به گزارش ایسنا، پسر ۱۴ ساله و دختر ۱۳ ساله خانواده کانیامارالا اهداف بسیاری دارند و می‌خواهند به درجات بین‌المللی و استاد بزرگی شطرنج دست پیدا کنند، آن‌ها اگرچه ابتدای راه هستند و راه طولانی در پیش دارند ولی تاکنون قدم‌های موفقی در این مسیر برداشته‌اند.  

خانواده کانیامارالا اهل کشور هند هستند که چند سالی است تبعیت ایرلند را پذیرفته‌اند. آن‌ها یک ماه است که در ایران حضور دارند؛ در ابتدای سفر خود به کشور در مسابقات جام فجر آمل شرکت کردند و بعد هم راهی اهواز شدند تا در "جام کارون" حضور داشته باشند. آن‌ها از حضور در ایران و این‌که می‌توانند در مسابقات بسیاری شرکت کنند، خوشحال هستند و ابراز رضایت دارند.

گفت‌وگوی ایسنا را با این خانواده ایرلندی می‌خوانید:

*از سفر به ایران بگویید.

دایاناند کانیامارالا (پدر): برای اولین بار است که به ایران سفر می‌کنیم. امسال پس از حضور در ایران در مسابقات بین‌المللی آمل شرکت کردیم. پسرم در جدول A و دخترم در جدول B با حریفان‌شان رقابت کردند. حریفان پسرم با توجه به ریتینگی که داشت، بسیار قوی‌تر بودند ولی دخترم توانست مقام دوم جدول را به خود اختصاص دهد که این اتفاق بسیار خوبی بود. ما اصالتا هندی هستیم ولی چند سالی است که در ایرلند زندگی می‌کنیم.

*چه شد که تصمیم گرفتید فرزندان‌تان را در این راه حمایت کنید؟

پدر: من مهندس کامپیوتر هستم و نزدیک به ۲۵ سال است که در این حرفه مشغول به کار می‌باشم، البته با توجه به این‌که تصمیم گرفته‌ایم فرزندان‌مان به صورت حرفه‌ای شطرنج را دنبال کنند، شغلم را کنار گذاشتم و اکنون به صورت مستقل و آزاد کار می‌کنم.

ناندیتا کانیامارالا (مادر): من فوق لیسانس میکروبیولوژی هستم و تا پیش از ازدواج، در آزمایشگاه کار می‌کردم ولی پس از ازدواج تصمیم گرفتم به خاطر فرزندان‌مان کارم را کنار بگذارم. اکنون نیز به عنوان یک مادر که دو فرزند شطرنج‌باز دارد، همراه با آن‌ها در میادین مختلف حاضر می‌شوم.

*شطرنج در ایرلند چقدر طرفدار دارد؟

مادر: در کشور ایرلند، یک جامعه نسبت کوچکی از شطرنج وجود دارد و این رشته به تازگی در ایرلند محبوب شده است که البته یک استاد بزرگ و چند استاد بین‌المللی نیز داریم.

*آشنایی شما و فرزندانتان با این رشته چگونه بود؟

پدر: من و همسرم هیچ‌کدام شطرنج‌ بازی کردن را بلد نیستیم. زمانی که فرزندان‌مان را به رستوران می‌بردیم، یک روز تصمیم گرفتیم یک شطرنج اسباب‌بازی برای فرزندان‌مان خریداری کنیم که قیمت آن ۱۵ یورو بود، البته خیلی زود هم شکسته شد ولی وقتی علاقه‌مندی فرزندان‌مان را به شطرنج دیدیم، تصمیم گرفتیم یک شطرنج واقعی و خوب برای آن‌ها خریداری کنیم. بعد هم تصمیم گرفتیم که فرزندان‌مان این رشته را ادامه دهند.

مادر: فرزندان ما بسیار قانع بودند و این‌گونه نبود که بهانه بیاورند، گریه کنند و اسباب‌بازی‌های دیگری را بخواهند. همان زمان که شطرنج اسباب‌بازی را برای آن‌ها خریدیم، شاد و خوشحال بودند. بعد هم که کم‌کم فرزندان‌مان شخصیت شطرنجی پیدا کردند و زیر نظر مربیان مورد نظر کار کردند و توانستند شرایط خوبی در این رشته پیدا کنند.

*فرزندان شما ابتدای مسیر هستند و شما تا کجا قرار است که از آن‌ها حمایت کنید؟

مادر: قرار است شطرنج را به صورت بسیار جدی دنبال کنیم و تمام فکر و هدف ما این است که دختر و پسرم درجات بین‌المللی را به دست آورند. در هر شهر از کشور ایرلند نیز یک باشگاه شطرنج وجود دارد که همگی فعال هستند و مسابقاتی هم برگزار می‌شود. خیلی‌ها در این کشور شطرنج را به عنوان یک رشته رسمی خیلی خاص قبول نداشتند و رشد شطرنج در ایرلند آهسته است.

ما می‌خواهیم این رشته را در کشورمان به یک برند تبدیل کنیم و همین که به ایران سفر کرده‌ایم تا در مسابقات شرکت کنیم، نمونه‌ای از تلاش ما برای رسیدن به این هدف است.

پدر: هدف‌ ما این است که ابتدا فرزندان‌مان به عنوان استاد بین‌المللی دست پیدا کنند و وقتی به این مهم رسیدند، مانند سایر شطرنج‌بازان راه خود را پیدا خواهند کرد و ادامه می‌دهند.

*در مدت زمان حضور در ایران، این کشور را چطور دیده‌اید؟

پدر: اولین تجربه حضورمان در ایران است. ما به کشورهای آمریکا و هند هم سفر کرده‌ایم ولی ایرانی‌ها بسیار مهربان، خونگرم و دوست بوده‌اند. در مجموع تجربه خوبی بوده است و اگر باز هم از ما برای حضور در مسابقات این کشور دعوت شود، حتما با کمال میل خواهیم آمد.

*از مسابقات بین‌المللی "جام کارون" اهواز راضی بودید؟

پدر: همه چیز در اینجا از هتل گرفته تا سالن مسابقات، عالی بود. در حین مسابقات نیز می‌توانستیم به راحتی نظاره‌گر کار فرزندان‌مان باشیم، در صورتی که در تورنمنت قبلی والدین را به سالن راه نمی‌دادند. هوای اهواز نیز بسیار خوب بود.

*تریشا (دختر) و تارون (پسر) حضور در مسابقات بین المللی اهواز را چطور دیدید؟

تریشا: از مسابقات بسیار راضی بودم و از اینکه توانستم در جدول C عنوان قهرمانی را به دست آوردم، احساس رضایت و خوشحالی دارم. بازیکنان ایرانی بسیار سختکوش بودند و بازی‌های سختی برابر آن‌ها داشتم.

تارون: تورنمنت خیلی خوبی بود و در رقابت با بازیکنان ایرانی به مشکل برخوردم. آن‌ها شطرنج‌بازان قوی هستند و من با تلاش بسیاری که داشتم، توانستم از ۹ امتیاز به ۶ امتیاز دست پیدا کنم. از سطح این مسابقات بسیار راضی بودم.

*هدفتان از حضور در این رشته چیست؟

تریشا: با توجه به تلاش‌هایی که پدر و مادرم برای من و برادرم دارند، تمام هدف و آرزوی من این است که استاد بزرگ شطرنج شوم. از پدر و مادرم بابت حمایت‌های بسیاری که از ما داشته‌اند، تشکر می‌کنم. آن‌ها در این راه بسیار به من کمک کرده‌اند.

تارون: هدفم از شطرنج‌بازی کردن این است که قدرت تخیل و تفکرم را بالا ببرم و بتوانم بهتر فکر کنم و تصمیم بگیرم. قطعا دوست دارم ریتینگم در این رشته بالاتر برود.

پیش از حضور در مسابقات بین‌المللی اهواز در جام فجر آمل نیز شرکت کردم و بعد از این هم قرار است در مسابقات فردوسی مشهد شرکت کنم. از فدراسیون ایران بابت برگزاری چنین مسابقاتی قدردانی می‌کنم.

*شهر اهواز را دوست داشتید؟

تریشا: از هوای اهواز بسیار خوشم آمد و هوای بارانی را شاهد بودیم.

تارون: اهواز را خیلی دوست داشتم و شهر خیلی خوبی است. در اینجا شاهد روزهای آفتابی بودم ولی شهر آمل هوای سردی داشت. هوای اهواز خیلی بهتر بود.

انتهای پیام