رضا عباسیراد در گفتوگو با ایسنا در رابطه با آسیبهای روانی بیکاری، اظهار کرد: سن جوانی از حدود ۲۰ سالگی شروع میشود که در جامعه امروزی تقریباً برای اکثر افراد با ورود به دانشگاه همزمان است و افراد نقش جدیدی را میپذیرند یعنی نقش آنها از دانشآموزی به دانشجویی تغییر میکند.
وی ادامه داد: همین تغییر نقش الزاماتی برای خود دارد مواردی مانند سعی در اخذ موقعیت شغلی، تلاش برای مستقل شدن، موفقیتهای تحصیلی در مقاطع مختلف و دغدغه ارتباطات عاطفی و ... همچنین بدون داشتن منبع مالی نسبتاً مناسب مسیر رسیدن به اهداف دیگر خیلی دشوار میشود.
عباسیراد بیان کرد: جوان پر از انرژی است و انرژی جوانی مثل سیلی میماند که اگر از قبل پیشبینیهای لازم انجام و در مکانهای مناسب سد بندی صورت گیرد این انرژی هدر نرفته و در مسیر رشد فردی و اجتماعی صرف خواهد شد اما اگر تمهیدات لازم در زمان مناسب شکل نگیرد این نیرو تخریب کننده است و میتواند شرایط سلامتی فرد و جامعه را به خطر بیندازد.
این روانشناس با اشاره به اینکه وقتی جوان بیکار است احساس ارزشمندی، توانمندی، مفید بودن و تأثیرگذاری در جامعه را از دست خواهد داد، اضافه کرد: در این صورت مسئولیتی نسبت به اتفاقات جامعهای که در آن زندگی میکند ندارد و اگر مسئولیتپذیری پایین باشد و از طرفی نیازهای مالی، فرد را تحت فشار قرار دهد در این صورت احتمال دارد جوان انرژی سرشار خود را در مسیرهای تخریبی جامعه به کار ببرد.
وی ادامه داد: برای جلوگیری از این اتفاقات بهتر است پیشبینیهای لازم، ایجاد زیرساختها و زمینهسازی لازم انجام شده و به نیروی جوان اعتماد شود که به مراتب هزینههای کمتری در مقایسه با تخریبهایی که این قشر به جامعه وارد میکنند را دارد.
عباسیراد با بیان اینکه اعتیاد نیز یکی دیگر از مشکلات عمده جامعه امروزی است، افزود: پژوهشهای فراوانی دلیل اصلی اعتیاد را بیکاری میدانند و عدم اشتغال با رایج شدن اعتیاد در جامعه ارتباط مستقیم دارد که هزینههای سنگینی را به جامعه تحمیل میکند.
این روانشناس درباره آسیبهای رایج دیگر ناشی از بیکاری، گفت: مشکل در تصمیمگیری مناسب، کاهش عزت نفس، تضعیف اعتماد به نفس، مشغله ذهنی مداوم و شدید، تمرکز پایین، مشکلات شدید اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، بی بند و باری، افسردگی، پرخاشگری، جامعه ستیزی، افزایش مشکلات خانوادگی، زیاد شدن طلاق و ... از آسیبهای بیکاری است.
وی تصریح کرد: موتور انگیزشی جامعه طراوت و شادابی نیروی جوان بوده که پایه و اساس این شادابی زایندگی، تولید و خلاقیت نیروی جوان است و یکیاز مؤثرترین عوامل برای شکل دهی موارد فوق استقلال فکری و مالی نیروی جوان است که در اثر اشتغال ایجاد میشود.
عباسیراد بیان کرد: بیکاری جوانان یکیاز شاخصههای اصلی و تأثیرگذار در رکود اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جامعه است و بیکاری جوانان بطور کلی سلامت روان فردی و اجتماعی را تحتالشعاع قرار میدهد.
انتهای پیام
نظرات