به گزارش ایسنا، جواد محمدی در حاشیه ششمین همایش بین المللی و چهاردهمین همایش ملی بیوتکنولوژی ایران که روز چهارشنبه ۳۰ مهر در مرکز همایشهای موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر برگزار شد در جمع خبرنگاران، گفت: در گذشته ایران سالانه سه میلیون تن ذرت تولید میکرد، اما اکنون این رقم به ۳۰۰ هزار تن رسیده و سالانه ۱۲ میلیون تن ذرت و سویا وارد میشود که بخش عمده آنها تراریخته است.
وی افزود: از نظر فناوری، ایران توانایی تولید محصولات تراریخته مورد نیاز مانند کلزا، چغندر و ذرت را دارد و میتواند به تدریج وابستگی خود را کاهش دهد.
محمدی ادامه داد: فناوری تولید محصولات دستکاری ژنتیکی شده در ایران موجود است و با شرکتهای آمریکایی قابل رقابت است. در این زمینه هماهنگی بین تصمیمگیران، قانونگذاران، دانشگاهها، شرکتهای خصوصی و مراکز تصمیمگیری میتواند به ما بهرهگیری مؤثر از این ظرفیت فناوری و متخصصان داخلی کمک کند.
رئیس انجمن ژنتیک ایران در ادامه بیان کرد: ایران در حوزههای کشاورزی، صنعتی و پزشکی در رقابت با کشورهای اروپایی و آمریکایی در زمینه دستکاری ژنتیکی به دستاوردهای بزرگی رسیده است.
وی افزود: در حال حاضر محصولات کلیدی که کشور برای تأمین غذای دام و طیور و روغن مجبور به واردات است شامل ذرت،کلزا و چغندر قند است. ما توانایی تولید اصلاح شده ژنتیکی کلزا و ذرت را داریم.
محمدی اظهار کرد: اکنون آمریکا بزرگترین تولیدکننده محصولات مورد نیازش است و ۶۰ درصد محصولات خود را مصرف میکند و باقی را صادر می کند که نشاندهنده پیشتازی آنها در این زمینه است. اروپاییها نیز به سرعت در حال مجوز دادن و استفاده از محصولات دستکاری ژنتیکی شده به دلیل اهمیت امنیت غذایی برای آنها هستند.
وی خاطر نشان کرد: ایران نیز باید به امنیت غذایی خود به صورت ویژه توجه کند، زیرا این امر جزو مؤلفههای اصلی امنیت ملی است. در صورت بروز مشکلات، وابستگی به واردات میتواند آسیبپذیر باشد. برای خودکفایی و ایستادگی در این زمینه، قوانین باید مسیر را باز کنند تا تولید این محصولات مجاز شود.
محمدی بیان کرد: تولید داخلی محصولات دستکاری ژنتیکی شده، با علم به ژنهای وارد شده، میتواند از نفوذ و واردات محصولات ناشناخته جلوگیری کند.
رئیس انجمن ژنتیک ایران با بیان اینکه ایران از نظر متخصصان و فناوری در حوزه ژنتیک کمبودی ندارد، افزود: متخصصان داخلی همان فناوری را دارند که در آمریکا و اروپا استفاده میشود. تنها نیاز به باز شدن مسیر توسط قوانین و تشویق محققان برای فعالیت بیشتر در این زمینه است.
وی به مشکلات حوزه کشاورزی اشاره کرد و گفت: مشکلات فعلی در کشاورزی ناشی از وابستگی به نهادهها است و حل این مشکلات نیازمند حرکت به سمت خودکفایی است. همکاری تصمیمسازان، تصمیمگیران، دانشگاهها، پژوهشگاهها و بخش خصوصی میتواند به دستیابی به این هدف کمک کند.
انتهای پیام
نظرات