فیلم «بچه مردم» به کارگردانی محمود کریمی از جمله آثار متفاوت و مورد وجه جشنواره اخیر سینمای ایران است؛ اثری که با نگاهی صادقانه به زندگی و حضور پررنگ بازیگران نوجوان، توانسته دل تماشاگران را به دست آورد و میان مستند و داستانی حرکت کند.

محمود کریمی، کارگردان این اثر درباره چگونگی شکل‌گیری ایده فیلم اظهار کرد: ایده این فیلم از جایی رسمی شروع نشد. بیشتر از سر ارادت بود به بچه‌هایی که تلاش کرده بودند پروژه‌ای مشابه شکل بگیرد، اما به نتیجه نرسیده بود. سید علی احمدی، تهیه‌کننده که از علاقه من به ساخت فیلم بلند خبر داشت، موضوع را مطرح کرد و من و فائزه یارمحمدی تصمیم گرفتیم تحقیق کنیم. نتیجه آن تحقیقات طرح اولیه‌ای بود که بعد از تأیید، تبدیل به مسیر اصلی فیلم شد. از همان جا خدا خودش انگار همه چیز را چید و کار پیش رفت.

وی درباره واکنش تماشاگران افزود: خانمی از من پرسید فکر می‌کنی فیلم اتفاقش را رقم زده؟ گفتم وقتی تماشاگر می‌بیند و واکنش نشان می‌دهد، یعنی اتفاق افتاده است. اگر شاهکار هم بسازیم، اما تماشاگر نبیند، فیلم نیست. برای من تماشاگر اصل ماجراست.

کارگردان «بچه مردم» بیان کرد: کارگروهی برایم همیشه مهم بوده است. همکاری با فائزه تجربه متفاوتی بود. اشراف کامل او به کار و حضورش در فرایند نگارش باعث شد نتیجه بهتری بگیریم.

کریمی درباره سبک فیلم توضیح داد: فضای فیلم به‌نوعی یادآور سینمای وس اندرسون است، اما زبان و روایت بومی خودش را دارد. تلاش کردیم اثری بسازیم که هم ریشه در فرهنگ خودمان داشته باشد و هم جهانی باشد.

وی در توضیح فرآیند انتخاب بازیگران تصریح کرد: برای نقش‌های اصلی حدود دو تا سه هزار نفر تست دادند، اما هیچ‌کدام آن چیزی نبودند که می‌خواستیم. تا اینکه آقای علی صلاحی فیلم کوتاهی از پسر جوانی نشانم داد و گفت به نظرم پیدایش کردی. بعد از تمرین‌ها دیدیم انتخاب درستی است. بعدها فهمیدیم از کودکی در تئاتر بوده و تجربه زیادی دارد.

کارگردان «بچه مردم» با اشاره به نقش مهم علی صلاحی ادامه داد: آقای صلاحی نقش بزرگی در تربیت و هدایت بازیگران نوجوان داشت. با شناختی که از روحیه آن‌ها داشت، توانست گروه را برای این فیلم آماده کند.

کریمی در ادامه درباره سبک فیلم‌سازی خود اظهار داد: فیلم ما بین مستند و داستانی در نوسان است، اما نه از نوع مستندهای رایج. بیشتر الهام‌گرفته از نگاه کنجکاوانه و صادق مستندهاست. پیش‌تر هم تجربه ساخت مستند و برنامه‌های کوتاه طنز داشتم. بچه مردم ادامه همان مسیر است؛ نگاهی شوخ‌وشنگ و صادق به زندگی.

وی افزود: قصه ایجاب می‌کرد چهار کاراکتر نوجوان در مرکز باشند. اما برای حفظ تعادل، نقش‌های مکمل را به بازیگران حرفه‌ای سپردیم تا فیلم عمیق‌تر و تأثیرگذارتر شود.

کریمی  در پایان بیان کرد: این فیلم حاصل ترکیب تجربه نسل حرفه‌ای و جسارت نسل نوجوان است. همین کنار هم بودن باعث شد بچه مردم زنده و واقعی از کار دربیاید.

فائزه یارمحمدی، نویسنده و همسر کارگردان درباره تجربه همکاری مشترک بیان کرد: طبیعتاً چالش داشت. اختلاف‌نظر پیش می‌آمد، اما همیشه سعی کردیم مرز خانه و کار را جدا نگه داریم. هر کاری کردیم در خدمت فیلم و گروه بود.

وی درباره نخستین تماشای فیلم در جشنواره افزود: اولین‌بار بود که فیلم را در جشنواره دیدم. وقتی بالاخره دیدمش، بغض داشتم. از خوشحالی باید خودم را کنترل می‌کردم. نوجوان‌ها فیلم را دقیق درک کردند و واکنش‌شان برایم شگفت‌انگیز بود.

روایت نوجوانان از تجربه‌ای تازه

مهبد جهان‌نوش، از بازیگران نوجوان فیلم اظهار کرد: از سال ۹۵ وارد تئاتر مدرسه شدم و در سال ۹۷ در فیلم پرونده باز است آخرین اثر مرحوم کیومرث پوراحمدبازی کردم. بعد از چند سال بیکار بودم تا یکی از دوستانم فراخوانی فرستاد که دقیقاً باروحیه من هماهنگ بود. بازی در بچه مردم نقطه عطف زندگی‌ام بود. بعد از جشنواره پیشنهادهای زیادی گرفتم. این فیلم معجزه زندگی من بود؛ واقعاً حس کردم خدا حضور دارد.

فرزین فلسفین، دیگر بازیگر نوجوان فیلم درباره تجربه‌اش در نقش‌آفرینی در بچه مردم اظهار کرد: روز تست بدون انتظار خاصی رفتم. فکر می‌کردم مثل بقیه تست‌هاست، اما وقتی تیم حرفه‌ای آقای کریمی را دیدم، فهمیدم فضای متفاوتی است. بعد از تست نهایی، مطمئن شدم با یک گروه جدی و واقعی طرفم. در نهایت ما چهار نفر انتخاب شدیم و ترکیب‌مان دقیقاً همان چیزی بود که فیلم می‌خواست؛ نماینده دنیای بچه‌های مردم.

ایلیا یعقوبی، دیگر بازیگر نوجوان فیلم نیز بیان کرد: همه چیز از یک روز معمولی شروع شد. صبح برای تست رفتم و بعد از ناهار، وقتی بقیه بچه‌ها آمدند، گفتند یار چهارم‌مان پیدا شد! همان لحظه فهمیدم وارد دنیای جدیدی شده‌ام. این تجربه برای من شروع واقعی مسیر بازیگری بود.

«بچه مردم» داستان چهار نوجوان از طبقات مختلف جامعه است که در مسیر یک ماجراجویی شهری، با موقعیت‌هایی مواجه می‌شوند که آنها را وادار به تصمیم‌هایی فراتر از سنشان می‌کند. در دل این سفر، دوستی، مسئولیت‌پذیری، صداقت و ایمان به زندگی معنا پیدا می‌کند. فیلم بدون شعار، با زبانی ساده و نگاهی انسانی، دنیای نوجوانان امروز را روایت می‌کند؛ نوجوانانی که میان واقعیت‌های سخت زندگی و رؤیاهایشان در نوسان‌ هستند.

انتهای پیام