رسول میرعباسی در گفت‌وگو با ایسنا با اشاره به عوامل بحران آب و خشکسالی، اظهار کرد: مشکلات مدیریتی در سطح کلان اصلی‌ترین دلیل بحران آب به‌وجود آمده است. مسئله خودکفایی در کشاورزی و توسعه اراضی کشاورزی به‌ویژه در مناطق نامناسب برای کشاورزی، نه‌تنها موجب رشد و توسعه کشاورزی نشده، بلکه موجب از دست رفتن منابع آبی سطحی و زیرزمینی شده است و برخلاف انتظار، نه‌تنها باعث رشد درآمدی کشاورزان نشده، بلکه خودکفایی در امر کشاورزی نیز تحقق نیافته است.

دانشیار مهندسی آب دانشکده کشاورزی دانشگاه شهرکرد بیان کرد: اقداماتی جهت برون‌رفت از بحران خشکسالی مانند پروژه سدسازی هم انجام شده‌است اما باتوجه به مشکلات مدیریتی، این مساله نتوانسته اثر مثبتی داشته باشد؛ به‌گونه‌ای که آب ذخیره‌شده در پشت سدها به‌جای مصرف درست در زمان توزیع آبی، به افراد برای دیگر مصارف تخصیص پیدا می‌کند و نظارتی هم بر این امر صورت نمی‌گیرد. در خصوص آب‌های زیرسطحی نیز ، کشاورزان زمانی‌که از آب پشت سد حق‌آبه‌ای دریافت نمی‌کنند مجبور به چاه‌کنی و استفاده از سفره‌ آب‌های زیرزمینی می‌شوند و این‌گونه آب‌های زیرسطحی رو به اتمام می‌روند. 

میرعباسی درباره خطرات بحران کم‌آبی بر زندگی اجتماعی، گفت: بحران کم‌آبی، نارضایتی را در پی خواهد داشت و با کاهش کشت‌وکار نیز، شاهد کاهش عرضه محصولات کشاورزی در کشور می‌شویم که به‌طور مستقیم بر افزایش قیمت‌ها تأثیرگذار است و شاهد نارضایتی عمومی در سطح کلان خواهیم بود.

این عضو هیئت‌علمی دانشگاه شهرکرد بیان کرد: اگر ما نسبت به سیاست‌های غلط گذشته آگاه شویم و برای جبران آن تلاش کنیم، ظرفیت‌های زیادی در کشور برای برون‌رفت از این بحران وجود دارد. در گام اول، باید شرح وظایف سازمان‌ها مشخص و به‌طور شفاف بدون هیچ‌گونه غرض‌ورزی انجام شود. قدم بعدی این است که برای اصلاح الگوهای رفتاری و مصرفی، به تخصیص بودجه نیاز داریم و دولت برای جبران این ضرر باید هزینه کند.

میرعباسی با اشاره به چالش‌های قانونی و حقوقی در زمینه مدیریت منابع آب، تاکید کرد: قانون توزیع عادلانه آب در مدیریت منابع آبی، بسیار مؤثر است اما متاسفانه در کشور اجرا نمی‌شود. چه بسا متولی برداشت آب باید به‌طور عادلانه آب را تخصیص دهد و دست سوءاستفاده‌گران را کوتاه کند.

این عضو هیئت‌علمی دانشگاه هشدار داد: اگر بحران آب و خشکسالی ادامه پیدا کند، ما در آینده با بحران‌های شدیدتری مانند نابودی کشاورزی، از بین‌ رفتن کامل منابع آبی، افزایش کانون‌های گردوغبار و فرونشست زمین مواجه خواهیم شد که خسارت‌های جبران‌ناپذیری در سطوح مختلف به دنبال دارد.

انتهای پیام