مهدیار اسماعیلی در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: ایده متن این اجرا تقریباً به ۹ ماه قبل باز می‌گردد که در این مدت با تغییراتی مواجه شده است. باتوجه به اختلالات روانشناسانه یکی از شخصیت‌ها که داستان حول محور زندگی او روایت می‌شود، تصمیم گرفتیم که عناصر مربوط به هنر نقاشی را به متن اضافه کنیم. هرچند که این موضوع به صورت مستقیم به مخاطبان منتقل نشد اما شاهد درک و دریافت صحیح افرادی که به تماشای این اثر نشستند نسبت به مقوله‌های روانشناسی بودیم.

وی ادامه داد: در نحوه طراحی صحنه و چیدمان آن تلاش کردیم که بوم‌های نقاشی را به صورت ساعتگرد یعنی از چپ به راست قرار دهیم که بیانگر احوالات روحی شخصیت اصلی داستان باشد که رفته‌رفته با وخیم شدن اوضاع روحی و روانی‌اش از موضوعات انسانی و رنگ‌های روشن به سمت موضوعاتی مثل مرگ و رنگ‌های تیره‌تر تغییر پیدا کرد. با توجه به عدم وجود بخش رورانس در انتهای اجرا، این فرصت را فراهم کردیم که مخاطبان امکان بازدید از صحنه و تابلوهای نقاشی موجود را داشته باشند و این دقیقا درست شبیه همان چیزی است که شخصیت زن که در قامت یک نقاش بود آرزوی تحقق آن را داشت.

کارگردان نمایش گالری نقاشی گفت: اتفاق مثبت دیگری که در انتهای برخی از اجراها رخ داد، خریداری بعضی از این تابلوها توسط مخاطبان بود. باتوجه به تسلط بعضی افراد در تیم پشت صحنه در زمینه طراحی و نقاشی، بازیگران با بهره‌گیری از تجربیات آنان به درک بهتری از زندگی روزمره یک نقاش و نحوه خلق اثر رسیدند و توانستند بازی بهتری را ارائه دهند.

اسماعیلی عنوان کرد: در میان نقاشی‌های متعددی که برای انتخاب به دست ما رسید سعی کردیم آثاری را انتخاب کنیم که در سبک‌هایی مثل امپرسیونیسم و اکسپرسیونیسم باشد. در گفت‌وگو با این هنرمندان با مسئله حفظ و نگهداری آثار مواجه بودیم که با توجه به سابقه قبلی و حضور آنان در نمایشگاه‌ها، نگران سلامت فیزیکی آثارشان بودند که در ابتدا امنیت این موضوع را تضمین کردیم و حدود ۳۰ تا ۳۵ اثر در ابعاد مختلف از ۱۰ نقاش دریافت کردیم.

به گزارش ایسنا، نمایش «گالری نقاشی» به نویسندگی و کارگردانی مهدیار اسماعیلی در ژانر روانشناختی یکی از آثاری است که به روی صحنه پردیس تئاتر مستقل رفته است تا از طریق ایجاد پلی میان هنرهای تجسمی و تئاتر تجربه جدیدی را رقم بزند.

انتهای پیام