به گزارش ایسنا، «عدنان حمیدان»، تحلیلگر وبسایت «میدل ایست آی» در تحلیلی با بررسی آنچه که در نتیجه بیش از ۲ سال جنگ و نسل کشی رژیم صهیونیستی علیه نوار غزه برای این رژیم و همچنین برای فلسطینی‌ها حاصل شد می‌نویسد: همچنان که آتش‌بس در نوار غزه بعد از ۲ سال ویرانی بی‌وقفه اجرایی شد، یک حقیقت روشن‌تر از همیشه خودنمایی می‌کند: اسرائیل پیروز نشد و غزه در هم نشکست.
او می‌نویسد: با وجود همه ویرانی‌ها و غم‌ها، جنگ اسرائیل نه با پیروزی، بلکه با رسوایی و فضاحت به پایان رسید - رسوایی و فضاحت دولتی که از نظر نظامی، سیاسی، اقتصادی و اخلاقی شکست خورد. آنچه در غزه رخ داد، نمایش قدرت نبود، بلکه فروپاشی مشروعیت بود. از همان ابتدا، رهبران اسرائیل مدعی بودند که هدف نهایی این است که "مقاومت را از بین ببرند"، "غزه را پاکسازی کنند" و "بازدارندگی را احیا کنند". هیچ یک از این اهداف محقق نشده است. مقاومت همچنان پابرجاست؛ رهبری آن پابرجا مانده است؛ و شبکه‌های آن همچنان به فعالیت خود ادامه می‌دهند. با وجود محاصره، بمباران و ویرانی، مدافعان غزه همچنان سازمان‌یافته و شکست‌ناپذیر باقی ماندند. ارتش اسرائیل در هم شکسته، روحیه خود را از دست داده و از هاله برتری خود تهی شده است.
این تحلیلگر در ادامه آورده است: آنچه اسرائیل در انجامش موفق شد، کشتن ده‌ها هزار غیرنظامی، نابودی محله‌ها و ارتکاب جنایاتی بود که سازمان ملل متحد آنها را به منزله نسل‌کشی توصیف کرد. شکست‌های اسرائیل تنها محدود به میدان نبرد نبوده و فراتر از آن در عرصه‌های دیگر همچون اقتصادی و سیاسی شکست‌های آن حتی واضح‌تر هستند. فراتر از میدان نبرد، زوال اسرائیل حتی واضح‌تر است. از نظر اقتصادی این جنگ برایش فاجعه‌بار بوده و تخمین زده می‌شود که هزینه مستقیم آن برای اسرائیل به ده‌ها میلیارد دلار رسیده در حالی که گردشگری و سرمایه‌گذاری خارجی در آن از بین رفته است. بسیاری از شرکت‌های جهانی - از شرکت‌های هواپیمایی گرفته تا شرکت‌های حوزه فناوری - معاملات خود را با اسرائیل قطع یا مسدود کرده‌اند. بورس تل‌آویو بدترین عملکرد خود را در ۲ دهه گذشته ثبت کرده است. در داخل اسرائیل، شکاف‌های عمیق اجتماعی بین مذهبی‌ها و سکولارها، راست افراطی و آنچه از میانه‌روها باقی مانده، شهرک‌نشینان و سربازان گسترش یافته است.»
نویسنده با اشاره به انزوای شدیدی که رژیم صهیونیستی به آن گرفتار شده ادامه داده است: ترس و بی‌اعتمادی اکنون تبدیل به بخشی از زندگی روزمره اسرائیلی‌ها شده و مهاجرت آنها به اروپا و آمریکای شمالی بی‌سروصدا افزایش یافته است. از نظر سیاسی، اسرائیل بیش از هر زمانی منزوی شده است. پارلمان‌های غربی اقدامات آن را محکوم کرده‌اند و احزاب سیاسی که زمانی از آن دفاع می‌کردند، اکنون خواستار تحریم آن هستند. در سراسر آمریکای لاتین، آفریقا و آسیا، دولت‌ها سفیران اسرائیل را اخراج کرده‌اند یا روابط خود با آن را به طور کامل به حال تعلیق درآورده‌اند. حتی در داخل ایالات متحده که نزدیکترین متحد اسرائیل است حمایت عمومی از آن به پایین‌ترین حد خود رسیده است.»
به گفته تحلیلگر میدل ایست آی، اما نوار غزه – جایی که رژیم صهیونیستی قول داده بود آن را پاکسازی کند – همچنان استوار ایستاده و پایداری‌اش باعث شده که فاتح این جنگ باشد. حملات هوایی اسرائیل نتوانست روحیه این باریکه را در هم بشکند و محاصره نیز نتوانست انسانیت آن را خاموش کند. از زیر آوارها، زندگی همچنان در حال رویش است: والدینی که اجساد فرزندان خود را دفن می‌کنند، برای بازسازی بازمی‌گردند؛ معلمان، کلاس‌های درس موقت را در چادرها شروع می‌کنند؛ کودکان با نور شمع باز هم درس می‌خوانند. خون غزه‌ای ها ریخته شد اما تسلیم نشدند. مردم نه تنها با روح ایستادگی، بلکه از روی اعتقاد راسخ به اینکه کرامت قابل مذاکره نیست، به راه خود ادامه می‌دهند.»
این جنگ همچنین آگاهی جهانی را تغییر داده و برای اولین بار در طی دهه‌های اخیر، روایت فلسطینی‌ها در عرصه بین‌المللی بر روایت اسرائیلی‌ها غلبه کرده است. دستگاه پروپاگاندای اسرائیل که زمانی می‌توانست برداشت‌ها و تفکرات غربی را دیکته کند، در مواجهه با شواهد قاطع فراوان متزلزل شده است. جهان به شکلی زنده و همزمان کشتار خانواده‌ها، تخریب بیمارستان‌ها و تحمیل گرسنگی عمدی به غیرنظامیان را دید.
به شکلی مضحک جنگی که اسرائیل برای احیای بازدارندگی خود آغاز کرد باعث شده که تصویر قبلی آن نیز در هم شکسته شود. اسرائیل بر خلاف آنچه که به دنبالش بود نه تنها به عنوان یک قدرت منطقه‌ای ترسناک ظاهر نشده بلکه حالا به عنوان یک دولت گرفتار به ورشکستگی اخلاقی که به لطف حمایت حامیشان از مجازات فرار کرده، ظهور کرده است.
در عوض جنبش مقاومتی که اسرائیل در پی محو کردن آن بود به نماد جهانی پایداری و ایمان تبدیل شده است. غزه، به جای اینکه در هم شکسته شود، معنای تاب‌آوری را از نو تعریف کرده است.»
انتهای پیام
نظرات