علی‌اکبر احمدی دارانی، دانشیار گروه زبان و ادبیات دانشگاه اصفهان دراین‌باره به ایسنا گفت: زنده‌یاد استاد جمشید مظاهری در بیشتر مواقع مقاله‌های خود را با نام «سروشیار» منتشر می‌کردند. ایشان از حدود سال ۱۳۵۳ تا سال ۸۶ که به درخواست خودشان بازنشسته شدند، استاد گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه اصفهان بودند و در سطوح مختلفِ کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری و اغلب در زمینه‌هایی مانند دستور زبان فارسی، متون مختلف فارسی و سبک‌شناسی تدریس می‌کردند.
او ادامه داد: بعد از اینکه ایشان در بهمن‌ماه ۱۳۹۶ فوت شدند من و خانم دکتر «گلپر نصری» از استادان گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه یزد تصمیم گرفتیم که از دوستان و آشنایان و محققان مشهور سراسر کشور، مقاله‌های علمی در زمینه‌های ادبی و تاریخی را دریافت و به یاد استاد مظاهری منتشر کنیم و همان‌طور که می‌دانید اگر کسی در قید حیات باشد برای او «جشن‌نامه» و اگر فوت‌شده باشد به یاد او «یادنامه» منتشر می‌شود.
احمدی دارانی بیان کرد: ما در ابتدا فهرست ۱۰۰ نفره‌ای تهیه کرده و سپس از هرکدام از این افراد درخواست کردیم که مقاله‌های علمی خود را به ما ارائه کنند که لازم بود که این مقاله‌ها درباره یک موضوع ادبی یا تاریخی و حاوی مستندات و دارای منابع باشد. این مقاله‌ها به‌مرور دریافت شد و نهایتاً به ۷۲ مقاله رسید.
دانشیار گروه زبان و ادبیات دانشگاه اصفهان افزود: این مقاله‌ها توسط استادان و محققان مشهور روزگار ما نگارش شده که ازجمله می‌توان به استاد محمدرضا شفیعی کدکنی، دکتر محمود عابدی، دکتر پورنامداریان و برخی از اعضای هیئت‌علمی فرهنگستان زبان و ادب فارسی اشاره کرد، حتی تعدادی از مقاله‌ها توسط استادان و پژوهشگران فارسی زبان در کشورهای اسپانیا، آمریکا و آلمان نگارش شد.
او گفت: بعد از آن متوجه شدیم که این مقاله‌ها در موضوع‌های مختلف مثلاً درباره نکته‌های ادبی، تاریخ، اصفهان‌شناسی، شاهنامه‌پژوهی، نسخه‌های خطی، نقد و تحلیل متون و یا حتی موسیقی ارائه‌شده‌اند؛ ازاین‌رو و بعد از ویرایش این مقاله‌ها و بعد از اینکه صورت نهایی مقاله‌ها را به رؤیت نویسندگان رساندیم، این آثار در موضوع‌های مختلف دسته‌بندی شدند.
مؤلف و تدوین‌کننده کتاب «نامه سروشیار» ادامه داد: پیشگفتار کوتاهی در ابتدای این کتاب آمده که گزارشی از فعالیت من و خانم دکتر نصری درباره روند چندساله برای انتشار این یادنامه است، همچنین دکتر زهرا آقا بابایی و دکتر حسین مسجدی که هر دو از استادان دانشگاه پیام‌نور و از دانشجویان قدیم استاد مظاهری هستند زندگی و سال‌شمار آثار استاد را تهیه کردند که بعد از پیشگفتار افزوده شد.
او اضافه کرد: در انتهای مقاله‌های کتاب نیز اشعاری آمده که همگی توسط استاد مظاهری سروده شده‌اند و به‌صورت دفترچه‌ای در اختیار خانواده ایشان بود که به دست ما رساندند، البته استاد به شاعری اشتغال نداشت و از روی تفنن شعر می‌سرود، اما برای اینکه این شعرها در این مجموعه به یادگار بمانند منتشر شدند و اتفاقاً اشعار، بسیار قوی است. همچنین تعدادی اسناد از طرف خانواده محترم ایشان در اختیار ما قرار داده شد و بخشی را نیز از پرونده استاد در کارگزینی دانشگاه اصفهان تهیه کردیم که حاوی نکته‌های جالبی از زندگی ایشان ازجمله ارتباطشان با دیگران و چگونگی مسیر اداری ایشان بود. تعدادی عکس از استاد از طرف خانواده ایشان در اختیار ما قرار داده شد که برخی از عکس‌ها به‌گزین شده و در انتهای یادنامه افزوده شدند.
احمدی دارانی گفت: تعدادی فایل صوتی نیز از استاد مظاهری در اختیار ما قرار گرفت که بسیار ارزشمند هستند و حتی یکی از آن‌ها به سخنرانی استاد در تالار ادبیات دانشگاه اصفهان و در سال ۱۳۶۱ تعلق دارد که این فایل به‌صورت نوار کاست به دست ما رسید. تعدادی فایل صوتی نیز از شعرهایی که استاد دکلمه کرده بودند و بعد از فوتشان در فضای مجازی منتشرشده بود و همچنین دو تصنیف که بعد از فوت ایشان سروده و موسیقی برای آن‌ها تنظیم‌شده است به دست ما رسید که ما همه این فایل‌های صوتی را بر روی یک لوح فشرده منتشر کردیم و در انتهای جلد دوم این یادنامه افزوده شدند. استاد مظاهری فردی نبود که به‌صورت رسمی مصاحبه یا سخنرانی کند و به همین دلیل این لوح فشرده بسیار ارزشمند است.
دانشیار گروه زبان و ادبیات دانشگاه اصفهان خاطرنشان کرد: حاصل این فعالیت، کتاب دوجلدی است با نام «نامه سروشیار» که یادنامه‌ای برای استاد جمشید مظاهری است. این کتاب در دو مجلد با ۷۲ مقاله علمی و حدود ۱۵۱۷ صفحه، اسفندماه ۱۴۰۱ از سوی نشر ادبیات قم منتشرشده است.
انتهای پیام
نظرات