به گزارش ایسنا به نقل از رویترز، روسیه پیش از جنگ در اوکراین، ۴۰ درصد از بازار گاز اتحادیه اروپا را در اختیار داشت اما از آن زمان، غرب تحریم‌های گسترده‌ای که شامل تحریم علیه نفت و گاز روسیه بوده است، معرفی کرده و خرید سوخت‌ها از روسیه را کاهش داده و منابع تامین دیگری را جست‌وجو کرده است.

 پس از وقوع انفجارهای متعدد در خطوط لوله گازی نورد استریم که دلیل آن همچنان تحت تحقیقات قرار دارد و باعث صدمه دیدن خطوط لوله گازی روسیه به اروپا شد، پوتین در اکتبر پیشنهاد کرد با استفاده از یک مسیر جنوبی برای صادرات،  یک قطب گازی در ترکیه ایجاد شود.

پوتین بدون این که توضیح چندانی دهد، اعلام کرد قطب گازی می‌تواند در ترکیه نسبتا سریع ایجاد شود و پیش‌بینی کرد مشتریان در اروپا خواهان امضای قراردادها خواهند بود. اما تاکنون هیچ تعهد عمومی برای انجام این کار داده نشده و تحلیلگران می‌گویند سرمایه گذاری و زمان نیاز است.

الکسی گروموف از بنیاد انرژی و فاینانس که در مسکو مستقر است، در این باره گفت: با توجه به عزم کشورهای اتحادیه اروپا برای قطع واردات گاز از روسیه در آینده نزدیک، آیا اروپا به این پروژه نیاز دارد؟ وی همچنین خاطرنشان کرد تغییر مسیرهای صادرات گاز در داخل اتحادیه اروپا غیر ممکن خواهد بود زیرا هیچ خطوطی وجود ندارد که از شمال غربی اروپا که سابق بر این گاز مورد نیازش را از طریق نورد استریم ۱ دریافت می‌کرد، به قطب پیشنهاد شده متصل شود.

ظرفیت اضافی گاز

با این‌حال، ظرفیت خط لوله و گاز موجود است. صادرات روسیه به اروپا امسال به میزان ۴۳.۴ درصد کاهش پیدا کرده و خط لوله ترک استریم به ترکیه پایین‌تر از ظرفیت سالانه ۳۱.۵ میلیارد مترمکعب فعالیت می‌کند.

زونگ کیانگ لوئو، تحلیلگر ارشد شرکت ریستاد انرژی برآورد کرد پس از صادرات حدود ۱۰.۶ میلیارد مترمکعب گاز تا ۲۱ نوامبر، حدود ۶۰ درصد از ظرفیت این خط لوله، بلا استفاده مانده است. این تحلیلگر برآورد کرد حداقل سه تا چهار سال طول می‌کشد تا زیرساخت جدید پرهزینه مورد نیاز ساخته شود. اما حتی اگر خط لوله جدیدی بتواند ساخته شود، چه کسی این گاز را خریداری خواهد کرد؟

سایرین بر این باورند که خریدار پیدا خواهد شد. یک منبع یک منبع آگاه در شرکت دولتی گازپروم اظهار کرد: تصور می رود این قطب جدید، فروش را تسهیل خواهد کرد. این گاز روسیه نخواهد بود بلکه گاز از این قطب صادرات خواهد بود.

یک منبع تجاری در اروپا اظهار کرد: چین که سال ۲۰۲۱ از ژاپن سبقت گرفت و بزرگترین وارد کننده گاز طبیعی مایع (ال‌ان‌جی) شد، در حال حاضر ال‌ان‌جی روسیه که برچسب تولید مسکو نخورده است را مجددا می‌فروشد. ممکن است خریداران در جنوب و شرق اروپا اهمیتی ندهند منبع اصلی ال‌ان‌جی کجاست.

الکساندر گریازنوف، مدیر آژانس اعتبارسنجی اس اند پی گلوبال ریتینگز با اشاره به این که اروپا، گاز روسیه را بر خلاف نفت هدف تحریم قرار نداده است، اظهار کرد: اروپا ممکن است تمایل داشته باشد از طریق واسطه‌ها از مسکو خرید کند. بعید است اروپا بخواهد وارد تماس مستقیم با فدراسیون روسیه شود و حجم آزاد خرید در بازار نقدی در ترکیه، از نظر سیاسی قابل قبول خواهد بود؛ وی در عین حال افزود:  زمان و پول برای ایجاد چنین قطبی نیاز خواهد بود.

روابط روسیه و ترکیه

با وجود حوادثی نظیر قتل سفیر روسیه در آنکارا در سال ۲۰۱۶ و ساقط شدن یک جنگنده روسی توسط ترکیه، پوتین و رجب طیب اردوغان، رئیس جمهوری ترکیه، در سال‌های اخیر روابط حسنه‌ای پیدا کرده‌اند.

ترکیه اعلام کرده است استفاده از خط لوله گاز طبیعی ترانس آناتولی که گاز طبیعی آذربایجان را به مرز ترکیه می‌رساند، امکان پذیر خواهد بود.

ترکیه و جمهوری آذربایجان ماه گذشته توافق کردند ظرفیت این خط لوله را از ۱۶ میلیون متر مکعب در کوتاه مدت دو برابر کنند و ۲۳ نوامبر، الکسی میلر و روشان نجف، مدیران شرکت‌های گازپروم روسیه و سوکار آذربایجان در مسکو دیدار کردند. هیچ کدام از این دو شرکت درباره جزئیات این دیدار توضیحی ندادند اما ماه جاری روسیه موافقت کرد یک میلیارد متر مکعب گاز تحت قرارداد کوتاه مدت جدیدی برای جمهوری آذربایجان فراهم کند.

به گفته تحلیلگر شرکت ریستاد انرژی، این توافق، نگرانی‌هایی را از سوی بازار درباره احتمال توافق سواپ گازی با روسیه برای صادرات گاز بیشتر به اروپا برانگیخت.

با پیشنهاد قطب گازی ترکیه، روسیه به ایده قدیمی افزودن دو لاین به خط لوله فعلی ترک استریم و دو برابر کردن ظرفیت سالانه آن به ۶۳ میلیارد مترمکعب بازگشت.

طبق آمار گازپروم، این حجم دقیقا مشابه مجموع حجم گازی است که روسیه از مسیرهای مختلف به اتریش، بلغارستان، مجارستان، ایتالیا، صربستان، اسلوونی و ترکیه در سال ۲۰۲۰ فروخت.

روسیه گاز از طریق خط لوله به اروپا از طریق اوکراین با نرخ بیش از ۴۰ میلیون متر مکعب در روز فراهم می‌کند که کمتر از نصف میزان گازی است که سابق بر این به اتحادیه اروپا می‌فروخت. همچنین از طریق ترک استریم، گاز به جنوب و شرق اروپا از جمله مجارستان می رساند.

خط لوله فعلی ترک استریم ۳.۲ میلیارد دلار هزینه داشته و خط لوله گازی نورد استریم ۲ که از بستر دریای بالتیک می‌گذرد و هرگز راه اندازی نشد، ۱۱ میلیارد دلار دیگر نیاز دارد که باید گازپروم و شرکای غربی این شرکت تامین کنند. نه گازپروم و نه کرملین برآوردی از هزینه ساخت قطب گازی در ترکیه ارائه نکرده است. دیمیتری مدودف، سخنگوی کرملین دراین باره حاضر نشد اظهارنظر کند.

انتهای پیام