به گزارش ایسنا، روزنامه خراسان نوشت: از دیرباز مرسوم بوده که در دوره‌های زمانی مختلف، نمادهایی برجسته و تکرارشونده به عنوان اسم رمز بین فیلم‌ساز و مخاطب، برای مشخص کردن سیاه یا سفید بودن شخصیت‌های یک اثر نمایشی، مورد استفاده قرار می‌گرفتند. در دورانی کشیدن سیگار نماد ویژه شخصیت‌های منفی بود و در دهه ۸۰نیز وجود یک استخر خصوصی و صرف آبمیوه در هنگام شنا، عنصر ویژه مافیای منفور و خلافکار به شمار می‌رفت. به نظر می‌رسد که اخیرا میز بازی و پوکر به کلیشه تازه‌ای برای شخصیت‌های منفی تبدیل شده و مدام در آثار نمایش خانگی تکرار می‌شود. در ادامه، مروری داریم بر مصادیق این ترفند نمایشی و کارکرد آن در قصه سریال.

حیثیت گمشده
شروع این روند به سریال سجاد پهلوان‌زاده «حیثیت گمشده» برمی‌گردد؛ جایی که شخصیت امیر (با بازی مهدی حسینی‌نیا) درگیر یک سوءتفاهم شکاکانه شده و برای رمزگشایی از گذشته همسرش، مسیری پرفراز و نشیب را طی می‌کند. در یکی از قسمت‌ها شخصیت اصلی قصه مجبور می‌شود وارد یک مهمانی خصوصی شود که مهم‌ترین عنصرش میز قمار است. این موقعیت زمان «حیثیت گمشده» تازگی داشت. از لحظه تصویر شدن میز، دلهره مخاطب را فرا می‌گیرد و مشخص است که حاضران در این محفل، اگر بلایی سر قهرمان قصه نیاورند، لااقل گره‌ای هم از کار او باز نخواهند کرد.

آبان
ورود شهاب حسینی به قصه «آبان» در یک قمارخانه رقم خورد؛ جایی که شخصیت «بابک محمودی» (امین حیایی) باخت سنگینی را متحمل شده بود و «فریبرز ثابت» (با بازی شهاب حسینی) با شمایلی مقتدر، به صحنه ورود کرد تا خرابکاری دوستش را، با یک برد قاطع جبران و او را از مهلکه خلاص کند. چند لحظه بعد که فهمیدیم «فریبرز» مدت‌هاست قمار را کنار گذاشته و صرفا به خاطر خلاص کردن «بابک» از منجلاب پای میز نشسته است، تکلیف سریال‌بین‌های جدی شبکه نمایش خانگی با اثر مشخص شد و فهمیدند که در نهایت بابک «موجودی» رذل و فریبرز قهرمان این قصه خواهد بود. میز بازی در «آبان» بیشتر در جهت معرفی شخصیت‌ها کارکرد دارد.

جان‌سخت
در رگ‌های سریال جوان‌پسند و هیجان‌انگیز مصطفی تقی‌زاده که در میانه‌های راه از ریتم افتاده بود، با ورود یک شخصیت شرور به نام «شهرام»، خون تازه‌ای جاری شد. شهرام (فرهاد اصلانی) در مهم‌ترین نقطه عطف این مجموعه، به همه شخصیت‌های مثبت قصه نارو زد و خودش به گرجستان گریخت. از لحظه‌ای که دوربین با یک فلش‌فوروارد به گرجستان رفت و مشخص شد که «شهرام» (با نام جدید مهرداد) مدیریت یک قمارخانه را بر عهده گرفته و خودش پیوسته مشغول بازی پوکر است، تنفر از این کاراکتر نیز چندبرابر شد و بیننده تا سکانس‌های پایانی، انتظار یک انتقام سخت از این شخصیت پلید را می‌کشید. قمارخانه «شهرام» نقش مهم و موثری در جریان قصه داشت.

از یاد رفته
سریال «از یاد رفته» که چند هفته‌ای است کار خود را در نمایش خانگی آغاز کرده هم از خیر این کلیشه نوظهور نگذشت. بخشی از قصه اثر جدید برزو نیک‌نژاد به رابطه یک پیرمرد پولدار در آستانه مرگ و دامادهای طماعش مربوط می‌شود که برای تاج و تخت پدرزنشان دندان تیز کرده‌اند. یکی از آن‌ها مردی به نام «آرش» است که انتظار داشته به زودی به نفر اول امپراطوری پدرزنش تبدیل شود. برچسب بزرگ و گل‌درشت این شخصیت، حضور مداومش در قمارخانه و باخت‌های مکرر اوست. علاوه بر معرفی شخصیت «آرش» دیدار او با عشق قدیمی خود «هانیه» (رویا جاویدنیا) که به عنوان خدمتکار مشغول کار است نیز در این موقعیت رقم می‌خورد.

شغال
تازه‌ترین استفاده از کلیشه قمار و میز بازی برای شخصیت منفی در سریال «شغال» به کارگردانی بهرنگ توفیقی عرضه شد. در قسمت اول که از منظر ساختار روایی نقدهای فراوانی به آن وارد است، شخصیتی به نام «کامیار» در منزل پدری خود، میز قمار به راه انداخته و سندی را باخته که از دست دادن آن زندگی او و ‌خانواده اش را ویران می‌کند. در یک چرخش غیردراماتیک و دفعی، برنده بازی پیشنهاد می‌دهد که از خیر سند بگذرد، اما شرط تعرض به دختر کارگر خانه را تعیین می‌کند! قمار، مشروبات الکلی، مواد مخدر و نوع لباس و گریم حاضران، از همان لحظات نخست، ذهن مخاطب را برای وقوع فاجعه آماده می‌کنند. میز بازی در «شغال» سرآغاز ماجراهای قصه است.

انتهای پیام