به گزارش ایسنا، اسنادی که به‌تازگی منتشر شده نشان می‌دهد بریتانیا به آمریکا هشدار داده بود که حمله به عراق ممکن است به بهای پایان نخست‌وزیری تونی بلر تمام شود.
به گزارش روزنامه «گاردین»، «دیوید منینگ» مشاور سیاست خارجی بلر به «کاندولیزا رایس» مشاور امنیت ملی وقت آمریکا هشدار داده بود: «ایالات متحده نباید تغییر رژیم در بغداد را به قیمت تغییر رژیم در لندن دنبال کند.»
این دیدار پیش از دیدار بلر با «جورج دبلیو بوش» رئیس‌جمهور وقت آمریکا در کمپ دیوید در ۳۱ ژانویه ۲۰۰۳ انجام شد؛ ۲ ماه پیش از آغاز تهاجم به عراق.
طبق یادداشت دیوید منینگ که اکنون از سوی آرشیو ملی بریتانیا منتشر شده، در آن زمان ایالات متحده هنوز درباره قطعنامه دوم شورای امنیت تصمیم نگرفته بود و هدف بلر از دیدار در کمپ دیوید این بود که آمریکا را قانع کند قطعنامه دوم برای بریتانیا ضروری است، هم از نظر سیاسی و هم از منظر حقوقی. او همچنین می‌خواست تلاش کند تا تهاجم برنامه‌ریزی‌شده برای فوریه را تا پایان مارس به تعویق بیندازد.
در یادداشت دیگری به تاریخ ۲۹ ژانویه که با عنوان «محرمانه – کاملاً شخصی، بسیار حساس» برای بلر فرستاده شده، منینگ می‌نویسد که به رایس گفته است: «قطعنامه دوم از نظر داخلی برای شما یک ضرورت سیاسی است. بدون آن، حمایت کابینه و پارلمان برای اقدام نظامی تأمین نخواهد شد. او باید بفهمد که اگر بدون این قطعنامه تلاش کنید، ممکن است مجبور به کناره‌گیری شوید. ایالات متحده نباید تغییر رژیم در بغداد را به بهای تغییر رژیم در لندن دنبال کند.»
منینگ در ادامه نوشته است: «گفتم که بوش می‌تواند ریسک کند. او خواهان قطعنامه دوم است اما برایش حیاتی نیست. او قبلاً مجوز کنگره برای اقدام یک‌جانبه را دارد. این شرایط کاملاً متفاوت با وضعیتی است که شما با آن روبه‌رو هستید.»
در آن زمان، آمریکایی‌ها به‌طور فزاینده‌ای از عدم تمایل فرانسه و روسیه – که هر ۲ در شورای امنیت حق وتو داشتند – برای تصویب قطعنامه‌ای جدید ناراضی بودند، چرا که بازرسان سازمان ملل هنوز هیچ مدرکی دال بر وجود سلاح‌های کشتار جمعی در عراق، که به‌عنوان توجیه جنگ مطرح شده بود، پیدا نکرده بودند.
پس از سخنرانی سالانه جورج بوش در کنگره، اندکی پیش از سفر بلر، سفیر بریتانیا در واشنگتن هشدار داد که گزینه‌های دیپلماتیک عملاً به پایان رسیده‌اند. او نوشت که پیام بوش درباره عراق در آن مقطع «رنگ و بوی رسالتی مذهبی» گرفته بود. به گفته او، «از نظر سیاسی دیگر عقب‌نشینی برای بوش غیرممکن بود، مگر اینکه صدام تسلیم شود یا از صحنه ناپدید گردد.»
مایر در گزارشی به لندن نوشت: «بوش عملاً گفت که نابودی صدام، یک کارزار الهی علیه شر است که باید توسط مردم برگزیده خدا انجام شود.» در تلگرافی دیگر که یک ماه پیش از آن ارسال شده بود، او در توصیف بوش نوشت: «او مأموریت خود را پاک‌سازی جهان از شروران می‌داند.»
در نهایت، آمریکا و بریتانیا تلاش‌های خود برای تصویب قطعنامه را کنار گذاشتند و مدعی شدند که «ژاک شیراک» رئیس‌جمهور وقت فرانسه آشکارا اعلام کرده بود که هرگز با آن موافقت نخواهد کرد.
در یادداشت توجیهی دیگری پیش از نشست کمپ دیوید، وزارت دفاع بریتانیا هشدار داده بود: «سست شدن کنترل صدام ممکن است به سطوح قابل‌توجهی از خشونت داخلی منجر شود.»
یکی از یافته‌های اصلی گزارش چیلکات (تحقیق دولت انگلیس درباره نقش این کشور در جنگ عراق) این بود که تونی بلر هشدارها درباره پیامدهای پس از تهاجم به عراق را نادیده گرفت. این گزارش ادعای بلر مبنی بر غیرقابل پیش‌بینی بودن هرج‌ومرج و درگیری‌های فرقه‌ای بعد از جنگ را رد کرد.
انتهای پیام
نظرات