جلال جلالی‌زاده در گفت و گو با ایسنا با اشاره به ضرورت وجود سخنگو برای دولت بیان کرد: هر دولتی باید سخنگو داشته باشد تا مواضع رئیس جمهور و دولت را اعلام کند. حضور سخنگو مخصوصاً اگر از افراد تحصیل‌کرده، دارای فکر، اندیشه و قلم باشد تأثیر مهمی در ارتباط دولت و مردم دارد.

وی ادامه داد: تصور من این است که دولت یا به خاطر بی‌اعتمادی به دیگران سخنگو انتخاب نمی‌کند یا اطرافیان رئیس جمهور فکر می‌کنند اگر دیگران برای سخنگویی انتخاب شوند، جا برای آنها تنگ می‌شود. آنها حاضر نیستند افراد دیگر با سایر اندیشه‌ها در دولت حضور یابند و چون تعداد آنها معدود است، نمی‌توانند همه پست‌ها را در دولت بر عهده گیرند به همین دلیل دولت بعد از چندین ماه بدون سخنگو مانده است.

این فعال سیاسی با اشاره به اینکه ارتباط دولت با جامعه به دلیل سخنگو نداشتن دولت قطع شده است، اظهار کرد: پیش از این سخنگوی دولت به صورت هفتگی پاسخگوی عملکرد دولت بود اما اکنون رسانه ملی که در اختیار دولت نیست و دولت از داشتن رسانه که در اختیار مردم هم باشد، محروم است. صداوسیما یا روزنامه ایران فعالیت‌های دولت را تا حدودی منعکس می‌کنند اما این سطح از اطلاع‌رسانی کافی نیست و مردم بسیاری از فعالیت‌های دولت مطلع نمی‌شوند.

این نماینده پیشین مجلس شورای اسلامی در پایان خاطرنشان کرد: در این شرایط بین جامعه و دولت فاصله ایجاد می‌شود و دولت هم نمی‌تواند به اتهامات و هجمه‌ها علیه خودش پاسخ دهد. سخنگویی دولت یعنی دفاع از عملکرد دولت. وقتی کسی نباشد که از دولت در قبال هجمه‌ها دفاع کند و دولت ساکت باشد، یعنی هجمه‌ها را پذیرفته است.

انتهای پیام