او که عمر خود را وقف هنر کاشی معرق کرده بود، با آثار بیبدیلش نهتنها در ایران، بلکه در جهان نیز شناخته شد. میراث او که در بناهای مذهبی و تاریخی ایران همچون حرم امام رضا(ع) در مشهد، حرم حضرت معصومه(س) در قم و گنبد شاهچراغ شیراز بهیادگارمانده است، همچنان در دلها و ذهنها باقی خواهد ماند.
زندگینامه و هنر استاد مصدقزاده
حسین مصدقزاده در ۱۳۰۶ در اصفهان به دنیا آمد. از همان دوران کودکی تحتتأثیر پدرش، عبدالغفار مصدقزاده، استاد برجسته کاشیکاری، با هنرهای دستی آشنا شد. در کارگاه پدر خود، در کنار آموختن مهارتهای اولیه کاشیکاری، بهسرعت به هنری علاقهمند شد که برای نسلها نماد فرهنگی و هنری ایران بود.
ازآنجاکه او در خانوادهای هنری بزرگ شده بود، خیلی زود در دنیای کاشیکاری و معرقکاری مطرح شد و در طول شصت سال فعالیت هنری، توانست آثار بسیاری در بناهای مذهبی و تاریخی ایران خلق کند. استاد مصدقزاده در مرمت و بازسازی آثار ارزشمند تاریخی و مذهبی نظیر حرم امام رضا (ع) و گنبد شاهچراغ نقش کلیدی داشت و به انتقال این هنر اصیل به نسلهای آینده نیز اهتمام ورزید.
استاد حسین مصدقزاده به علت کهولت سن و مشکلات جسمی ناشی از آن در بیمارستان درگذشت. او با آثارش و یادگارهای هنریاش در دلها باقی خواهد ماند.
مصدق زاده، مرشد هنر کاشی معرق بود
استاد علیاکبر موسوی، معرقکار برجسته اصفهانی، در گفتوگو با ایسنا به بررسی ویژگیهای هنری و تاثیر استاد حسین مصدقزاده بر هنر کاشی معرق و هنرجویانش پرداخت
استاد علی اکبر موسوی، معرقکار برجسته اصفهانی در گفتوگو با ایسنا اظهار کرد: استاد مصدقزاده نهتنها یک استاد فنی بود، بلکه مرشد هنری هم بود. او همیشه تأکید میکرد که هر قطعه کاشی باید با احترام و عشق ساخته شود. او هنر را فقط یک تکنیک نمیدید؛ برای او هر کار هنری باید روح داشته باشد. این ویژگیها او را از دیگر هنرمندان متمایز میکرد. او هنرش را بهعنوان یک وسیله برای انتقال احساس و تفکر میدید، نه فقط برای زیبا کردن فضا.
وی افزود: استاد مصدقزاده برای ما بیشتر از یک معلم بود. چیزی که از او آموختیم، بیشتر از تکنیکها و روشهای فنی بود. او به ما فهماند که هنر باید از دل برخیزد و به دل بنشیند. به ما آموخت که در هنر باید قلب و روحمان را بگذاریم و تنها به دنبال زیبایی ظاهری نباشیم. یادگیری از او نهتنها مهارتهای فنی، بلکه ارزشهای انسانی و اخلاقی را هم به ما آموخت.
این استاد و معرقکار برجسته بیان کرد: آثار استاد همیشه ویژگیهای خاصی داشتند. او در طراحی و اجرا به جزئیات اهمیت زیادی میداد و در هر اثر از هیچچیزی نمیگذشت. هنر او همیشه اصالت خود را حفظ کرده و آثارش در بناهای مذهبی و تاریخی ایران، همچنان شاهدی بر هنرش هستند. استاد مصدقزاده نهتنها یک هنرمند برجسته، بلکه یک معلم بزرگ و یک انسان تأثیرگذار در جامعه هنری بود. در هر اثرش میتوان حس و حال هنری اصیل ایرانی را دید که در کنار تکنیکهای بینظیر، جاذبه خاصی را به وجود میآورد.
موسوی در پایان تأکید کرد: تأثیر استاد در من بسیار زیاد است. او همیشه بر این باور بود که هر قطعه کاشی باید بادقت، احترام و عشق ساخته شود. در آثار خود سعی کردهام که این نکته را به کار ببندم و همیشه در کارهایم اصالت را حفظ کنم. به نظر من، استاد مصدقزاده یکی از کسانی بود که توانست هنر کاشی معرق را از یک هنر صرفاً سنتی به یک هنر زنده و پایدار تبدیل کند. او هنر را نهتنها برای زمان خود، بلکه برای نسلهای آینده به ارمغان گذاشت.
با درگذشت استاد حسین مصدقزاده، دنیای هنر کاشی معرق ایران یکی از بزرگترین پیشگامان خود را از دست داد. او که در طول عمر خود هنر را نهتنها بهعنوان یک حرفه، بلکه بهعنوان یک مسئولیت معنوی پذیرفته بود، همواره در تلاش بود تا میراثی ارزشمند برای نسلهای آینده به جا بگذارد. آثارش در بناهای تاریخی و مذهبی ایران، همچنان درخشان و پرغرور باقی خواهند ماند و یاد و خاطرهاش در دلهای هنرمندان و علاقهمندان به این هنر اصیل همیشه زنده خواهد بود.
استاد مصدقزاده، بهعنوان معمارِ کاشیهای رنگارنگ و پیچیده، نهتنها قطعههایی از هنر، بلکه قطعههایی از تاریخ و روح ایران را در هر اثر خود نقش زد. امروز، وقتی به بناهایی چون حرم امام رضا(ع) و گنبد شاهچراغ نگاه میکنیم، هنر او همچنان درخشش دارد و نشان از عشقی بیپایان به هنر و وطن است. آثار او همواره فراتر از نقش و رنگ خواهند بود؛ آنها نمایشگر ارادهای قوی، رویاهایی بزرگ و قلبی پر از عشق به ایران و فرهنگ آن هستند.
استاد حسین مصدقزاده با درگذشت خود، به جهان هنری ایران پایان نداد، بلکه فصلی جدید را آغاز کرد؛ فصلی که در آن، میراث او همچنان به نسلهای جدید آموخته خواهد شد و هر کاشی معرق که در دل این سرزمین نصب میشود، همچنان داستان او را بازگو خواهد کرد.
انتهای پیام


نظرات