به گزارش ایسنا، هنگامی که دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا، در ژانویه به قدرت رسید، قول داد که از تولید بیشتر نفت و گاز حمایت کند و بر شعار «حفاری کن، عزیزم، حفاری کن» پافشاری کرد. او به سرعت دستورات اجرایی را با هدف تشویق اکتشافات جدید نفت و گاز و در عین حال سرکوب رشد صنعت انرژی تجدیدپذیر، صادر کرد. با این حال، از زمان این وعده‌های اولیه، به نظر می‌رسد که ترامپ به طور فزاینده‌ای، صنعت نفت و گاز را از خود دلزده کرده، زیرا شرکت‌ها با قیمت پایین نفت، عدم قطعیت جنگ تجاری و چندین مشکل دیگر، دست و پنجه نرم می‌کنند.

رئیس‌جمهور آمریکا در مارس، به کنگره گفت: ما طلای مایع بیشتری از هر کشوری روی زمین، زیر پایمان داریم و اکنون من به طور کامل به بااستعدادترین تیمی که تاکنون گرد هم آمده است، اجازه می‌دهم که بروند و آن را به دست آورند.

مدت‌هاست که آشکار شده است ترامپ از توسعه سوخت‌های فسیلی حمایت می‌کند و این موضوع را روشن‌تر کرد. با این حال، با وجود تلاش‌های فراوان رئیس‌جمهور آمریکا برای تشویق سرمایه‌گذاری در پروژه‌های جدید و گسترش قابل ملاحظه تولید نفت و گاز، به نظر می‌رسد شرکت‌های نفت و گاز تمایلی به همکاری ندارند.

ترامپ نتوانسته است به وعده‌های خود عمل کند و از زمان به قدرت رسیدنش، سهام شرکت‌های حفاری نفت در کنار قیمت نفت، کاهش یافته است. شرکت‌های نفت و گاز آمریکا از دوم آوریل که ترامپ تعرفه‌های جهانی گسترده را اعلام کرد تا ۲۸ آوریل، بیش از ۲۸۰ میلیارد دلار از ارزش بازار سهام خود را از دست دادند و سهام شرکت‌های اکسون و شورون، به ترتیب، ۱۱ و ۱۸ درصد کاهش یافت.

کاهش شدید قیمت نفت از بالای ۸۰ دلار در هر بشکه در ژانویه، به حدود ۶۰ دلار در ماه مه، باعث شده است که شرکت‌ها نسبت به استراتژی‌های تولید خود اطمینان کمتری داشته باشند و نگران باشند که سرمایه‌گذاری در تولید بالاتر، سودآور نباشد. نظرسنجی روزنامه وال استریت ژورنال نشان می‌دهد که انتظار می‌رود قیمت نفت امسال به طور متوسط ‌۶۴ دلار و ۶۰ سنت در هر بشکه باشد. در همین حال، شرکت تحقیقاتی «ریستاد انرژی»، تخمین می‌زند که قیمت سر به سر برای اکثر تولیدکنندگان آمریکایی، بیش از ۶۲ دلار در هر بشکه است و یک نظرسنجی بانک فدرال رزرو دالاس از مدیران ۸۱ شرکت نشان می‌دهد که این رقم ممکن است به ۶۵ دلار در هر بشکه نزدیک‌تر باشد.

جنگ تجاری ترامپ، به عدم قطعیت در بخش نفت و گاز و همچنین بسیاری دیگر از بخش‌ها می‌افزاید. ترامپ در آوریل، تعرفه‌هایی را برای واردات کالا از بیش از ۱۸۰ کشور وضع کرد و سپس اعلام کرد که برای بحث در مورد تجارت با کشورهای مختلف، اجرای آنها را متوقف خواهد کرد. با این حال، این عدم قطعیت، به عدم قطعیت اقتصادی بیشتر و خصومت از سوی کشورهایی منجر شده است که به سرعت در حال رقابت برای یافتن شرکای تجاری جایگزین و اعمال تعرفه‌های متقابل هستند.

برخی از بخش‌های این صنعت تحت تاثیر جنگ تجاری ترامپ، بیش از سایرین آسیب خواهند دید. برای مثال، شرکت‌های شیل ممکن است به دلیل تعرفه‌های فولاد ترامپ، شاهد افزایش ۱۰ درصدی قیمت چاه‌های جدید باشند.

صنعت گاز در اواخر آوریل، از دولت ترامپ به دلیل قوانین جدیدی که برای تشویق کشتی‌سازی داخلی برای مقابله با قدرت دریایی چین وضع کرده بود، انتقاد کرد. از سال ۲۰۲۹، حداقل یک درصد از گاز طبیعی حمل شده به خارج از کشور، باید توسط کشتی‌های ساخت آمریکا حمل شود. با این حال، آمریکا در حال حاضر، هیچ یک از کشتی‌های تخصصی مورد نیاز برای حمل گاز را نمی‌سازد. این امر باعث شد که موسسه امریکن پترولیوم به کاخ سفید نامه بنویسد و بگوید که این صنعت نمی‌تواند از این قانون پیروی کند و از مقامات بخواهد که در این مورد، تجدید نظر کنند.

بر اساس گزارش اویل پرایس، با وجود تلاش‌های فراوان دولت ترامپ برای تشویق شرکت‌های نفت و گاز به سرمایه‌گذاری در فعالیت‌های اکتشافی جدید و افزایش تولید، عدم قطعیت اقتصادی برخاسته از جنگ تجاری ترامپ و چندین سیاست جدید دیگر، تاثیر معکوس داشته است. در حالی که شرکت‌ها منتظرند ببینند چه سطح از تعرفه‌ها برای کشورهای مختلف اعمال خواهد شد، بسیاری از آنها هزینه‌های خود را برای کاهش ریسک کنترل می‌کنند. به نظر می‌رسد ترامپ به جای گوش دادن به نیازهای مدیران نفت و گاز، هم شرکت‌های سوخت فسیلی و هم شرکت‌های انرژی تجدیدپذیر را از خود دور کرده است و در نتیجه، حداقل در میان مدت، سرمایه‌گذاری در این بخش‌ها، کاهش خواهد یافت.

انتهای پیام