اولین جلسه دو هفتگانه کانون شعر و ادب «غزل‌آرا» وابسته به سازمان دانشجویان آذربایجان شرقی با محوریت بررسی آثار شاعر معاصر «حسین منزوی»، با حضور جمعی از اساتید دانشگاه، شاعران، فعالان فرهنگی و اعضای سازمان دانشجویان روز شنبه، ۲۶ مهر در سالن جلسات سازمان جهاددانشگاهی آذربایجان شرقی برگزار شد.

ادبیات؛ مسیر پرورش انسان و جامعه

خسرو کنعانی، سرپرست سازمان جهاددانشگاهی آذربایجان شرقی در این جلسه گفت: در سازمان دانشجویان جهاددانشگاهی استان، ۱۱ کانون فعال در حوزه‌های مختلف ادبی، فرهنگی، علمی و هنری، اجتماعی و... فعالیت دارند که کانون شعر و ادب «غزل‌آرا» از جمله پویاترین آنهاست.

وی افزود: دانشجویان علاقه‌مند در چنین محافل فرهنگی رشد می‌کنند و از مسیر شعر و ادبیات به مجموعه‌های بزرگ‌تر علمی و فرهنگی راه می‌یابند. جهاددانشگاهی با ایجاد سازمان دانشجویان و فراهم‌کردن بستر حمایتی مناسب، تلاش کرده است خلاقیت و ایده‌پردازی را در میان دانشجویان تقویت کند. از دل همین برنامه‌های فرهنگی، استعدادهای شاخصی شناسایی و جذب مجموعه‌های رسانه‌ای و پژوهشی شده‌اند.

کنعانی در ادامه با تأکید بر نقش تربیتی ادبیات گفت: اگر مدیران و مسئولان جامعه با ادبیات و شعر آشتی کنند، بی‌اخلاقی‌ها، ناهنجاری‌ها و انحرافات اجتماعی به‌مراتب کمتر خواهد شد. شعر و ادبیات نگاه انسان را نرم‌تر، مسئولیت‌پذیرتر و انسانی‌تر می‌کند. حتی خواندن یک بیت شعر در روز می‌تواند مسیر تفکر و رفتار ما را تغییر دهد.

گلایه از کمبود بودجه فرهنگی

وی با اشاره به محدودیت منابع مالی در حوزه فرهنگی افزود: در سازمان جهاددانشگاهی استان تلاش کرده‌ایم با استفاده از ظرفیت در آمدهای اختصاصی سایر حوزه‌های فعالیتی، چراغ برنامه‌های فرهنگی را روشن نگه داریم. جهاددانشگاهی در کنار فعالیت‌های آموزشی و پژوهشی، با بهره‌گیری از رسانه‌هایی چون ایسنا، ایکنا و بازارکار، و ظرفیت های بزرگی همچون سازمان دانشجویان و سایر بخشهای فرهنگی فعال در مجموعه  در جهت پیوند میان فرهنگ و جامعه گام برمی‌دارد.

کنعانی در پایان از برنامه‌های آینده معاونت فرهنگی این سازمان خبر داد و گفت: به‌زودی تفاهم‌نامه‌ای با «کافه‌کتاب هنگام» امضا خواهیم کرد تا برنامه‌های فرهنگی مشترکی در حوزه های کتاب و کتابخوانی و برنامه های ادبی مختلف برگزار شود. 

ضرورت حمایت از فعالیت‌های ادبی دانشگاهی

پاشایی، دانشیار دانشگاه شهید مدنی آذربایجان نیز در این نشست، با تأکید بر لزوم حمایت جدی‌تر از فعالیت‌های فرهنگی و ادبی در دانشگاه‌ها گفت: ادب و فرهنگ ریشه‌ی هویت ملی ماست و استحکام آن در گرو تقویت نهادهای فرهنگی است. لازم است بودجه مشخصی برای برنامه‌های ادبی و تشکل‌های دانشجویی اختصاص یابد تا این فضاها پویاتر و اثرگذارتر شوند.

وی درباره زبان شعر حسین منزوی اظهار کرد: منزوی از زبان نمادین بهره می‌برد و به همین دلیل، ظاهر شعرش با لایه‌های درونی آن تفاوت دارد و نیازمند خوانشی چندسطحی است. او تلاش می‌کند زبان غزل را به زبانی معاصر و پرانرژی تبدیل کند و در عین وفاداری به سنت، نوآوری‌های زبانی چشمگیری دارد.

پاشایی افزود: در بسیاری از غزل‌های منزوی، ترکیب وزن شعر فارسی و ترکی دیده می‌شود که نشان از تسلط او بر دو زبان و دو سنت ادبی دارد. هرچند در برخی آثارش نشانه‌هایی از فضل‌نمایی زبانی وجود دارد، اما در مجموع زبان او زنده، موسیقایی و سرشار از تصویر است.

وی درباره محتوای آثار منزوی خاطرنشان کرد: عشق در شعر منزوی مفهومی محوری دارد؛ عشقی نه کاملاً زمینی و نه کاملاً آسمانی، بلکه عشقی انسانی و متعالی. او عشق را هدفی مستقل می‌بیند، نه ابزاری برای بیان مفاهیم دیگر. در کنار این، نگاه اجتماعی و آیینی نیز در بخشی از آثار او به چشم می‌خورد؛ از شعرهای عاشورایی تا غزل‌هایی درباره مقاومت در برابر ظلم که گاه آمیخته با اندوه و ناامیدی‌اند.

منزوی؛ نابغه‌ای در غزل معاصر

محمدحسین طهماسب‌پور (شهرک)، شاعر و عضو کانون نویسندگان نیز در ادامه نشست با اشاره به جایگاه ویژه حسین منزوی گفت: منزوی شاعری نابغه بود که همواره در میان مردم حضور داشت. در دهه ۵۰ نخستین جایزه خود را برای مجموعه شعرش دریافت کرد و سپس با فعالیت در رادیو و تلویزیون به شهرت رسید. او همانند محمدعلی بهمنی، تحولی بزرگ در غزل معاصر ایجاد کرد و نشان داد که غزل هنوز زنده است.

وی افزود: منزوی نوآوری‌های زیادی در اوزان عروضی داشت و اهل مطالعه و خلوت بود. ضروری است همه ابعاد شخصیتی و ادبی او بررسی شود. در تبریز نیز باید از انجمن‌های مردمی و جلسات نقد ادبی حمایت بیشتری صورت گیرد تا به جای سانسور، نقد سازنده و اصلاحی بر آثار انجام شود.

عشق، جوهره‌ی حیات در شعر منزوی

مهدی احمدپور، پژوهشگر حوزه ادبیات، در پایان این نشست گفت: زبان عشق در شعر منزوی زبانی کهن و جاودانه است. او با بهره‌گیری از سنت شعر کلاسیک فارسی و تأثیرپذیری از حافظ و سعدی، زبانی تازه و شخصی آفریده است. سخن عشق هرگز تکراری نمی‌شود؛ زیرا انسان با عشق زاده می‌شود، با عشق زندگی می‌کند و با عشق می‌میرد. برای منزوی، عشق جوهره‌ی حیات و امانتی الهی است.

در پایان این برنامه، حاضران بر ضرورت تداوم نشست‌های ادبی برای تقویت پیوند نسل جوان با شعر و ادبیات کلاسیک و معاصر تأکید کردند. همچنین در این جلسه، غزل‌خوانی هایی با حضور مخاطبان با تک‌نوازی های اعضای کانون موسیقی دانشگاه سهند همراه شد که زینت بخش این همنشینی ادبی بود.

گفتنی است؛ مجموعه نشست‌های «دو هفتگانه شعرخوانی» کانون شعر و ادب غزل‌آرا، به همت شورای دبیران این کانون متشکل از آقایان حیدری، قنبرزاده، غسالی، فرخی و اشجعی برنامه‌ریزی شده و به‌صورت منظم با محوریت بررسی آثار و زندگی شاعران و ادیبان معاصر، در سازمان دانشجویان جهاددانشگاهی آذربایجان شرقی برگزار خواهد شد.

انتهای پیام