به گزارش ایسنا، «حسین امیرعبداللهیان» وزیر امور خارجه شهید جمهوری اسلامی ایران ۳۰ اردیبهشت ماه سال گذشته در جریان حادثه سقوط هلیکوپتر شهید «سید ابراهیم رئیسی» و همراهانش  در نزدیکی روستای «اوزی ورزقان» در شمال استان آذربایجان شرقی به شهادت رسید.

 «حسین امیرعبداللهیان» که به همراه «سید ابراهیم رئیسی» برای افتتاح سد خداآفرین و سد قیز قلعه‌سی (قلعه دختر) به استان آذربایجان شرقی سفر کرده بود و در مسیر بازگشت، بالگرد حامل آنها دچار سانحه شد، از دیپلمات‌های قدیمی وزارت خارجه بود که در سوم شهریور ۱۴۰۰ با کسب ۲۷۰ رأی موافق، ۶ رأی مخالف و ۱۰ رأی ممتنع از نمایندگان مجلس شورای اسلامی به‌عنوان وزیر امور خارجه دولت سیزدهم مشغول به کار شد.

امیرعبدالهیان که برخی از او به عنوان وزیر خارجه جریان مقاومت یاد می‌کنند در سال ۱۳۴۳ در دامغان متولد شد. او مدرک کارشناسی خود را در سال ۱۳۷۰ در رشته روابط دیپلماتیک از دانشکده روابط بین‌الملل وزارت امور خارجه دریافت و در ادامه  مدرک کارشناسی ارشد و و دکترای خود در حوزه روابط بین‌الملل را از دانشگاه تهران  کسب کرد.

کارشناس و معاون سفارت جمهوری اسلامی ایران در بغداد، معاون اداره اول سیاسی خلیج فارس وزارت امور خارجه، معاون دستیار ویژه وزیر امور خارجه در امور عراق، عضو کمیته سیاسی-امنیتی مذاکرات هسته‌ای ایران با EU۳ (سه کشور اروپایی) معاون اداره کل خلیج فارس وزارت امور خارجه، عضو کمیته مذاکرات ایران، عراق و آمریکا در موضوع عراق، رئیس ستاد ویژه عراق در وزارت امور خارجه، سفیر جمهوری اسلامی ایران در بحرین، مدیر کل خلیج فارس و خاورمیانه وزارت امور خارجه، معاون عربی و آفریقای وزارت امور خارجه و  دستیار ویژه رئیس مجلس و مدیرکل امور بین‌الملل مجلس شورای اسلامی  از جمله مسئولیت های شهید امیر عبداللهیان از سال ۱۳۷۶ تا ۱۴۰۰ بود.

کتاب‌های «استراتژی مهار دوگانه آمریکا»، «دموکراسی متعارض ایالات متحده آمریکا در عراق جدید»، «ناکارآمدی طرح خاورمیانه بزرگ آمریکا» و «صبح شام»از جمله کتاب‌های تالیفی شهید «حسین امیرعبداللهیان» است.

در سالگرد شهادت «حسین امیرعبداللهیان» در گفت‌وگوی کوتاهی با «ناصر کنعانی» یکی از دیپلمات‌های ارشد کشورمان که رابطه صمیمانه‌ای نیز با وی داشت و مدتی نیز در دوران ریاست او بر دستگاه دیپلماسی، مسئولیت سخنگویی وزارت خارجه را بر عهده داشت به بررسی ویژگی‌های شخصی او  و مهم‌ترین دغدغه این شهید در حوزه کاری پرداختیم‌.

تحقق حداکثری منافع ملی مهم‌ترین دغدغه شهید امیرعبداللهیان در حوزه کار بود

«ناصر کنعانی» سخنگوی پیشین وزارت امورخارجه در پاسخ به این سوال که با توجه به سال‌های همکاری‌تان با شهید امیرعبداللهیان به نظرتان مهمترین دغدغه ایشان در حوزه کار چه بود و چه ویژگی‌هایی را در این حوزه داشتند؟ گفت: تحقق حداکثری منافع ملی منطبق با اصول و ارزش‌های انقلاب اسلامی و منویات امامین انقلاب، مهم‌ترین دغدغه ایشان در حوزه کار بود.

وی افزود: شهید حسین امیرعبداللهیان را بدون هیچ مبالغه‌ای می‌توان وزیر خارجه انقلابی، متدین و ولایی توصیف کرد.

این دیپلمات ارشد کشورمان تصریح کرد: معتقدم دیانت و اصول و ارزش‌های انقلاب اسلامی منطبق با نگاه امام و رهبری، خطوط و اصول تعیین کننده‌ای در فعالیت‌های حرفه‌ای و ماموریت‌های دیپلماتیک امیرعبداللهیان بود و این ویژگی‌ها، امیرعبداللهیان را وزیر خارجه تراز انقلاب اسلامی و یک الگو قرار داده بود.

ویژگی‌های والای شخصی و اخلاقی شهید امیرعبداللهیان از او دیپلماتی مثال زدنی ساخته بود

کنعانی در پاسخ به این سوال که مهمترین ویژگی‌های روحی و شخصی ایشان چه بود، با بیان اینکه «شهید امیرعبداللهیان گشاده رو، مؤدب، کریم، متواضع و سلیم‌النفس بود»، ادامه داد: در عین حال ویژگی‌های والای شخصی و اخلاقی، در حسن انجام وظایف سازمانی و حرفه‌ای او تاثیر سلبی نگذاشته بود؛ بلکه از او دیپلماتی مثال زدنی ساخته بود. اخلاق و توانایی‌های دیپلماتیک را با هم داشت. این ویژگی در کنار توانایی‌های حرفه‌ای، اعتماد به نفس و جدیت در امور، امیرعبداللهیان را به شخصیتی جذاب برای طرف‌های خارجی تبدیل کرده بود.

کار کردن با شهید امیرعبداللهیان آسان نبود

وی در ارتباط با تجربه کار کردن با شهید امیرعبداللهیان اظهار کرد: کار کردن با ایشان آسان نبود، چون پرکار بود و روز و شب و تعطیل و غیرتعطیل نمی‌شناخت، ولی حسن خلق در کنار کاردانی و درایت و تدبیر او، کار با شهید امیرعبداللهیان را شیرین و آسان می‌کرد. او یک معلم بود، هم معلم اخلاق و هم یک استاد و آموزگار در فعالیت حرفه‌ای و دیپلماتیک بود.

شهید امیرعبداللهیان همکاری با رسانه‌ها را مکمل مأموریت دیپلمات‌ها و دستگاه دیپلماسی می‌دانست

سخنگوی پیشین وزارت امور خارجه در پاسخ به این سوال که با توجه به تعامل وی در جایگاه سخنگویی وزارت خارجه نوع نگاه امیرعبداللهیان به رسانه‌ها و خبرنگاران چگونه بود؟ گفت: رسانه‌ها و خبرنگاران را همکار و همیار می‌دانست، با خبرنگاران دوست بود و همکاری آنان را مکمل مأموریت دیپلمات‌ها و دستگاه دیپلماسی می‌دانست. خبرنگاران را بسیار تکریم می‌کرد و همواره سفارش آنها را به بنده و همکاران خود می‌کرد.

کنعانی در بیان خاطره‌ای از شهید امیرعبداللهیان تصریح کرد: یکی از درس‌آموزترین خاطراتم، همراهی ایشان در بازدید از مرکز «ای بی» یا همان حمایت از کودکان مبتلا به بیماری پروانه ای بود. وضعیت کودکان مبتلا به این بیماری واقعا دردناک و رنج‌آور بود، امیرعبداللهیان عاشقانه و پدرانه، این بیماران عزیز را مورد تفقد و محبت قرار داد. با تک‌تک آنها صحبت و حال و احوال کرد، وضعیت درسی و علایق آنان را پرسید. نوازش‌شان کرد، با آنها نشست، با آنها همدردی کرد، عکس یادگاری انداخت و هدیه‌ای هم به آن‌ها داد.

وی افزود: او واقعا یک انسان بامعرفت و بزرگوار و کریم بود. موضوع این بیماران و تأمین مایحتاج آنان از دغدغه‌های وی در برخی پیگیری‌ها و مذاکرات دیپلماتیک بود.

انتهای پیام‌