جلسات درون سازمانی و بین سازمانی نیز در جریان بوده است بنابراین پیگیری‌های بین‌المللی و داخلی به صورت همزمان پیش می‌رود. 

وی با اشاره به برگزاری جلسه‌ دیگری در روز ۲۳ اردیبهشت با سازمان جهانی هواشناسی گفت: در این مرحله، تمرکز بر طراحی کارگاه‌ها، تدوین تول‌کیت‌ها، شناسایی خلاها و گزارش‌های تشخیصی است. این‌ها گام‌های اولیه برای پیاده‌سازی طرح در ایران به شمار می‌آید و پیش‌جلسه‌ای برای آغاز یک کارگاه (ورکشاپ) در کشور ایران است. 

وی در پاسخ به پرسشی درباره میزان هماهنگی با سایر دستگاه‌های داخلی مانند مدیریت بحران و هلال احمر گفت: چند جلسه برگزار شده، اما هنوز فرآیند همکاری کاملاً تثبیت نشده است و در مراحل ابتدایی قرار دارد. 

ضیاییان در پایان با اشاره به شعار امسال سازمان جهانی هواشناسی «همکاری برای رفع کاستی‌های هشدار زودهنگام برای همه» (Closing the Early Warning Gap Together) تأکید کرد: کاستی‌ها در تمامی زمینه‌ها وجود دارد و به همین سبب نیز نهادهای مسئول باید برای رفع کاستی‌هایی مانند توسعه زیرساخت‌ها تلاش کنند همچنین شناسایی خلاها و رفع آن‌ها، اولین قدم برای حرکت در مسیر هشدار مؤثر است. این مسئله فقط فنی نیست بلکه نیاز به فرهنگ‌سازی گسترده نیز دارد.

انتهای پیام