آیت‌الله سیداحمد علم‌الهدی یکشنبه دوم شهریور، همزمان با سالروز شهادت امام رضا (ع) در حرم مطهر رضوی به تشریح واقعه تاریخی سفر پر از رنج و مصیبت امام رضا (ع) پرداخت و اظهار کرد: دو سال و چهار ماه آخر عمر امام رضا (ع) مملو از درد، مصیبت، مظلومیت و تهاجم دشمن بود. این دوره از روزی شروع شد که امام هشتم (ع) از مدینه به سمت خراسان حرکت کردند، یعنی از ۱۰ ذی‌القعده سال ۲۰۰ هجری قمری تا شهادت آن حضرت در پایان ماه صفر همان سال را شامل می‌شد.
وی اضافه کرد: این دو سال و چهار ماه هم برای خود حضرت و هم برای فرزندان، وابستگان و شیعیان سخت‌ترین دوره انتظار و مصیبت بود. انتظار لحظه شهادت و غروب زندگی آن امام بزرگوار بنوعی یک مسیر طولانی و پرفراز و نشیب بود.
امام جمعه مشهد در سخنانی با اشاره به اهمیت شهادت امام رضا (ع) علت طولانی شدن مسیر شهادت ایشان را توضیح داد و گفت: پیامبر اکرم (ص) درباره امام رضا (ع) تعبیر ویژه‌ای داشتند؛ در میان ائمه تنها دو شخصیت بعنوان «بضعه» یا پاره وجود پیامبر شناخته شده‌اند: «حضرت فاطمه زهرا (س) و امام هشتم (ع)»؛ این اصطلاح نشان‌دهنده نقش حیاتی و بخش سرمایه‌ای وجود پیامبر است، همانند قلب و کبد در بدن انسان که اهمیت حیاتی دارند.
وی ادامه داد: فاطمه زهرا (س)، بضعه پیامبر است زیرا بدون حضور و مجاهدت او اساس اسلام فرو می‌ریخت. امام رضا (ع) نیز به همین دلیل، بضعه پیامبر نامیده شده، چراکه در زمان ایشان نقشه‌ای شوم برای براندازی ریشه امامت طراحی شده بود.
نقشه مأمون از آوردن امام رضا (ع) به خراسان حذف امامت بود
علم‌الهدی به نقشه مأمون عباسی برای مقابله با امامت اشاره کرد و گفت: مأمون قصد داشت با آوردن امام رضا(ع) از مدینه به خراسان و منصوب کردن ایشان بعنوان ولیعهد، امامت را با خلافت ادغام کند و بدین ترتیب ریشه امامت را از جامعه اسلامی برکند.
نماینده ولی فقیه در خراسان رضوی گفت: مأمون که بعنوان معاویه بنی عباس شناخته می‌شود، نقشه‌ای شوم طراحی کرد تا امام رضا (ع) را ابتدا ولیعهد کند و سپس به شهادت برساند تا خودش بعنوان خلیفه و امام یکجا باقی بماند و امامت از بین برود.
وی با اشاره به حرکت امام رضا (ع) از مدینه در خصوص نقش «رجاء بن ابی‌ضیاک»، والی خونریز مامون در مدینه اظهار کرد: رجاء بعنوان فردی قسی‌القلب و خونریز مأموریت داشت تا با قساوت مانع مقاومت مردم مدینه در برابر نقشه مأمون شود. مردم مدینه که برای حرکت امام جشن گرفته بودند، ناگهان صدای شیون و ضجه اهل بیت امام از داخل خانه شنیده شد. این حالت ناباوری و غم‌انگیز نشانگر فهم مردم و خاندان امام نسبت به نقشه شوم بود.
علم‌الهدی با بیان اینکه مردم مدینه در مقابل حرکت امام ایستادند و شورش کردند، گفت: اهل بیت (ع) و مردم نتوانستند جدا شدن از امام را تحمل کنند. به همین دلیل حرکت امام متوقف شد و برنامه تغییر کرد تا ابتدا امام به مکه برود و پس از انجام مناسک حج، راهی خراسان شود.
وداع غم‌انگیز امام رضا (ع) با مدینه و حضور در مکه
وی به وداع امام با مدینه اشاره کرد و گفت: امام رضا (ع) در کنار قبر پیامبر با امام جواد (ع) وداع و تاکید کردند که دیگر هرگز به مدینه باز نخواهند گشت. این وداع، وداع از تمام دنیای شناخته شده ایشان بود؛ در مکه امام و اهل بیتشان حضور یافتند و امام جواد (ع) در جریان طواف، بی‌تابی و اشک ریختن خود را نشان دادند، این موارد نشان از عمق غم و غربت در دل امام هشتم (ع) است.
نماینده ولی فقیه در خراسان رضوی با اشاره به سفر پرمخاطره امام رضا (ع) به سمت خراسان افزود: با حرکت امام رضا (ع) به سمت خراسان، رجاء بن ابی‌ضیاک تلاش کرد مسیر سفر را به گونه‌ای تنظیم کند که امام از مناطق شیعه‌نشین عبور نکند تا مبادا حمایت مردمی به ایشان برسد. اما مردم بصره و نیشابور با شور و شعف بی‌نظیری به استقبال امام آمدند و راه حرکت امام را سد کردند. مردم نیشابور به استقبال آمدند و فریاد زدند «حجت خدا آمده است».
معجزات امام رضا (ع) در نیشابور و استقبال مردم
علم‌الهدی به اقامت امام رضا(ع) در خانه پسنده در نیشابور و معجزاتی که در آنجا رخ داد اشاره کرد و گفت: امام در آن خانه خرمایی را زمین کاشت که درخت بادامی سرسبز شد و میوه آن شفای بیماران را به دنبال داشت. بعدها کسی که قصد داشت آن درخت را قطع کند نابینا شد که این مورد نشانه‌ای از معجزه این امام بزرگوار است.
وی ادامه داد: در ادامه مسیر امام رضا (ع) در قریه‌الحمراء به محرومیت از آب مواجه شدند و امام برای وضو گرفتن قدم مبارک خود را به زمین زدند و چشمه‌ای جوشید که تا امروز جاری است و برکات آن پابرجاست. این مکان اکنون به مسجد امام رضا (ع) مشهور است و زائران برای وضو و نماز به آنجا می‌روند.
امام جمعه مشهد در پایان ضمن تأکید بر صبر و مظلومیت امام رضا (ع) در مسیر شهادت طولانی، گفت: این دو سال و چهار ماه مسیر پیچیده و طولانی مبارزه با ظلم، کینه‌ورزی دشمنان و حفظ امامت بود؛ امروز ما نیز باید این صبر، مجاهدت و راه امام را به خاطر بسپاریم و ادامه دهنده مسیر ایشان باشیم.
انتهای پیام
نظرات