مژده ارشادی در گفت‌وگو با ایسنا با اشاره به مراحل رشد در زندگی افراد، اظهار کرد: کودک در دوران قبل از شش تا ۱۱ سالگی توانسته با والدین و خواهر و برادر، اعضای خانواده، فامیل و آشنا ارتباط برقرار کند، در یک بازه زمانی کودکان وارد مهدکودک و پیش‌دبستانی شده و یکسری محیط‌های اجتماعی را تجربه می‌‎کنند  و در کنار آن قواعد و قانون‌هایی همچون نظم، انتظار و قانون را فرا می‌گیرند.

وی افزود: در هر دوره از مراحل رشد زندگی ممکن است نوعی آسیب خاص را تجربه کنیم، مثلاً کودک شش تا ۱۱ ساله دوره چهارم زندگی خود را می‌گذراند که دوره سازندگی عنوان می‌شود.

این روانشناس خانواده با اشاره به مراحل رشد فرد و هشت مرحله زندگی از دیدگاه اریک اریکسون، گفت: در این هشت مرحله از زندگی، فرد مهارت‌ها و ویژگی‌های خاصی را کسب کرده و وجود تعارضات در زندگی می‌تواند ارتقای شخصیتی در ابعاد مختلف را در پی داشته باشد.

 ارشادی با بیان اینکه کودک در یک بازه زمانی در سنی قرار می‌گیرد که باید خودش سازنده باشد، ادامه داد: به عنوان مثال از کودک شش تا ۱۱ ساله که سن ورود به مدرسه و مهمترین رویداد زندگی او است انتظار داریم مسئولیت‌‎هایی همچون انجام تکالیف، احساس وظیفه و نظم را فرا گیرد.

این مدرس دانشگاه در ادامه تصریح کرد: والدین در این فضا باید همراه فرزند خود باشند و با  تشویق به شکوفایی خلاقیت، اعتماد به نفس و استقلال کودکشان کمک کنند تا کودکی سازنده تربیت شود و در فضای رقابتی شانه خالی نکرده و موفقیت کسب کند.

وی اضافه کرد: از سویی دیگر اگر کودک را تنبیه، سرزنش و با سایر کودکان مقایسه کنیم، موجب القای احساس حقارت به او شده و زمینه اضطراب برای او فراهم می‌شود.

این روانشناس خانواده گفت: سبک‌های سهل‌گیرانه و سخت‌گیرانه والدین دو دسته کودک تربیت می‌کند، کودکانی که به شدت بی‌خیال هستند و وارد هیچ‌گونه رقابتی نمی‌شود و یا کودکانی که به شدت مضطرب بوده و به رفتارهایی همچون دروغ گویی، دلیل تراشی، انکار گرایش پیدا می‌کند.

ارشادی بیان کرد: در سال‌های ابتدایی مدرسه والدین باید احساس شادی و کفایت فرزند خود را تقویت کنند تا کودک احساس کند وارد مرحله‌ جدیدی از زندگی شده که می‌تواند تلاش کرده و مرحله به مرحله بهبود و ارتقا پیدا کند.

این مدرس دانشگاه با اشاره به چگونگی برخورد با دانش‌آموزان کلاس اولی گفت: نکته حائز اهمیت این است که در روزهای اول سال تحصیلی فرزند کلاس اولی خود را همراهی کنیم نه اینکه تمام وقت در مدرسه بمانیم و گل و کادو برایشان تهیه کنیم، بلکه حضور والدین و خوشحالی آن‌ها از موقعیت جدید فرزندشان، موجب القای حس ارزشمندی به کودک شده و او متوجه تغییر در زندگی خود می‌شود.

ارشادی ادامه داد: دانش‌آموز کلاس اولی را نباید از مدرسه رفتن بترسانیم  بلکه باید شوق مدرسه رفتن را به فرزند خود یاد داده و از او بخواهیم در صورت بروز مشکل، آن را به معلم خود اطلاع دهد.

 این روانشناس خانواده تصریح کرد: زمانی که  کودک به مدرسه می‌رود، در یک کلاس تعداد زیادی دانش آموز وجود دارد و معلم باید برای یادگیری همه تلاش می‌کند. در مدرسه آموزش می‌بیند که او تنها کانون توجه نیست و برای بیان خواسته‌اش باید به دیگران هم احترام بگذارد.

وی با بیان اینکه خواندن کتاب می‌تواند بسیاری از مهارت‌ها و توانمندی‌ها را به کودک آموزش دهد، ادامه داد: همچنین لازم است ساعت نیز به کودکان آموزش داده شود تا زمانبدی و نظم را فرا بگیرند.

ارشادی با تاکید بر اینکه نباید به دانش‌آموزان تجمل‌گرایی را آموزش دهیم، خاطرنشان کرد: نباید لوازم‌التحریر، کفش و لباس بیش از اندازه و بدون کاربرد برای کودک خریداری شود و بهتر است از وسایل معمولی استفاده شود.

انتهای پیام