سید اسدالله هاشمی اظهار کرد: با توجه به همپوشانی منطقه الموت با بخشی از رشته کوه البرز به عنوان یکی از نقاط داغ تنوع زیستی کشور، گونه‌های ارزشمندی از حیات‌وحش نظیر پلنگ ایرانی، خرس قهوه‌ای، کَل و بز وحشی در این منطقه وجود دارد ضمن اینکه به دلیل تراکم روستاها و جمعیت در داخل و حاشیه مناطق حفاظت‌شده الموت و شکار ممنوع‌الموت شرقی و غربی با وسعت بالغ بر ۲۰۰ هزار هکتار، تعارضات حیات‌وحش با منافع جوامع محلی اجتناب‌ناپذیر است. 

وی در پاسخ به برخی نگرانی‌های مردم الموت در خصوص مدیریت تعارضات حیات‌وحش در منطقه الموت درباره اقداماتی که در این خصوص انجام شده، گفت: حفاظت از گونه‌های جانوری شاخص نظیر پلنگ و خرس قهوه‌ای، آموزش جوامع محلی روستاهای دارای تعارضات متعدد حیات‌وحش در منطقه الموت در خصوص علت بروز خسارات، نحوه مقابله و کاهش خسارات حیات‌وحش، ساز و کارهای قانونی برای بررسی خسارات وارده و پرداخت غرامت توسط بیمه از جمله اقدامات حفاظت محیط‌زیست استان قزوین است. 

به گزارش ایسنا، بنابر اعلام روابط عمومی حفاظت محیط زیست استان قزوین، روز دوشنبه ۱۷ شهریور، این مسئول در ادامه خاطرنشان کرد: در خصوص خسارت وارده توسط گونه‌های پلنگ و خرس به جوامع محلی از ابتدای سال ۱۴۰۲ بیش از ۲۱۰ پرونده تشکیل شده است و سال ۱۴۰۳ در یک پرونده بیش از چهار میلیارد ریال غرامت به یک دامدار در منطقه الموت پرداخت شد. 

وی تصریح کرد: حفاظت از جمعیت کل و بز وحشی در مناطق حفاظت‌شده الموت و افزایش جمعیت این‌گونه به بیش از ۳۰۰۰ رأس به‌عنوان طعمه پلنگ در راستای کاهش تعارضات پلنگ و حمله به دام‌های اهلی بوده است. در سال ۱۴۰۳ تعداد ۱۳ دوره آموزشی برای گروه‌های هدف خاص نظیر شکارچیان منطقه برگزار شد که بیش از ۳۵۰ نفر از شکارچیان در آن حضور پیدا کردند. 

مدیرکل حفاظت محیط‌زیست استان قزوین ادامه داد: ساخت مستند تعارضات حیات‌وحش در استان قزوین و پخش از رسانه ملی به منظور تنویر افکار عمومی و افزایش دانش و آگاهی‌های محیط‌زیستی از دیگر اقدامات اداره‌کل حفاظت محیط‌زیست استان قزوین بوده است. برگزاری نشست‌های آموزشی و ترویجی با دهیاران، شوراهای اسلامی و مسئولان محلی بخش‌های الموت شرقی و غربی نیز اقدام دیگر این اداره بوده است. 

وی در خصوص رخداد برخی از حوادث اتفاق افتاده در منطقه الموت نظیر پرت شدن گوسفندان از صخره و تلف‌شدن تعداد زیادی از دام‌ها در حوالی روستای کوچنان، بیان کرد: در این مورد با حضور کارشناسان اداره کل و صندوق بیمه کشاورزی استان در محل حادثه و بررسی ابعاد موضوع همچنین حضور کارشناسان اداره کل در روستاهای منطقه و نشست با مردم و زیان‌دیدگان این حادثه، روشنگری لازم صورت گرفت. 

هاشمی اظهار کرد: در بروز این حادثه چند نکته قابل توجه است؛ نخست آن که محل حادثه بسیار صعب‌العبور و صخره‌ای بوده و قصور چوپان انکارناپذیر است. یک چوپان حرفه‌ای برای امنیت دام‌ها، باید از بردن گله به چنین مکانی خودداری می‌کرد. دوم آن که محل حادثه در چراگاه فصلی روستای کوچنان واقع شده؛ اما مشخص شد دام‌ها به‌ جز حدود ۱۵۰ رأس که متعلق به روستای کوچنان بوده، مابقی متعلق به سه روستای زرآباد، شورستان و دزدک سر بوده و با اجاره مرتع به این ناحیه آورده شده‌اند که با قوانین چرای دام مغایرت دارد. 

وی گفت: در بررسی محل و لاشه‌ها هیچ اثری از حمله پلنگ به گله مشاهده نشد و صحت و سقم این موضوع قابل اثبات نیست؛ همچنین محل حادثه یکی از بکرترین زیستگاه‌های حیات‌وحش در محدوده امن منطقه حفاظت‌شده الموت و دور از روستا و جوامع محلی رخ داده است و از دیرباز زیستگاه پلنگ بوده است و ادعای رهاسازی پلنگ توسط محیط زیست در منطقه که توسط برخی مطرح می‌شود، بی‌اساس و به دور از واقعیت است چون  رهاسازی گونه‌ها خصوصاً گوشتخواران مغایر با اهداف حفاظت و سیاست‌های سازمان حفاظت محیط‌زیست است. 

انتهای پیام