مسعود حبیبی در گفت‌وگو با ایسنا، ضمن اشاره به این که هر دوی این شکرها عمدتاً از ساکارز تشکیل شده‌اند و میزان کالری تقریباً یکسانی دارند، اظهار کرد: شکر قهوه‌ای به دلیل وجود مقدار اندکی ملاس، رنگ و طعم متمایزی پیدا می‌کند و همین ملاس مقادیر ناچیزی از مواد معدنی مانند آهن و کلسیم را به آن می‌افزاید.
وی با بیان این که این میزان مواد معدنی آن‌قدر اندک است که تأثیر معناداری بر سلامت عمومی بدن ندارد، گفت: نمی‌توان شکر قهوه‌ای را به‌عنوان گزینه‌ای سالم‌تر نسبت به شکر سفید توصیه کرد.
وی اضافه کرد: از دیدگاه تغذیه‌ای، هر دو نوع شکر باید به صورت محدود و در حد اعتدال مصرف شوند چراکه زیاده‌روی در مصرف آن‌ها می‌تواند منجر به مشکلاتی همچون افزایش وزن، دیابت نوع دوم و بیماری‌های قلبی شود.
رئیس اداره نظارت بر واردات و صادرات غذا و داروی یزد ضمن تاکید بر این که شکر قهوه‌ای در حدود ۹۰ درصد از ساکارز تشکیل شده و تنها با افزودن ملاس رنگ و طعم متفاوتی پیدا می‌کند و اندکی املاح به آن افزوده می‌شود، اظهار کرد: با این حال، همچنان ماده‌ای پرکالری محسوب شده و خاصیت رژیمی ندارد.
وی با بیان این که در مقابل، شکر سفید در فرآیند تصفیه با موادی مانند «بلانکیت» (سفیدکننده شیمیایی) رنگ‌زدایی می‌شود، تصریح کرد: استفاده از این ماده در صورت رعایت استانداردهای ایمنی مشکلی ایجاد نمی‌کند اما اگر میزان آن از حد مجاز فراتر رود، می‌تواند اثرات زیانبار داشته باشد.
حبیبی در پایان نیز تاکید کرد: بر اساس استانداردهای موجود، حد مجاز مصرف بلانکیت در شکر ۱۰ قسمت در میلیون (ppm) تعیین شده است.
انتهای پیام
نظرات