به گزارش ایسنا، ایام تقویمی روز جهاددانشگاهی و خبرنگار برای رسانه‌های جهادی رنگ و بوی دیگری دارد. از تولیدات، گفت‌وگوها و نشست‌ها تا دورهمی‌ها و جشن‌های این دو روز (جهاد و خبرنگار) که طی دو سال اخیر به دلیل حضور مداوم کرونا در زندگی ایرانیان متفاوت از پیش برگزار می‌شود. با این همه کرونا بهانه مطلوبی برای گوشه‌نشینی نیست. این روزها که همه خبرنگاران به دنبال راهی برای بهتر کردن حال مردمان جامعه خویشند، انگیزه خوبی است برای شنیدن سخنِ بزرگانِ روزگار. یکی از این اشخاص در جامعه ما «علی منتظری» است، او که در ۴۱ سالگی جهاد همچنان سخن از «خبر خوش، امید و ما می‌توانیم» می‌راند و ما را به بهتر دیدن و صادق بودن با مردم دعوت می‌کند.
دکتر علی منتظری سال ۱۳۳۷ در قم متولد شد؛ او دکترای تخصصی سلامت همگانی خود را از دانشگاه گلاسکو انگلستان دریافت کرد. همچنین دارنده فلوشیپ سلامت همگانی از کالج سلطنتی پزشکان انگلستان است و به عنوان استاد پژوهش در جهاددانشگاهی فعالیت می‌کند. منتظری، که سال‌ها اداره جهاددانشگاهی کشور را عهده‌دار بود؛ اکنون رئیس پژوهشکده علوم بهداشتی جهاددانشگاهی است. او رتبه استاد تمام پایه ۳۸ عضو هیئت علمی تمام وقت را دارد و تاکنون بیش از ۷۰۰ مقاله علمی و پژوهشی در مجلات علمی و بین‌المللی منتشر کرده است. منتظری پیش و پس از تحصیل در رشته علوم بهداشت و پژوهشگری سلامت؛ علاقه‌مند و دغدغه‌مند حوزه فرهنگ، هنر و رسانه است و در این مجال نیز آثار شایانی از خود به جای گذاشته است. مدیریت او بر اداره هنرهای نمایشی وزارت ارشاد در دهه ۷۰ یکی از برکات حضور این مدیر جهادی در چرخه هنر تأتر است تا جایی که تأتری‌های کشور از مدیریت او بر این اداره به عنوان مدیریت طلایی هنرهای نمایشی در ایران یاد می‌کنند. همچنین در بیست و دومین آیین تجلیل از خادمان قرآن کریم به دلیل فعالیت‌های قرآنی دانشگاهی از سوی رئیس‌جمهور وقت و به عنوان خادم قرآن مورد تجلیل قرار گرفت.
دکتر منتظری تاکنون موفق به اخذ جوایز پژوهشی متعددی نیز شده است که از جمله آنها می‌توان به استاد برگزیده نخست رشته علوم تغذیه و بهداشت هفتمین جشنواره تحقیقاتی علوم پزشکی رازی (۵ دی‌ماه ۱۳۸۰)، محقق برگزیده رتبه دوم گروه علوم بهداشتی، مدیریت تغذیه شانزدهمین جشنواره تحقیقاتی علوم پزشکی رازی (دی‌ماه ۱۳۸۹)، پژوهشگر برگزیده کشوری در سال ۱۳۹۸، اشاره کرد.
منتظری فعالیت‌های دیگری نیز در زمینه مطبوعات و خبر داشته که از جمله آنها می‌توان به مدیرمسئولی مجله دانشگاه انقلاب، سردبیری مجله جوانان امروز از سال ۶۶ تا ۷۲، سردبیری دو هفته‌نامه اطلاعات علمی از سال ۶۶ تا ۷۲ و عضو مؤسس خبرگزاری‌های ایسنا و ایکنا اشاره کرد. منتظری، یک سال پیش همزمان با سالروز تأسیس جهاد به ایکنا گفته بود؛ چهل سالگی این نهاد فصل برانگیختگی آن است؛ دوران بلوغ جهاد سال‌ها پیش رخ داده و ما آن را پشت سرگذاشته‌ایم و اکنون فصل شکوفایی دستاوردها و تلاش‌های سال‌های گذشته این نهاد انقلاب اسلامی است و طبیعتاً به خاطر ۴۰ سال سابقه، انتظار پختگی و حرکت عالمانه و مبتنی بر خرد و ایمان راسخ به این راه همراه با تدبیر از جهاد می‌رود.
همزمان با سالروز تشکیل جهاددانشگاهی و روز خبرنگار، میزبانی ما در پژوهشکده علوم بهداشتی را پذیرفت. گفت‌وگوی ما با این مرد علم، جهاد و هنر که دیربازی است دستی بر آتش خبر دارد درباره فعالیت در این دو عرصه خطیر در روزگار کنونی شکل گرفت. در ادامه مشروح این گفت‌وگو را با هم می‌خوانیم:
آقای دکتر به نظر شما جهاددانشگاهی پس از ۴۱ سال فعالیت چه جایگاهی در جامعه دارد؟
در ابتدای سخن سالروز تشکیل جهاددانشگاهی را به تمامی اعضای این نهاد انقلابی تبریک عرض می‌کنم و امیدوارم که این نهاد پربرکت که مولود انقلاب فرهنگی است، کماکان بتواند در سطح دانشگاه و جامعه به عنوان یک نهاد علمی و فرهنگی مؤثر عمل کند.
در مورد جایگاه جهاددانشگاهی باید به سوابق تاریخی تشکیل این نهاد انقلابی توجه شود تا بتوانیم بگوییم در حال حاضر این نهاد در چه نقطه‌ای ایستاده است و آینده پیش روی آن چگونه باید باشد. همانطور که اشاره شد، جهاددانشگاهی مولود انقلاب فرهنگی است و انقلاب فرهنگی رخ داد تا تحولی اساسی در دانشگاه‌های کشور و نظام آموزشی و فرهنگ عمومی کشور به وجود آید.
بر همین اساس در روزهای آغازین تشکیل این نهاد، مأموریت اصلی ما این بود که به عنوان بازوی اجرایی ستاد انقلاب فرهنگی عمل کرده و بتوانیم زمینه‌های بازگشایی و نوگشایی دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی را فراهم کنیم. البته بیش از ۴۰ سال از آن ایام گذشته و بسیاری از حوادث و موضوعات از خاطر افراد رفته است، اما یادآوری می‌کنم که در آن روزهای سخت تمام تلاش ما این بود که از هویت و استقلال دانشگاه در جهت منافع ملی و خدمت به مردم استفاده کنیم و بتوانیم آینده روشنی را برای آموزش عالی کشور و طبعاً نظام آموزشی پیش از دانشگاه و فرهنگ عمومی جامعه طراحی کنیم.
طی این سال‌ها فراز و نشیب‌های زیادی را پشت سر گذاشتیم. با گذر ایام در حال حاضر با اساس‌نامه‌ای که به تصویب شورای عالی انقلاب فرهنگی رسیده است، مشغول فعالیت هستیم. در نخستین سال‌های رهبری _ آیت‌الله خامنه‌ای در شهریور سال ۱۳۶۹، به همراه اعضای شورای مرکزی جهاددانشگاهی به محضر ایشان رسیدیم و ایشان در آن جلسه بیانات بسیار مهمی را بیان فرمودند که علاقه‌مندم آن را پس از سال‌ها تکرار کنم و احساسم این است که رمز بقا و حیات آینده جهاددانشگاهی نیز در این بیان مستتر است. ایشان در آن دیدار فرمودند: ((ما باید کاری کنیم که در دانشگاه وقتی دانشجو وارد شد، اینجا به عنوان مرحله‌ای باشد تا همچنانی که بر علم خود می‌افزاید، بر تفکر و بینش صحیح و خط درست و هدایت خودش نیز بیفزاید. به نظر من جهاددانشگاهی می‌تواند در این کار به نحو مؤثری سهیم باشد. البته انجمن‌های اسلامی اگر خوب عمل کنند و دفاتر نمایندگی اگر پخته و کامل عمل کنند، می‌توانند سهم زیادی داشته باشند، اما آن سهمی که جهاددانشگاهی با توجه به امکانات و برنامه‌ریزی‌های دقیق و نیز ثباتی که دارد، می‌تواند به عهده بگیرد، هیچ یک از آنها آن سهم را نمی‌توانند به عهده بگیرند. این کار را باید شما جزء برنامه‌هایتان قرار دهید، یعنی کار فرهنگی و هنریتان در این جهت باشد، حتی کار تحقیقاتی تان نیز در این جهت باشد. جوانان دانشجو را در خط صحیح فکری و عملی هدایت کنید. بنابراین من الان هم معتقدم که جهاددانشگاهی را باید برای این منظور تقویت کرد، این منظور، منظور کاملاً عقلایی و متینی است.))
بنابراین طبق این سخنان، حتی کارهای تحقیقاتی جهاد نیز باید با رویکرد ویژه‌ای شکل گیرد و همین توجه است که می‌تواند حیات جهاد را در آینده تضمین کند. البته تمام برنامه‌های جهاد از ابتدا در همین مسیر برنامه‌ریزی و اجرایی شده اما متأسفانه در میانه راه، هم تأثیر عوامل بیرونی و هم عوامل داخلی باعث شده‌اند تا این مسیر اندک اندک کم‌رنگ شود. مجموعه جهاد اگر می‌خواهد بماند، باید در این مسیر حرکت کند.
در واقع جهاددانشگاهی یک شبکه ایمانی و عاطفی است، همان شبکه‌ای که بتواند در داخل دانشگاه‌ها، مراکز آموزش عالی، علمی و تحقیقاتی دانشجویان را در مسیر صحیح تربیت کند و بتواند از این طریق خدمات علمی و فرهنگی را به جامعه ارائه کند. در نتیجه هرچقدر به این فضا و رویکرد نزدیک شویم، حیات و بقای جهاد را تضمین کرده‌ایم.
جوانان دیروز که با همین نیت در مجموعه جهاد گردهم آمدند و امروز کارهای بزرگی از آنها به یادگار باقی مانده است، هم‌اکنون در پایان راه خدمت خود هستند و باید جوانان و نیروهای جدید وارد این مجموعه شوند. به خوبی روشن است که این نیروها باید از متن دانشگاه تأمین شوند. لذا جهاد باید در دانشگاه‌ها حضور پررنگ و بامعنایی داشته باشد، البته این به معنای آن نیست که جهاد در کار دانشگاه و یا مدیریت آن دخالت کند. مجموعه جهاددانشگاهی زمانی در مدیریت دانشگاه‌ها و اداره آنها نقش داشت اما امروز شرایط مدیریت عالی کشور در وزارت بهداشت و وزارت علوم و تحقیقات تثبیت شده و نیازی به فعالیت ما نیست، اما حضور جهاددانشگاهی در دانشگاه‌ها الزامی است.
فراموش نکنیم زمانی شورای عالی انقلاب فرهنگی به دلیل برخی از مسائل، تصویب کرد که جهاددانشگاهی باید در بیرون از دانشگاه‌ها فعالیت کند اما با توجیه و توضیح لازم توانستیم شورای عالی انقلاب فرهنگی را مجاب کنیم که حضور جهاددانشگاهی در دانشگاه‌ها لازم است و اگر جهاد در دانشگاه حضور نداشته باشد، فعالیت آن بی‌معنا خواهد بود و بیم آن می‌رود که به یک نهاد دیوان سالار تبدیل شود.
پس باید برای بقا و حیات جهاددانشگاهی به مؤلفه‌های تأسیس این نهاد توجه کنیم و تلاش کنیم که به همان سبک و سیاق مشی کنیم و فراموش نکنیم که برای حرکت کشور به سوی پیشرفت علمی و فرهنگی هر فعالیت و اقدامی را که لازم می‌دانیم، به عنوان وظیفه، تلقی و دنبال کنیم.
موانع بیرونی مؤثر در کندی حرکت و یا فراموشی مسیر اصلی حرکت جهاددانشگاهی چه مواردی هستند؟
این موانع در گذشته نسبت به امروز بسیار بیشتر بود. زمانی مجموعه جهاد در مدیریت دانشگاه‌ها نقش داشت که همین امر باعث بروز پاره‌ای از مشکلات می‌شد و یا اقدامات ناهماهنگی که در واحدهای جهاد رخ می‌داد، باعث می‌شد که جهاد در پاره‌ای از مقاطع دچار هجمه شود. اما خوشبختانه پس از حمایت‌های بی‌دریغ رهبر معظم انقلاب اسلامی از جهاد، تقریباً این هجمه‌ها و موانع بیرونی تا اندازه زیادی کاهش یافت.
البته در این راستا مجموعه جهاد نیز تغییرات و اصلاحاتی در رفتار خود انجام داد. برای مثال جهاددانشگاهی پس از همان دیداری که با رهبر انقلاب داشت، تصمیم گرفت تا به هیچ وجه به عنوان یک نهاد علمی و فرهنگی وارد مناقشات گروهی، سیاسی و جناحی در کشور نشود. البته این بدان معنا نبود که افراد ابراز عقیده نکرده و نظرات سیاسی خود را در چارچوب انقلاب بیان نکنند، بلکه آنچه مورد تأکید رهبر معظم انقلاب نیز بود این بود که نباید جهاد را خرج هزینه مواضع جناحی و گروه‌بندی و جریانات سیاسی قرار داد که این مسئله نقطه عطفی در تاریخ حیات جهاد بود.
از اوایل سال ۷۰ این مسیر به شدت در جهاد دنبال شد و مجموعه جهاد بدان پایبند بودند. برخی از موانع نیز به دلیل پاره‌ای از زیادهخواهیها ایجاد می‌شد. برای مثال برخی این‌گونه فکر می‌کردند که باید از بیرون برای جهاد تعیین تکلیف کنند و چون جهاد زیر بار این خرده فرمایشات و یا خواسته‌های بی‌جا نمیرفت، فشارهای سیاسی وارد کرده و جهاد را به کار سیاسی متهم می‌کردند؛ در حالی که عملاً خود ایشان با رویکرد سیاسی قصد داشتند در مورد جهاد اعمال نظر و فشار کنند، اما خوشبختانه اعضای جهاد در سراسر کشور همیشه نشان داده‌اند که به تعهداتی که نسبت به انقلاب اسلامی و منویات رهبر انقلاب اسلامی داشته و دارند، پایبند بوده‌اند و تبعیت از ایشان و حمایت از دولت‌ها را همواره در دستور کار خود قرار داده‌اند و تا جایی که برای ایشان فراهم بوده، سعی کرده‌اند که باری را از دوش مسئولان اجرایی کشور بردارند.
جهاد دانشگاهی در مواجهه با هجمه‌های متنوع فرهنگی چگونه باید به رسالت فرهنگی خود عمل کند تا تأثیرگذاری بیشتری در میان قشر جوان داشته باشد؟
جهاد دانشگاهی باید به جایگاه اصلی خود یعنی دانشگاه بازگردد؛ تأثیرگذاری جهاد از دانشگاه آغاز می‌شود. در حال حاضر حدود سه میلیون دانشجو در دانشگاه‌های کشور حضور دارند که بی‌پناه هستند و کسی نیست که با آنها ارتباط برقرار کند و بسترهای لازم را برای فعالیت‌های فرهنگی و اجتماعی آنها فراهم کند. جهاددانشگاهی نیز توان محدودی دارد و با این توان محدود نمی‌تواند آنگونه که مایل است وارد عمل شود.
لذا مسئولان باید اجازه دهند که جهاد در داخل دانشگاه‌ها پناهگاه و ملجأ دانشجویان، اساتید، اعضای هیئت علمی و محققان و پژوهشگران دانشگاه باشد. جهاد به هیچ وجه قصد ندارد که عرصه را برای کسی تنگ کند. مجموعه جهاد برای انجام وظیفه مهم خود لازم است که در دانشگاه حضور پررنگ و فعالی داشته باشد و بتواند با دانشجویان و نسل جدید که ویژگی‌های خاص خود را دارند، ارتباط برقرار کند.
جهادگران باید با زبان و بیان شیوا و نو، در چارچوب اصول راه‌های جدید را پیدا کرده و در مسیر آن حرکت کنند، چراکه از دل این حرکت است که می‌توان به ظهور و بروز جریانی مانند سلول‌های بنیادی و رویش امثال کاظمی‌ها امیدوار بود وگرنه جهاد به یک مجموعه بروکراتیک بی‌خاصیت تبدیل خواهد شد که هر کسی می‌تواند در رابطه با بود و نبود آن اظهارنظر کند و تصمیم بگیرد.
زمانی شخصی پرسید که رسالت فرهنگی جهاددانشگاهی چیست؟ بنده در پاسخ به او این‌گونه عرض کردم که بزرگترین رسالت فرهنگی جهاد، صمیمی کردن دانشجویان، اساتید و دانشگاه با انقلاب اسلامی است. زمانی که در مجموعه‌ای رابطه عاطفی قوی ایجاد شود، می‌توان روابط ایمانی و مصونیت هم ایجاد کرد. امروز باید دانشجویان و دانشگاهیان را به آینده امیدوار کنیم، چراکه یکی از نقشه‌های بدون انقطاع دشمنان انقلاب اسلامی ناامید کردن جوانان از آینده است. افکاری همچون ما نمی‌توانیم، نمی‌شود و یا نمی‌گذارند و اصالت دادن به کمبودها یک راهبرد اساسی دشمنان برای ناامید کردن جوانان در طول چهل سال گذشته بوده و هست و آن را به صورت دائمی و به روش‌های گوناگون در جامعه به ویژه در اقشار جوان پمپاژ می‌کنند.
یکی از ستون‌هایی که می‌تواند و باید در مقابل ناامید کردن جوانان بایستد، جهاد است و به همین دلیل است که رهبر معظم انقلاب اسلامی نیز در دیداری که با اعضای جهاددانشگاهی در سال ۷۶ داشتند، فرمودند در کنار سایر ستون‌های انقلاب جهاددانشگاهی نیز یکی از ستون‌های این نظام است. مضمون فرمایش رهبری معظم این است که جهاد ستونی است که می‌تواند ارزش‌های انقلاب را حفظ کرده و امید را در سطح جامعه و دانشگاه پمپاژ کند. البته اعضای جهاد تمامی کوشش خود را در این جهت به کار گرفته‌اند و این مسیری است که از این طریق می‌توانیم آینده روشنی را برای این نهاد ترسیم کنیم.
آقای دکتر با توجه به اشراف پژوهشی و فرهنگی شما نسبت به تأثیرگذاری رسانه‌ها در حوزه‌های مختلف همچون امید، آگاهی و آموزش به نظرتان رسانه‌ها به معنی عام و رسانه‌های دیجیتال به معنی خاص چه میزان در ایفای نقش مفید در جامعه حرکت و چه مقدار مؤثر عمل کرده‌اند؟
امروز هیچ فردی از تأثیر رسانه‌ها و نقش آنها در زندگی بشر شکی ندارد ولی این تأثیرات گاهی در جهت آرمان‌های انسانی و بشری و گاهی نیز در جهت آمال شیطانی، ضد بشر و حقوق انسان‌ها قرار دارد. به هر حال انتظاری که از رسانه‌ها وجود دارد، این است که در راه اعتلای دانش و بینش آحاد انسان‌ها گام بردارند و آنها را با حقوق خود آشنا کنند و بتوانند زندگی بهتری را برای آنها رقم بزنند.
امروز اصولاً جنگ‌های مستقیم و نظامی جای خود را به جنگ‌های رسانه‌ای و فرهنگی داده‌اند و متأسفانه ما در این زمینه عملکرد ضعیفی داشته و نسبت به آن بی‌توجه هستیم، یعنی در حالی که در شبکه‌های رسمی مطلبی را ترویج می‌کنیم، ده‌ها و هزاران شبکه غیررسمی خلاف آن را تبلیغ می‌کنند که این مسئله نشان می‌دهد که باید در این مقطع از زمان به صورت بسیار هوشمندانه در این حوزه حضور جدی داشته باشیم. خوشبختانه، در جهاد در سال‌های گذشته این نیاز را درک کرده و تمام تلاشمان این بوده است تا به جای اینکه ایران از زبان بیگانگان تعریف شود، ایران را از زبان خود ایران بازگو کنیم.
در گذشته، اکثر اخبار و گزارش‌هایی که از ایران داده می‌شد، از زبان بیگانگان بود و حتی ما خود را از زبان آنها توصیف می‌کردیم، اما از روزی که خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) در مجموعه جهاددانشگاهی تأسیس شد، تلاش کردیم که ایران از زبان و نگاه ایران و ایرانی بیان شود و اخبار و تصاویر ایران صادقانه، با دقت و سرعت کافی در فضای رسانه مخابره شود. پس از مدتی این تجربه گرانبها باعث شد که در زمینه قرآنی نیز رسانه‌ای تخصصی ایجاد کنیم. این رسانه یعنی خبرگزاری ایکنا، رسانه‌ای بی‌نظیر در جهان اسلام است. مدتی بعد نیز مجموعه جهاد به این فکر افتاد که رسانه‌ای دیگر در راستای ترویج علم و دسترسی عموم به اخبار علمی به زبان ساده ایجاد کند که این اتفاق نیز رخ داد و سیناپرس تأسیس شد. تلاش جهاد در آن زمان که فعالیت خود را در این زمینه آغاز کرد، عمدتاً این بود که بتواند بستر جدیدی از فعالیت‌های رسانه‌ای و فرهنگی را برای دانشجویان ایجاد کند و شاید منظور و هدف اولیه ما این نبود که به تولید خبر بپردازیم، بلکه منظور اصلی در مجموعه جهاد این بود که دانشجویان به عنوان بخشی از فعالیت‌های فرهنگی و مشارکت اجتماعی بتوانند خود را با یک زبان جدید که زبان رسانه بود، بیان کنند و این کار آنقدر در زمان خود جذاب بود که خود خبر و خبرگزاری نیز موضوعیت پیدا کرد و توانست نقش بسیار مؤثری را در کشور به عنوان الگو ایفا کند.
رسانه‌ها می‌توانند از کاه، کوه و یا از کوه، کاه بسازند و ما امروز در چنین دنیایی زندگی می‌کنیم. باید تلاش کنیم که حقایق در اختیار مردم قرار گیرد. هرقدر در این زمینه تلاش کرده و قدم برداریم، می‌توانیم دشمن را یک قدم از جنگ رسانه‌ای و فعالیت تخریبی و تسلط بر افکار عمومی عقب برانیم. دشمنان ما گروه‌های گماشته‌ای دارند که امروز در فضای مجازی نسبت به تولید انبوهی از اخبار دروغ اقدام می‌کنند. این گروه‌ها حقایق را وارونه جلوه داده و یا بخشی از حقیقت را گرفته و به اندازه دریایی به آن دروغ اضافه می‌کنند و در نهایت نیز این دروغ‌ها را در فضای رسانه منتشر می‌کنند.
این‌ها بخشی از توطئه‌هایی است که این روزها علیه استقلال و تمامیت ارضی ما پیگیری می‌شود. لذا ایستادگی در برابر این هجمه‌ها نیازمند هوشیاری و سرمایه‌گذاری لازم است و همگان باید به جبهه‌ای که از سوی دشمنان گشوده شده است، توجه کنیم. جالب است که دشمنان از این فضا برای اخباری کاملاً دروغ و موهوم استفاده کرده و به نحوی آنها را آرایش و ارائه می‌کنند که اگر کسی از بطن ماجرا مطلع نباشد، آنها را کاملاً باور می‌کند. متأسفانه در داخل کشور نیز افراد خودی توجه ندارند و گاهی از این فضای روانی برای از پا درآوردن رقیب سیاسی خود استفاده می‌کنند. این افراد باید متوجه باشند که آسیب این قضیه به همگان خواهد رسید. امروز در کشور آلبانی افراد اجیر شده‌ای از سوی توطئه‌گران مشغول فعالیت هستند که هر کدام باید برای مثال روزی ۱۰ خبر را آنطور که خود تمایل دارند، پرورش داده و به شبکه‌های رسانه‌ای و دیجیتالی ارسال کنند. این مسئله باعث می‌شود که افراد مختلف نیز که هیچ اطلاعاتی در رابطه با اخبار پراکنده شده از سوی این گروه ندارند، نسبت به انتشار آن اخبار اقدام کنند و به همین ترتیب افکار عمومی جامعه را مورد هجمه قرار دهند. بنابراین، جلوگیری از هجمه دشمنان در فضای رسانه‌ای نیازمند هوشیاری لازم است که متأسفانه در این زمینه بسیار ضعیف هستیم.
نزدیک به ۱۰ سال قبل پیشنهاد راه‌اندازی شبکه اجتماعی دانشجویان را ارائه دادم تا جهاد مجری اجرای آن شده و دانشجویان نیز بتوانند در این فضا به آسانی با یکدیگر ارتباط برقرار کرده و با مسئولان نیز گفت‌وگو کنند که متأسفانه این مسئله دنبال و محقق نشد. البته هنوز هم تحقق چنین شبکه‌ای جزء مسائلی است که می‌تواند هم به دانشجویان و هم به فضای عمومی جامعه کمک کند. در این راستا پیشنهاد راه‌اندازی شبکه اجتماعی شاد(شبکه اجتماعی دانشجویان) داده شده بود که عدم پیگیری آن باعث شد تا اخیراً شبکه اجتماعی شاد به عنوان شبکه اجتماعی دانش‌آموزان راه‌اندازی شد. البته هنوز نیز می‌توان شبکه اجتماعی دانشجویان را با نام دیگری ایجاد کرد. مسئله مهم این است جهاددانشگاهی باید فرصت‌ها را به خوبی بشناسد و به جای اینکه به دنبال مسئولیت گرفتن از این و آن باشد، نیازها را بشناسد و از آن هم برای خدمت به کشور و هم تثبیت جایگاه این نهاد بهره گیرد.
چندی پیش مجدداً این پیشنهاد را به سازمان دانشجویان جهاددانشگاهی ارائه کردم و مسئولان سازمان نیز قول دادند که در این جهت اقدام کنند اما هنوز اطلاعی از نتایج آن ندارم. مجموعه جهاد باید در این زمینه بسیار بیش از این فعال باشد و همه دوستداران انقلاب اسلامی در همه گروه‌های سیاسی نیز باید توجه کنند در این میدان همه باید هم‌افزایی داشته باشند نه اینکه خدایی ناکرده در زمین دشمن بازی کنند. البته این مسئله بدان معنا نیست که اخبار را سانسور کرده و حقایق را نگوییم. مجموعه جهاد باید در اطلاع‌رسانی شفاف و صادق باشد و کار خود را با صحت و دقت دنبال کند.
همانطور که می‌دانیم بخشی از این شفافیت به بیرون از فضای رسانه مربوط می‌شود. آیا فضای بیرونی برای اینکه رسانه بتواند وظیفه آگاهی‌بخشی و آموزشی خود را به درستی انجام دهد، مهیاست؟
بله درست است و البته این فضا واقعا آنطور که انتظار می‌رود، فراهم نیست، اما کاری ناشدنی نبوده و می‌توان آن را با تعامل فراهم کرد. برای مثال یکی از مشکلاتی که ممکن است رسانه‌ها در شفاف‌سازی و اطلاع‌رسانی داشته باشند، برخورد نهادهای امنیتی و نظارتی است که این مشکل را نیز می‌توان با تعامل و هماهنگی مرتفع کرد. اگر نهادهای نظارتی، امنیتی و فرهنگی مسئول، متوجه شوند که رسانه‌ها به دنبال هیاهو و ایجاد هیجانات کاذب نیستند، قطعاً تا جایی که بتوانند با آنها همکاری خواهند کرد. این مسئله هم به عملکرد رسانه‌ها و هم تعاملاتی که در این زمینه ایجاد می‌شود، بستگی دارد.
البته طبیعی است که ما باید به منافع ملی، مصالح ملت و کشور نیز فکر کنیم. باید بدانیم در عین اینکه نباید دروغ بگوییم ممکن است بنا به مصالح موجود هر راستی را هم نتوانیم بیان کنیم. مسئله مهم این است که نباید دروغ بگوییم. البته در این زمینه مسئله مهمتر این است که صدا و سیما نیز تقویت شود، روش‌های آزموده شده قبلی را تکرار نکند، بتواند با روش‌های جدید اثرگذاری کرده و در جنگ نابرابری که با آن مواجه هستیم، به خوبی نقش‌آفرینی کند.
شایان ذکر است، دکتر علی منتظری، روزگار جوانی خود را به حرفه خبرنگاری گذرانده است. او فعالیت خبری خود را با عشق به این حرفه از سال ۵۲ با مجله «پیام شادی» آغاز کرد و تا به امروز نیز این علاقه در او وجود دارد. منتظری می‌گوید، اینقدر به این حرفه علاقه داشته است که اگر فعالیت‌های علمی و اجرایی دیگر مانع پرداخت جدی به خبر نمی‌شد، شاید برای همیشه یک خبرنگار باقی می‌ماند. پس از پیروزی انقلاب اسلامی نیز تجربیات بسیاری در عرصه رسانه کسب کرده است. ابتدا در جهاددانشگاهی به عنوان خبرنگار نشریه «دانشگاه انقلاب» که یکی از نهادهای وابسته به جهاددانشگاهی بود، به عنوان خبرنگار هنری و دانشگاهی فعالیت داشته و در همین ایام مصاحبه‌های بسیار مهمی را با شخصیت‌های طراز اول کشور از جمله رهبر معظم انقلاب اسلامی که در آن زمان رئیس‌جمهور بودند، نخست‌وزیر وقت، مرحوم آیت‌الله هاشمی رفسنجانی، رئیس مجلس شورای اسلامی وقت و دیگر شخصیت‌ها مانند وزیر علوم، اعضای شورای عالی انقلاب فرهنگی و ... انجام داده است.
پس از آن، تجربیات دیگری نیز از جمله سردبیری و مدیرمسئولی چند نشریه همچون مجله «جوانان امروز»، تأسیس و راه‌اندازی مجله «اطلاعات علمی»، همکاری با نشریات شاهد وابسته به بنیاد شهید انقلاب اسلامی به عنوان سردبیر و مدیرمسئول، راه‌اندازی مجله «نمایش» در مرکز هنرهای نمایشی و سردبیری این مجله برای چندین سال پیاپی و .... داشته است.
دکتر علی منتظری به سال‌ها فعالیت خبری خود اشاره کرد و از تجربیاتی گفت که به کارگیری آن برای خبرنگاران جوان می‌تواند چراغی برای یافتن مسیر صحیح فعالیت رسانه‌ای باشد. منتظری معتقد است؛ امروز ضعف‌های فراوانی در حوزه رسانه داریم و خبرنگاران می‌توانند نقش بسیار مهم و اساسی در رفع این مشکلات بر عهده گیرند. یکی از مشکلاتی که در این حوزه وجود دارد، کم‌سوادی است. خبرنگاران باید در این جهت تلاش کنند و با مطالعه و تحقیق هر چه بیشتر، خود را تقویت کنند. هرقدر خبرنگاران زبده‌تر و آبدیده‌تر باشند و با دانش بیشتری به عرصه رسانه ورود کنند، قطعا تأثیرگذاری بیشتری نیز در جامعه خواهند داشت و برعکس اگر خبرنگاران سطحی‌نگر بوده و عمیق نباشند، ممکن است همین سطحی‌نگری و نگاه ژورنالیستی بسیار سبک در سطح جامعه نیز گسترش یابد. خبرنگاران باید توجه کنند که هرقدر در تنظیم خبر و گزارش‌نویسی دقت بیشتری داشته باشند و زبان فارسی را پاس بدارند، به آیندگان خدمت کرده‌اند؛ چراکه این مسئله، موضوعی بسیار تعیین کننده در آینده زبان و فرزندان ما، برای داشتن هویت ایرانی مستقل است.
انتهای پیام
نظرات