به گزارش ایسنا، ورود هرگونه آلودگی چه ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻋﻤﺪی ﯾﺎ ﺗﺼﺎدفی در شبکه آب رسانی شهری می تواند مشکلات زیادی در پی داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻟﺬا وﺟﻮد ﺗﺠﻬﯿﺰاتی ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﻨﺴﻮرﻫﺎی ﺗﺸﺨﯿﺺ آﻟﻮدگی در شبکه الزامی است. محمد امین علمائی که این پژوهش در قالب پایان نامه کارشناسی ارشد وی در رشته مهندسی عمران-مهندسی و مدیریت منابع آب انجام شد با بیان این مقدمه در خصوص هدف طرح تحقیقاتی خود گفت: ﻫﺪف اﯾﻦ ﺗﺤﻘﯿﻖ اراﺋﻪ ﻃﺮحی ﺟﺪﯾﺪ ﺑﺮای ﺑﻬﯿﻨﻪﺳﺎزی مکان و ﺗﻌﺪاد ﺳﻨﺴﻮرﻫﺎی ﺛﺎﺑﺖ و همچنین ﻃﺮاحی ﻣﺴﯿﺮ ﺣﺮکت ﺳﻨﺴﻮرﻫﺎی ﻣﺘﺤﺮک در ﺷﺒکه ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻧﯿﺎزﻣﻨﺪ کنترل و ﺑﺪون ﻧﯿﺎز ﺑﻪ کنترل می ﺑﺎﺷﺪ.

وی تشریح کرد: ﺷبکه ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده در اﯾﻦ ﺗﺤﻘﯿﻖ، ﺷبکه ی اول در رﻗﺎﺑﺖ ﻧﺒﺮد ﺳﻨﺴﻮرگذاری شبکه آب می باشد. ماده آرﺳنیک ﺑﻪ دﻟﯿﻞ بی رنگ، بی بو، بیﻣﺰه، ارزان و در دﺳﺘﺮس ﺑﻮدن ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺎده آﻻﯾﻨﺪه اﻧﺘﺨﺎب می شود. در اﯾﻦ ﺗﺤﻘﯿﻖ واکﻨﺶ آرﺳﻨﯿک ﺑﺎ ﻣﺎده ﺿﺪﻋﻔونی کننده کلر که گندزدای معمول در شبکه های آب رسانی است، ﺷﺒﯿﻪﺳﺎزی می گردد. ﻣﺤﻞ ﺑﻬﯿﻨﻪ یک ﺗﺎ ﺑﯿﺴﺖ ﺳﻨﺴﻮر ﺛﺎﺑﺖ ﺑﺮای پوﺷﺶ ﺳﻨﺎرﯾﻮﻫﺎی ﻣﺤﺘﻤﻞ آﻟﻮدگی ﺑﺎ ﻫﺪف ﻫﺎی کاﻫﺶ ﻣﺘﻮﺳﻂ زﻣﺎن ﺗﺸﺨﯿﺺ، ﻣﺘﻮﺳﻂ ﺟﺮم آﻻﯾﻨﺪه ﻣﺼﺮف ﺷﺪه و ﺣﻮادث ﻧﺎﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺑﺎ الگوریتم ژنتیک MOGA بدﺳﺖ آورده می ﺷﻮد. سپس ﺑﺎ روش ﺗﺼﻤﯿﻢگیری چانه زنی نش، ﺗﻌﺪاد ﺑﻬﯿﻨﻪ ﺳﻨﺴﻮر ﺛﺎﺑﺖ در ﺷبکه ﺗﻌﯿﯿﻦ می گردد.

علمائی افزود: دراﯾﻦ ﺗﺤﻘﯿﻖ، ﻣﺴﯿﺮ ﺣﺮکت ﺳﻪ ﺳﻨﺴﻮر ﻣﺘﺤﺮک ﺑﻪ دو روش ﺗﻌﯿﯿﻦ می شود. ﺳﻨﺴﻮرﻫﺎی ﻣﺘﺤﺮکی که ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ ﻣﺴﯿﺮ را در ﺷبکه طی و ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ گره را در ﺷﺒکه پوﺷﺶ می دﻫﻨﺪ. اﯾﻦ ﺳﻨﺴﻮرﻫﺎ ﻧﯿﺎزﻣﻨﺪ کنترل برای قرار گیری در ﻣﺴﯿﺮ ﺗﻌﯿﯿﻦ ﺷﺪه ﻫﺴﺘﻨﺪ. همچنین ﺳﻨﺴﻮرﻫﺎی ﻣﺘﺤﺮکی که پس از ورود ﺑﻪ ﺷبکه ﻫﻤﻮاره ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺧﻮدکار در ﻣﺴﯿﺮ ﺗﻌﯿﯿﻦ ﺷﺪه ﻗﺮار می گیرند و ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ گره های شبکه را پوشش می دهند. ﺳﻪ ﺳﻨﺴﻮر ﻣﺘﺤﺮک ﻧﯿﺎزﻣﻨﺪ کنترل در شبکه ﺑﻬﯿﻨﻪ ﺳﻨﺴﻮرﻫﺎی ﺛﺎﺑﺖ، ﻣﺘﻮﺳﻂ زﻣﺎن ﺗﺸﺨﯿﺺ را %۶/۹۵، ﻣﺘﻮﺳﻂ ﺟﺮم آﻻﯾﻨﺪه ﻣﺼﺮف ﺷﺪه را %۹/۴۲ و ﺗﻌﺪاد ﺳﻨﺎرﯾﻮﻫﺎی ﻧﺎﺷﻨﺎﺧﺘﻪ را %۱۷/۴۵ در شبکه ﺑﻬﯿﻨﻪ ﺳﻨﺴﻮرﻫﺎی ﺛﺎﺑﺖ کاهش می دهند. در حالیکه ﺳﻪ ﺳﻨﺴﻮر ﻣﺘﺤﺮک ﺑﺪون ﻧﯿﺎز ﺑﻪ کﻨﺘﺮل، ﻣﺘﻮﺳﻂ زﻣﺎن ﺗﺸﺨﯿﺺ را %۲/۳۲، ﻣﺘﻮﺳﻂ ﺟﺮم آﻻﯾﻨﺪه ﻣﺼﺮف ﺷﺪه را ۵/۸۷ و ﺗﻌﺪاد ﺣﻮادث ﻧﺎﺷﻨﺎﺧﺘﻪ را %۶/۷۱ کاهش می دهند.

وی در پایان گفت: در اﯾﻦ ﺗﺤﻘﯿﻖ ﻧﺸﺎن داده ﺷﺪه اﺳﺖ که اﻓﺰودن ﺳﻪ ﺳﻨﺴﻮر ﻣﺘﺤﺮک ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ اﻓﺰودن ﺳﻪ ﺳﻨﺴﻮر ﺛﺎﺑﺖ اﺿافی ﺑﻪ ﺷبکه ﺑﻬﯿﻨﻪ ﺳﻨﺴﻮرﻫﺎی ﺛﺎﺑﺖ، ﻋملکرد ﺑﻬﺘﺮی در ﺳﻪ ﻫﺪف گفته ﺷﺪه اﯾﺠﺎد می کند.

گفتنی است، این پژوهش در قالب پایان نامه کارشناسی ارشد محمدامین علمائی با راهنمایی دکتر مسعود قدسیان در دانشکده مهندسی عمران و محیط زیست انجام شد.

انتهای پیام