به گزارش ایسنا، قدرتمندترین مقام جهان همیشه با گزینه‌های مختلف روبرو نیست. «دونالد ترامپ» رئیس‌جمهور آمریکا موظف است به بزرگترین درگیری در اروپا از زمان جنگ جهانی دوم رسیدگی کند، زیرا ایالات متحده، در زمانیکه «جو بایدن» رئیس‌جمهور بود، به عنوان متحد و حامی اصلی اوکراین شناخته می‌شد.

وبگاه شبکه «سی‌ان‌ان» با این مقدمه نوشت: ترامپ می‌توانست به کلی از این جنگ کنار بکشد. اما در عوض، تصمیم گرفت با اعمال زور، وارد عمل شود؛ ابتدا با این ادعا که می‌تواند جنگ را در ۲۴ ساعت پایان دهد، یا بعدا با تغییر مهلت به ۱۰۰ روز این مساله را مطرح کرد. سپس سعی کرد با بازی کردن بین شخصیت‌های درگیر، ابتدا به «ولادیمیر پوتین» رییس‌جمهور روسیه نزدیک شود، روایت‌های او را تکرار کند و بعدا به صورت علنی «ولودیمیر زلنسکی» رئیس‌جمهور اوکراین را در دفتر کار کاخ سفید مورد سرزنش قرار داد.

در این گزارش آمده که «ترامپ به شدت به متحدان آمریکا در ناتو انتقاد کرد و از آن‌ها خواست تا هزینه بیشتری برای دفاع اروپا بپردازند و آن‌ها هم این کار را انجام دادند. سپس روند دشوار و خسته‌کننده دیپلماسی به کندی پیش رفت و در نهایت نتیجه چندانی در پی نداشت».

تصمیم سرنوشت‌ساز

رسانه نزدیک به دموکرات‌ها در ادامه نوشته است: با این حال، در دو هفته گذشته، تصمیمات و برداشت‌های ترامپ این مساله را به مشکلی تبدیل کرده که اکنون مستقیما متوجه خود اوست. او دریافته که پوتین خواهان صلح نیست. او مشاهده کرده که اوکراین به‌ شدت به سلاح نیاز دارد و سعی کرده کمک کند، هرچند به شکلی ضعیف. او انتخاب قابل‌توجهی انجام داد و به تهدیدهای اتمی معمولا بی‌اهمیتِ «دیمیتری مدودف» رئیس‌جمهور سابق روسیه، با تهدیدهای اتمی شدیدتری پاسخ داد؛ از جمله استقرار زیردریایی‌های اتمی آمریکا در نزدیکی روسیه. آمریکا در کمتر از یک ماه از توقف کمک‌های نظامی به اوکراین به تهدید روسیه به استفاده از نیروی اتمی رسید.

سی‌ان‌ان نوشته که «با پایان این هفته و نزدیک‌شدن به ضرب‌الاجل ترامپ برای توافق صلح، او اکنون باید احتمالا سرنوشت‌سازترین تصمیم خود در این مناقشه را بگیرد؛ آیا تحریم‌های تنبیهی واقعا سخت مانند تعرفه‌های ثانویه علیه خریداران انرژی روسیه اعمال کند؟ یا بپذیرد که آمریکا و متحدانش شاید مجبور شوند رنج اقتصادی مختصری را تحمل کنند تا بتوانند ضربه‌ای موثر وارد کنند؟».

رسانه آمریکایی با بیان اینکه «اعمال تحریم‌های ثانویه جدی علیه هند و چین می‌تواند بازار جهانی انرژی را آشفته کند»،‌ نوشت: ترامپ روز دوشنبه اعلام کرد که تعرفه‌ها را علیه هند افزایش خواهد داد زیرا این کشور نفت خام روسیه را با سود می‌فروشد و برایش مهم نیست که چند نفر توسط ماشین جنگی روسیه کشته می‌شوند، اگرچه جزئیاتی در مورد اقدامات جدید ارائه نکرد.

در این گزارش آمده است: هند به طور علنی اعلام نکرده است که آیا قصد دارد خرید محصولات انرژی روسیه را متوقف کند یا خیر. چین کاملا به نفت و گاز روسیه وابسته است و به سادگی نمی‌تواند خرید آن را متوقف کند.

راه فرار

سی‌ان‌ان‌ نوشته است: برای جلوگیری از تکرار «لحظه TACO» (یعنی زمانی که ترامپ در نهایت عقب‌نشینی می‌کند)، او باید ناراحتی ایجاد کند و احتمالا واکنش‌های منفی را متحمل شود. یا می‌تواند به دنبال یک راه فرار باشد؛ در صورتی که در سفر پیش‌بینی شده «استیو ویتکاف» فرستاده ویژه ترامپ به مسکو این امکان به او پیشنهاد شود.

شبکه آمریکایی با بیان اینکه «ترامپ شاید بتواند با پذیرفتن یک دیدار دوجانبه با پوتین، آن را به عنوان نشانه‌ای از پیشرفت به سوی صلح معرفی کند»، تصریح کرده است: اما حتی این عقب‌نشینی هم به این معناست که او ردپای خود را بر این جنگ باقی گذاشته است، همان‌طور که «کالین پاول» وزیر خارجه پیشین آمریکا درباره عراق زمانی گفته بود که «اگر آمریکا چیزی را خراب کند، پس مالک آن است.»

در ادامه این مطلب آمده است: ترامپ نمی‌تواند هر دو حالت را داشته باشد. این در ذات اوست که در هر موضوعی، تکیه‌گاه تمام تصمیمات و عامل جلب توجه باشد. هر نقطه عطفی تاکنون بر اساس انتخاب و سلیقه شخصی او بوده است و این یک درس کلیدی از ریاست جمهوری آمریکا به همراه دارد.

سی‌ان‌ان با بیان اینکه «ترامپ نمی‌تواند انتخاب کند که کدام مشکلات متعلق به اوست و کدام‌ها را می‌تواند نادیده بگیرد» نوشته است: پلتفرم «اول آمریکا» ممکن است در مورد کاهش ردپای جهانی واشنگتن باشد، اما به ترامپ اجازه نمی‌دهد که فقط موفقیت‌های خود و نه شکست‌هایش را به عهده بگیرد. مگر اینکه ترامپ ردپای قدرت آمریکا را در سطح جهانی به صفر برساند که با شخصیت ریاست‌جمهوری که مجبور به «انجام دادن» و تحریک است، سازگار نیست و همیشه مشکلاتی وجود خواهد داشت که متعلق به آمریکا هستند. او می‌گوید که همیشه می‌خواهد جنگ‌ها را متوقف کند اما این کافی نیست. جنگ‌ها همگی از این قانون پیروی نمی‌کنند.

آینده اروپا

رسانه آمریکایی با یادآوری این نکته که «باراک اوباما» رئیس جمهور سابق آمریکا جنگ‌های عراق و افغانستان را به ارث برد، نوشته است: او به سرعت از جنگ عراق خارج شد و با افزایش جنگ در افغانستان، جنگ را بدتر کرد که البته نتیجه‌ای نداشت. افغانستان به جنگ اوباما تبدیل شد، هرچند که این جنگ، آشفتگی‌ای بود که او به ارث برده بود. ترامپ نیز به نوبه خود، آن آشفتگی را تجربه کرد و راه حل سریع خود را به بایدن سپرد تا در خروج پر هرج و مرج نیروهای آمریکایی در اوت ۲۰۲۱ دست داشته باشد و به طور گسترده توسط جمهوری‌خواهان به عنوان یک شکست دموکرات به تصویر کشیده شد.

سی‌ان‌ان تصریح کرده که «ترامپ نیز با همان مشکل به ارث بردن یک بحران روبرو است. او نمی‌تواند پایان درگیری را آرزو یا با چرب زبانی آن را توجیه کند».

در این مطلب آمده است: اوکراینی‌ها می‌خواهند در صلح زندگی کنند بدون آنکه صدای آژیرها و حملات هوایی شبانه را بشنوند. در نهایت این‌ها بازتاب این واقعیت هستند که این جنگ را باید جنگ ترامپ دید.

سی‌ان‌ان در پایان نوشته است: این مناقشه، مناقشه تعیین‌کننده دوران ریاست جمهوری ترامپ و دوران پس از ۱۱ سپتامبر است. نتیجه آن، امنیت اروپا و ستیزه‌جویی چین را در دهه آینده تعریف می‌کند. چین این وضعیت را درک می‌کند و برای پیروزی به روسیه نیاز دارد. اروپا نیز این را درک می‌کند و خود را مسلح می‌کند تا روسیه در ضعف آن فرصتی به دست نیاورد. اینکه آیا ترامپ این را درک می‌کند و تصمیمات ناراحت‌کننده و تند را با عواقبی که به دنبال دارد، می‌پذیرد یا خیر، موضوعی است که در هفته پیش رو خواهیم فهمید.

انتهای پیام