به گزارش ایسنا، این مطالعه که در تاریخ چهارم اوت در مجله Nature Medicine منتشر شد، عدم تمرکز بر تاثیر غذاهای فوق فرآوری شده را در توصیههای ملی رژیم غذایی در بریتانیا و سایر کشورها، نشان میدهد.
به نقل از نیچر، غذاهای فوق فرآوری شده محصولاتی هستند که با ترکیب عصارههای غذایی با افزودنیها و مواد اولیه صنعتی تولید شدهاند. در نتیجه، اقلام غذایی ارزان، سودآور و به طور گسترده در دسترس ایجاد میشود.
به خوبی ثابت شده است که محتوای بالای نمک و قند بسیاری از غذاهای فوق فرآوری شده، این محصولات را ناسالم میکند، اما برخی تحقیقات نشان دادهاند که نحوه فرآوری آنها نیز میتواند نقش داشته باشد.
ساموئل دیکن، محقق چاقی و رفتار در دانشگاه کالج لندن و نویسنده اصلی این مقاله، میگوید انگیزه پشت این مطالعه، پرداختن به شکاف موجود در توصیههای غذایی ملی و انجام این کار در محیط روزمره شرکتکنندگان بوده است. این طولانیترین آزمایش رژیم غذایی مواد فوق فرآوری شده تا به امروز خواهد بود. این اولین آزمایشی است که این کار را در دنیای واقعی انجام میدهد تا تمام تاثیرات رفتاری مرتبط با زندگی روزمره بررسی شود.
در بریتانیا، بیش از نیمی از انرژی موجود در رژیم غذایی یک فرد معمولی از غذاهای فوق فرآوری شده تامین میشود، و ارقام مشابهی در سایر نقاط اروپا و ایالات متحده یافت میشود.
در دسترس بودن گستردهتر غذاهای فوق فرآوری شده مقرون به صرفه نسبت به جایگزینهای کمتر فرآوری شده میتواند تاثیر نامتناسبی بر افراد مناطق کمدرآمد داشته باشد. دیکن میگوید: مسائل مربوط به رژیم غذایی و چاقی مرتبط مواد غذایی تا حد زیادی به نابرابریهای اجتماعی-اقتصادی مربوط میشود. او میافزاید که افراد ممکن است رژیمهای غذایی ناسالمی داشته باشند، نه به این دلیل که سعی نمیکنند سالم غذا بخورند، بلکه به این دلیل که محیط غذایی ما طوری طراحی شده که ما را به شکست وامیدارد.
این مطالعه تاثیر مواد غذایی فوق فرآوری شده را بر ۵۵ فرد بزرگسال که رژیم غذایی مبتنی بر دستورالعملهای غذایی ملی بریتانیا را دنبال میکردند، بررسی کرد.
شرکتکنندگان یک رژیم غذایی هشت هفتهای مبتنی بر غذاهای با حداقل فرآوری (MPF) و یک رژیم غذایی هشت هفتهای مبتنی بر غذاهای فوق فرآوری را دنبال کردند، با یک دوره چهار هفتهای بین این دو، که شرکتکنندگان به رژیم غذایی معمول خود بازگشتند. هر دو رژیم غذایی از راهنمای تغذیه خوب بریتانیا پیروی میکردند که بر گروههای غذایی و درشت مغذیها از جمله چربی، پروتئین و کربوهیدرات تمرکز دارد. در طول هر دو مرحله، تمام وعدههای غذایی، میان وعدهها و نوشیدنیها به درب منزل شرکتکنندگان تحویل داده میشد، اما میتوانستند میزان مصرف در هر زمان و زمان مصرف را انتخاب کنند.
محققان دریافتند که وزن و شاخص توده بدنی شرکتکنندگان در طول هر دو مرحله کاهش یافت. با این حال، شرکتکنندگان در طول پیروی از رژیم غذایی با حداقل فرآوری بیش از دو برابر وزن کم کردند و به طور متوسط ۱.۸۴ کیلوگرم، در مقایسه با ۰.۸۸ کیلوگرم وزن از دست دادند. تغییراتی در ترکیب بدن، مانند کاهش توده چربی، درصد چربی بدن و رتبهبندی چربی احشایی در رژیم غذایی با حداقل فرآوری رخ داد اما در رژیم فوق فرآوری شده رخ نداد. هوسهای غذایی نیز در رژیم غذایی با حداقل فرآوری کاهش یافت.
مکانیسم مقایسه تغییرات وزن هنگام مصرف غذاهای فوق فرآوری شده و با حداقل فرآوری هنوز مشخص نیست. محققان معتقدند که تغییرات بافتی و ساختاری غذا در طول فرآوری میتواند به این معنی باشد که افراد احتمالا غذا را سریعتر مصرف میکنند، سیری را به تاخیر میاندازند و منجر به افزایش مصرف انرژی میشوند. افزودنیهای مورد استفاده و عملیات حرارتی بیش از نیز میتوانند بر میکروبیوم روده تاثیر بگذارند و التهاب را افزایش دهند. تصور میشود بازاریابی و تبلیغات نیز در این امر نقش دارند، زیرا بستهبندی غذاهای فوق فرآوری شده اغلب حاوی ادعاهای تغذیهای است که میتواند مصرفکنندگان را گمراه کند.
این مطالعه با نشان دادن اینکه فرآوری حتی زمانی که کیفیت تغذیهای کنترل میشود، اهمیت دارد، تمرکز فعلی بر روی مواد مغذی به تنهایی را به چالش میکشد و ممکن است به تسریع بحث و اصلاحات گستردهتر کمک کند.
انتهای پیام
نظرات