لیودمیلا کمپانیتس،  پژوهشگر ارشد مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها (CDC) در آتلانتا به بررسی پرونده‌های الکترونیکی سلامت حدود ۱۸ میلیون بزرگسال بین سال‌های ۲۰۰۹ تا ۲۰۲۲ پرداخت تا دریابد چرا کاهش وزن طولانی‌مدت امکان‌پذیر نیست.

پژوهشگران روی میزان موفقیت افراد در کاهش سالانه حداقل پنج درصد از وزن بدن خود تمرکز کردند، سطحی که بعنوان معیاری برای بهبود سلامت در نظر گرفته می‌شود. نتایج این پژوهش نشان داد که فقط یک نفر از هر ۱۰ بزرگسالان دارای اضافه وزن یا چاق توانستند پنج درصد یا بیشتر از وزن خود را در یک سال معین کاهش دهند. این آمار بیانگر این موضوع است که موفقیت در کاهش وزن برای اکثر افرادی که سعی دارند طی یک سال وزن خود را کاهش دهند، نادر است.

احتمال کاهش وزن به شدت به شاخص توده بدنی (BMI) اولیه فرد بستگی دارد. افرادی که شاخص توده بدنی بالاتری دارند، شانس بیشتری برای کاهش وزن قابل توجه دارند. به عنوان مثال، فقط یک نفر از هر ۱۲ نفر با اضافه وزن (اما غیر چاق) موفق به کاهش پنج‌درصدی از وزن خود شدند، در حالی که این رقم برای افرادی با شاخص توده بدنی ۴۵ یا بالاتر، یک نفر از هر شش نفر بود.

این پژوهش همچنین تفاوت‌های جنسیتی و نژادی را نشان می‌دهد؛ زنان بیشتر از مردان احتمال دارد که هم به کاهش وزن معنادار و هم به محدوده شاخص توده بدنی سالم‌تری دست یابند. در میان تمامی گروه‌های مورد بررسی، زنان سفیدپوست، بالاترین میزان موفقیت در هر دو گروه را ثبت کردند.

پژوهش طولانی‌مدت که تغییرات وزن را به مدت سه تا ۱۴ سال بررسی کرد، حدود یک سوم افرادی که در ابتدا اضافه وزن داشتند و تقریبا ۴۲ درصد از افرادی که چاق بودند، موفق شدند به میزان پنج درصد یا بیشتر از وزن بدن خود را از دست بدهند، اما نرخ موفقیت در کاهش شاخص توده بدنی به محدوده «سالم» (شاخص توده بدنی بین ۱۸.۵ تا ۲۴.۹) بسیار پایین بود و فقط ۲۳.۲ درصد از گروه دارای اضافه وزن و دو درصد از گروه چاق توانستند این هدف را محقق کنند.

این نتایج چالش‌های مداومی را که افراد در کاهش و حفظ وزن برای رسیدن به محدوده شاخص توده بدنی سالم با آن مواجهند، برجسته می‌کند. عوامل متعددی ازجمله ژنتیک، محیط، دسترسی به منابع، حمایت پزشکی و تاثیرات اجتماعی بر کاهش وزن تأثیرگذارند.

پژوهشگران ارشد این پژوهش بر اهمیت توسعه مداخلات متناسب با شرایط فردی تأکید و پیشنهاد کردند که سیستم‌های مراقبت‌های بهداشتی و تلاش‌های بهداشت عمومی باید حمایتی‌تر و فردی‌تر باشند تا نتایج کاهش وزن و سلامت درازمدت بهبود یابد.

سایت ساینس گزارش کرد، بطور خلاصه، این پژوهش شواهد مهمی را ارائه که نشان می‌دهد، کاهش وزن، چالش بزرگی است و اکثر افرادی که سعی در کاهش وزن دارند، نیازمند حمایت بیشتری هستند. تحقیقات مداوم، مراقبت‌های بهداشتی شخصی‌سازی شده و پیام‌رسانی عمومی واقع بینانه می‌تواند کلید کمک به افراد برای مدیریت وزن و بهبود رفاه کلی باشد.

نتایج این تحقیق در نشریه JAMA Network Open منتشر شده است.

انتهای پیام