حجت‌الاسلام والمسلمین حسین ابراهیمی در گفت وگو با ایسنا با اشاره به شهادت امام جواد(ع) با بیان شاخصه‌های امام جواد(ع) در طول زندگی ایشان اظهار کرد: امام جواد(ع) از شاخصه‌های ویژه‌ای در طول زندگانی خود برخوردار بودند، از جمله اینکه ایشان در سن کم به امامت رسیدند و در زمانی که به شهادت رسیدند نیز سن کمی داشتند.

وی افزود: هنگامی که امام جواد(ع) در سن کودکی بعد از شهادت حضرت رضا(ع) به امامت رسیدند، عده‌ای این امامت را انکار کردند و نپذیرفتند که باعث به وجود آمدن فرقه‌های مختلفی در این زمان شد. یکی از نکات برجسته دیگر ایشان مناظرات علمی امام جواد(ع) است که بارها در مناظرات علمی از علمای شهر پیشی گرفتند و برتری جایگاه علمی ایشان برای همگان مشخص بود.

این کارشناس مذهبی با اشاره به جایگاه والای علمی امام جواد(ع) در زمانه خود گفت: در روایات نقل شده که در زمان امام جواد(ع) روزی «ابن ابی دُؤاد» که از علمای برجسته آن زمان بود از مجلس معتصم بازمی‌گشت در حالی که به شدت افسرده و غمگین بود در این حین زُرقان که با ابن ابی دُؤاد دوست و آشنا بود از او علت این ناراحتی را پرسید و او گفت امروز به خاطر آنچه از امام جواد(ع) در مجلس معتصم بر سرم آمد آرزو کردم که کاش ۲۰ سال پیش مرده بودم.

ابراهیمی ادامه داد: در آن زمان شخصی به سرقت اعتراف کرد و از خلیفه خواست که با اجرای کیفر الهی او را پاک سازد، خلیفه تمام فقها را گرد آورد و «محمد بن علی»  را نیز فرا خواند و از فقها پرسید دست دزد از کجا باید قـطع شود که ابن ابی دواد از علمای برجسته آن زمان گفت که  از مچ دست باید قطع شود و برای توجیه سخن خود منظور از دست در آیه تیمم «فَامْسَحُوا بِوُجُوهِکُمْ وَاَیْدِیْکُمْ؛ صورت و دست‌هایتان را مسح کنید» تا مچ دست است گروهی از فقها در این مطلب موافق بودند و می‌گفتند دست دزد باید از مچ قـطع شود، اما گروهی دیگر گفتند، لازم است از آرنج قـطع شود، و چون معتصم دلیل آن را پرسید، گفتند، منظور از دست در آیه وضو «فَاغْسِلُوا وُجُوهَکُمْ وَاَیْدِیَکُمْ اًّلیَ الْمَرافِقِ؛ صورت‌ها و دست‌هایتان را تا آرنج بشویید» تا آرنج است.

وی اضافه کرد: آنگاه معتصم رو به محمد بن علی (امام جواد) کرد و پرسید «نظر شما در این مسئله چیست که حضرت پاسخ داد که علما در اشتباهند، زیرا فقط انگشتان دزد باید قـطع شود، زیرا رسول خدا(ص) فرموده سجده بر ۷ عضو بدن از جمله صورت (پیشانی)، دو کف دست، دو سر زانو، و دو پا (دو انگشت بزرگ پا) تحقق می‌پذیرد؛ بنابراین اگر دست دزد از مچ یا آرنج قطع شود، دستی برای او نمی‌ماند تا سجده نماز را به جا آورد.

این کارشناس مذهبی بیان کرد: خدای متعال می ‌فرماید «وَ أَنَّ الْمَسَاجِدَ لِلَّهِ فَلَا تَدْعُوا مَعَ اللَّهِ أَحَدًا؛‌ سجده گاه‌ها هفت عضوی که سجده بر آن‌ها انجام می‌گیرد) از آن خداست، پس هیچ کس را همراه با خدا نخوانید و عبادت نکنید و آنچه برای خداست، قـطع نمی‌شود «ابن أبی دُؤاد» می‌گوید، معتصم جواب محمدبن علی را پسندید و دستور داد انگشتان دزد را قـطع کردند و ما نزد حضار، بی آبرو شدیم و من همانجا از فرط شرمساری و اندوه آرزوی مرگ کردم.

ابراهیمی در خصوص بخشندگی امام جواد(ع) اظهارکرد: اهل بیت(ع) همگی‌ از ویژگی‌های خاصی برخوردار بودند، امام جواد(ع) نیز به بخشندگی معروف هستند و درباره ایشان گفته شده است  هنگامی که قصد خروج از منزل را داشتند اصحاب و یاران ایشان را از در پشتی خانه خارج می‌کردند که امام رضا(ع) نامه‌ای به فرزندش فرستاد و به ایشان سفارش کرد تا به حرف کسانی که به او می‌گویند از درِ اصلی رفت‌وآمد نکند، گوش ندهد؛ حضرت رضا(ع) در این نامه به پسرش سفارش کرده بود «هروقت می‌خواهی از خانه خارج شوی، مقداری سکه طلا و نقره همراه داشته باش هیچ‌کس از تو درخواستی نکند، مگر اینکه چیزی به او بدهی».

وی خاطرنشان کرد: هنگامی که مامون از امام رضا(ع) درخواست می‌کند تا دستور عملی برای حفظ سلامت بدهد ایشان مطالبی بیان می‌کند، همچنین به سفارش او امام جواد(ع) نیز ذکری را می‌نویسد که معروف به حرز جواد است که باعث حفظ و در امان ماندن از بلایا و آسیب‌ها است.

این کارشناس مذهبی خاطرنشان کرد: سید بن‌ طاووس در کتاب مُهَجُ الدّعَوات حرزی از وی برای در امان ماندن مأمون عباسی نقل کرده است که به حرز امام جواد(ع) مشهور است؛ همچنین حِرزِ «یَا نُورُ یَا بُرْهَانُ یَا مُبِینُ یَا مُنِیرُ یَا رَبِّ اکْفِنِی الشُّرُورَ وَ آفَاتِ الدُّهُورِ وَ أَسْأَلُکَ النَّجَاةَ یَوْمَ یُنْفَخُ فِی الصُّورِ» به وی منسوب است که گفته شده در میان حرزها و دعاهای مأثور از اهل‌بیت(ع) برای دفع بلاهای زمینی و آسمانی، مشهورترین و معتبرترین حرز به شمار می‌رود.

انتهای پیام