به گزارش ایسنا، روزنامه ایران نوشت: فاطمه نامور، ۲۸ ساله اولین زن متصدی پمپ بنزین در کشور، حالا نماد جسارت و تغییر در فضایی است که سال‌ها مردانه تلقی می‌شده است.
این جایگاه سوخت در ناحیه مرکزی شهرستان بجنورد قرار دارد و یکی از پرترددترین نقاط شهری برای سوخت‌گیری خودروهای شخصی و عمومی است. با توجه به موقعیت جغرافیایی این جایگاه، روزانه میزبان صدها راننده از مناطق مختلف استان و کشور است و نقش مهمی در تأمین سوخت منطقه دارد.
در جامعه ما که سال‌ها برخی از مشاغل با برچسب «مردانه» شناخته شده‌اند، حضور زنان در این حوزه‌ها نه‌تنها جسارت می‌طلبد، بلکه آغازگر تغییراتی عمیق در نگاه فرهنگی و ساختارهای کاری است. نامور پیش از این در حوزه دیگری فعالیت داشته اما حالا با حضور در این جایگاه، نه‌تنها شغلی متفاوت را تجربه می‌کند، بلکه مرزهای ذهنی جامعه را نیز به چالش کشیده است.
او می‌گوید: «مشاغل قبلی که تجربه کرده بودم، ساعت کاری زیادی داشتند، حقوق‌شان پایین بود و هیچ مزایا یا بیمه‌ای نداشتند. برای من که با مادرم زندگی می‌کنم و سرپرستی‌اش را برعهده دارم، چنین شرایطی مناسب نبود. در عین حال همیشه مشاغل مردانه برایم جذاب بود. دوست داشتم روزی بتوانم برخی از آنها را تجربه کنم. این شغل یکی از همان‌ها بود، اما اینجا با وجود سختی‌ها، احساس امنیت و رضایت دارم.»
ورود به جایگاهی که همیشه مردانه بود
آنچه زنانی مثل نامور را متمایز می‌کند، نه فقط حضورشان در چنین مشاغلی، بلکه پایداری‌شان در برابر نگاه‌های کلیشه‌ای است. آنها با عملکرد دقیق، رفتار حرفه‌ای و تعهد به کار، نشان می‌دهند که جنسیت هیچ‌گاه معیار توانایی نبوده است.
او از روزهای ابتدایی فعالیتش می‌گوید:«اوایل فعالیتم در پمپ بنزین خیلی تلاش کردم تا خودم را ثابت کنم و کارم را درست انجام بدهم تا از من ایرادی نگیرند و بتوانم در این کار بمانم. حس می‌کردم باید بیشتر تلاش کنم تا جا بیندازم که کار کردن زنانه و مردانه ندارد.»
او در مورد واکنش دیگران نسبت به حضورش در این جایگاه، می‌گوید:«همکاران و پرسنل جایگاه برخورد مثبتی با من دارند و همیشه به من انگیزه می‌دهند. مشتری‌ها اما واکنش‌های متفاوتی داشتند؛ برخی مثبت بودند و برخی منفی. اما در کل برای بیشتر مشتری‌های جایگاه، حضور یک زن به‌عنوان متصدی روی سکو یا همان تلمبه‌چی، عجیب و غیرمنتظره است. چون این اولین بار است که چنین چیزی را می‌بینند اما در نهایت رفتار و برخوردی دلگرم‌کننده دارند.»
یکی از تلخ‌ترین خاطرات فاطمه، ممانعت از ادامه فعالیتش پس از یک ماه کار در این جایگاه است. او در این باره می‌گوید:« بدون توضیح مشخصی از محیط کار دور شدم. اما با پیگیری‌های خودم و مدیریت، دوباره برگشتم. آن دوره واقعاً به من سخت گذشت. اما در این مدت خاطرات شیرینم بسیار زیاد است.
خاطرات و اتفاقات شیرینی که به بازخوردهای مثبت مشتریان و تشکرهایی که هر روز دریافت می‌کنم، برمی‌گردد. هر کدام از این واکنش‌ها به من انگیزه می‌دهد و حس می‌کنم دیده می‌شوم و کارم ارزش دارد.»
الهام بخش زنان دیگر شهر
زنان پیشگام مانند نامور، به‌تدریج از «استثنا» بودن فاصله می‌گیرند و به «الگو» تبدیل می‌شوند. همچنین حضورشان باعث می‌شود دیگر زنان نیز به این مشاغل فکر کنند و مسیرهایی را که تا دیروز بسته بود، باز کنند. این اتفاق نه‌تنها در حوزه‌های خدماتی، بلکه در صنایع، حمل‌ونقل، عمران و حتی مدیریت‌های فنی نیز در حال رخ دادن است.
در مواجهه با دیدگاه‌هایی مثل «این کار زنانه نیست»، نامور با آرامش و اعتماد به نفس پاسخ می‌دهد: «پاسخ من به این طور دیدگاه‌ها این است که من کارم را دوست دارم و به آن علاقه‌مند هستم. همین علاقه باعث شده تا با انگیزه ادامه بدهم و نشان بدهم که توانایی زنان در هر زمینه‌ای قابل احترام و اثبات‌شدنی است.»
حضور این زن جوان در این جایگاه، باعث شده زنان بیشتری به این شغل فکر کنند.
او می‌گوید:« حضور من باعث شده زنان بیشتری به این حوزه علاقه‌مند شوند و در همین جایگاه، مراجعات زیادی از سوی زنان برای استخدام داشتیم.»
پایان کلیشه‌ها و آغاز روایت‌های تازه
او برای زنانی که قصد ورود به مشاغل غیرمعمول دارند، توصیه‌هایی دارد و می‌گوید:« تا قبل از ورود من، این شغل در بجنورد و در شهرهای دیگر توسط مردان انجام می‌شد. اما به نظرم هیچ‌یک از زنان نباید خودشان را دست‌کم بگیرند. زنان زمانی که بخواهند، هر کاری را می‌توانند به بهترین شکل ممکن انجام دهند. ما نباید برای ورود به مشاغلی که از گذشته برچسب مردانه خورده‌اند، ترسی داشته باشیم بلکه باید با شجاعت وارد آن حرفه شویم و آن کاری را که قلباً دوست داریم، انجام دهیم. منش و شخصیت ما زنان است که شأن ما را می‌سازد، نه نوع شغلمان.»
چالش‌ها و امیدها
بدون شک ورود به مشاغل مردانه، برای زنان با چالش‌هایی همراه است؛ نگاه‌های سنتی و قضاوت‌های زودهنگام، نبود زیرساخت‌های حمایتی کافی، فشار برای اثبات توانایی‌ها بیش از حد معمول و... اما در کنار این چالش‌ها، امیدهایی نیز شکل گرفته‌اند. حمایت برخی مدیران، بازخورد مثبت مشتریان و افزایش تقاضای زنان برای ورود به این حوزه‌ها، نشان‌دهنده تغییر تدریجی در فرهنگ کاری ایران است. حضور زنان در این عرصه‌ها نه‌تنها ممکن است، بلکه می‌تواند مسیرهای تازه‌ای را برای دیگران نیز هموار کند. نامور یکی از زنانی است که با جسارت و علاقه وارد چنین فضایی شده و توانسته جایگاه خود را تثبیت کند. او در پاسخ به این پرسش که آیا قصد دارد مسیر شغلی‌اش را عوض کند یا در همین حوزه ادامه دهد، می‌گوید:«از مدیریت جایگاه صمیمانه قدردانی می‌کنم که با جسارت و نگاه متفاوت، یک زن را به‌عنوان متصدی فروش انتخاب کرد. این تصمیم، مسیر تازه‌ای را پیش روی من و بسیاری از زنان کشور گشود. همچنین از مالک جایگاه بابت فراهم‌کردن فرصت‌های شغلی برای جوانان این منطقه سپاسگزارم. با تمام علاقه، مایلم در همین شغل و همین جایگاه باقی بمانم و مسیر حرفه‌ای‌ام را ادامه بدهم.»
انتهای پیام
نظرات