معلم برتر شهرستان بشرویه گفت: انگار همین دیروز بود که تخته سیاهی با جعبه میوه درست کرده و با ذوق وافر دوستانم را دور هم جمع و توسط تکه گچی با حس عجیب معلمی با دوستانم معلم بازی میکردیم.
مبارکه شیرینزاده در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقه خراسان جنوبی، اظهار کرد: از کودکی علاقه زیادی به معلمی داشتم به طوری که در بازیهای کودکانهام همیشه معلم بودم و بقیه دانش آموز. همیشه سر کلاس خود را در رویا به جای معلمان تصور میکردم.
وی، عشق و علاقه وافر خود به معلمی را از دلایل موفقیتش میداند و خاطرنشان کرد:از سال 73 به صورت کارآموزی از دانشسرای مقدماتی در کلاسهای درس دانشآموزان حاضر میشدم و از سال 76 اولین تدریس رسمی خود را در شهرستان نیشابور آغاز کردهام و اکنون 22 سال است به شغل معلمی مشغولم.
شیرین زاده اظهار کرد: واقعا بچهها را دوست دارم و رابطهای که بین من و آنها برقرار است رابطهای دوستانه توام با احترام بوده و این در موفقیت کاری من حرف اول را میزند. یک معلم نمونه از نظر من معلمی است که بتواند رابطه درستی را با دانش آموزانش برقرار کند و به کارش عشق بورزد.
وی ادامه داد: یکی از ابتکاراتی که در کلاس درس به خرج دادهام و بسیار خوب جواب داده، نصب دو درخت تقدیر و انتقاد است. از تمام دانش آموزانم خواستهام هر موقع انتقادی دارند، حرف دل خود را بر روی درخت انتقاد بنویسند و اگر من را شایسته تقدیر دانستند باز هم دلنوشته خود را بر روی آن درخت دیگر تقدیر برایم بنویسند که تا کنون توانستهام با کمک انتقاد دانش آموزان بسیاری از مسائل را بیشتر درک کرده و در راستای تقویت و رفع موانعی که سبب رشد تحصیلی دانش آموزانم میشود، فعالیت کنم.
شیرینزاده تصریح کرد: چند سالی است که ارزشیابی توصیفی در مدارس اجرا میشود و این طرح اگر چه در پایههای پایین میتواند طرح خوبی باشد اما در پایههای بالاتر براساس تجربه و مقایسه ضعیف است و انگیزه و تلاش دانشآموزان را بسیار پایین آورده است.
معلم برتر بشرویه، آخرین جمله خود را با تعریفی از معلم به پایان رساند، معلمی یعنی هنر عشق ورزیدن به دانش آموزان و کار، بدون کمترین توقع، معلم یعنی راهنما، یعنی یک دوست.
انتهای پیام
نظرات