نتایج تحقیق جدید نشان میدهد که امواج گرمایی دریایی در سال ۲۰۲۳، هر رکورد شناخته شده را شکستند. این امواج گرمایی قویتر بودند، مدت طولانیتری ادامه داشتند و در اقیانوسهای بیشتری نسبت به گذشته گسترش یافتند. این رویدادها که توسط تغییرات اقلیمی ناشی از فعالیتهای انسانی تشدید میشوند، بیشتر و شدیدتر میشوند.
اقیانوسها نشاندهنده تغییرات عمده اقلیمی هستند
طبق این بررسی که نتایج آن در سایت ارث منتشر شده است، مناطقی مانند اقیانوس اطلس شمالی، اقیانوس آرام شمالی، اقیانوس آرام گرمسیری و جنوب غربی اقیانوس آرام، بدترین شرایط را تحمل کردند و در مجموع ۹۰ درصد از گرمایش غیرطبیعی اقیانوسها را تشکیل دادند.
موج گرمای اقیانوس اطلس شمالی از اواسط سال ۲۰۲۲ آغاز شد و همچنان در سال ۲۰۲۳ به مدت ۵۲۵ روز ادامه یافت، در همین حال، جنوب غربی اقیانوس آرام موج گرمای دریایی را چنان گسترده و طولانی تجربه کرد که رکوردهای قبلی را شکست، سپس ال نینو در اقیانوس آرام شرقی گرمسیری رخ داد و دمای اقیانوسها به ۱.۶۳ درجه سانتیگراد بالاتر از میانگین رسید. برای حیات دریایی، این نوع گرما، تغییر کوچکی نیست و همه چیز را تغییر میدهد.
محققان چندین دلیل برای موجهای گرمای دریایی ۲۰۲۳ یافتند؛ آنان کشف کردند که در برخی مناطق، پوشش ابر کمتری وجود داشت و موجب شد، نور خورشید بیشتری به آب برخورد کند و در جاهای دیگر، بادهای ضعیفتر به دمای گرمتر آب منجر شد.
جریانهای اقیانوسی از الگوهای معمول خود تغییر و به تجمع بیشتر گرما کمک کردند
محققان اظهار کردند: گرمایش جهانی اقیانوسها در سال ۲۰۲۳ ممکن است نشاندهنده تغییر اساسی در دینامیک اقیانوس-جو باشد که بهطور بالقوه میتواند هشدار اولیهای از نزدیک شدن به نقطه اوج در سیستم آبوهوای زمین محسوب شود. نقطه اوج آبوهوا به معنای عبور از آستانهای است که در آن سیستم نمیتواند به تنهایی بهبود یابد. این مورد برای اقیانوسها به موجهای گرمایی مکرر، فروپاشی شبکههای غذایی و کاهش جمعیت ماهیها منجر میشود.
این تاثیر محدود به اقیانوسها باقی نخواهد ماند. اقیانوسهای گرمتر اکسیژن کمتری را در خود نگه میدارند، تبادل گرما و رطوبت با جو را مختل و به ایجاد آبوهوای شدید کمک میکنند که بر همه چیز از طوفانها و بارندگیها گرفته تا خشکسالیها تاثیر میگذارد.
تشدید تاثیرات آبوهوای گرم
موجهای گرمای شدید دریایی سال ۲۰۲۳، سوالات زیادی ایجاد کرد و به گفته محققان، رویدادهای سال ۲۰۲۳، تشدید تاثیرات آبوهوای گرم و چالشهای موجود در درک رویدادهای شدید را برجسته میکنند.
اکنون وظیفه فوری دانشمندان نظارت بر میزان وقوع این رویدادها است زیرا چگونگی تکامل آنها در طول زمان و معکوس کردن آنها دشوارتر میشود. ابزارهای فعلی کافی نیستند. آنان به دادههای با وضوح بالاتر، پردازش سریعتر و مدلهایی نیاز دارند که بتوانند این تغییرات پیچیده را در مناطق مختلف بهتر پیشبینی کنند.
سیاستگذاران نیز کارهایی باید انجام دهند؛ آنان به پیشبینیهای واضحتر، هشدارهای دمای اقیانوس محلی و هماهنگی قویتر با دانشمندان آبوهوا نیاز دارند و تصمیمگیری باید سریعتر انجام شود زیرا جوامع به ویژه جوامع ساکن در مناطق ساحلی، نمیتوانند منتظر بمانند. آنان باید برای اختلالات مکرر در شیلات، گردشگری و اکوسیستمهای دریایی آماده شوند.
اقیانوسها مدتهاست که از ما محافظت و بیش از ۹۰ درصد از گرمای اضافی ناشی از گرمایش جهانی را جذب میکنند اما این محافظت بیحد و اندازه نیست.
نتایج این تحقیق در مجله «علوم» (Science) منتشر شده است.
انتهای پیام
نظرات