حجت‌الاسلام والمسلمین سیدمحمدمهدی رفیع‌پور، در گفت‌وگو با ایسنابه مناسبت روز مباهله اظهار کرد: اساس مباهله تفسیر سوره مبارکه آل عمران آیه ۶۱ «فَمَنْ حَاجَّکَ فِیهِ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَکَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَکُمْ وَنِسَاءَنَا وَنِسَاءَکُمْ وَأَنْفُسَنَا وَأَنْفُسَکُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَی الْکَاذِبِینَ؛ هر گاه بعد از علم و دانشی که (درباره مسیح) به تو رسیده، (باز) کسانی با تو به محاجّه و ستیز برخیزند، به آنها بگو: بیایید ما فرزندان خود را دعوت کنیم، شما هم فرزندان خود را، ما زنان خویش را دعوت نماییم، شما هم زنان خود را، ما از نفوس خود دعوت کنیم، شما هم از نفوس خود، آنگاه مباهله کنیم، و لعنت خدا را بر دروغگویان قرار دهیم» است.

این استاد حوزه علمیه ادامه داد: در منطق قرآن کریم اولین مبحثی که در مواجه با کفار و مشرکین مطرح است این است که آن‌ها را باید هدایت و به توحید و معارف اسلامی دعوت کرد و این مستلزم این است که گفت‌وگو و مذاکره کنیم و حقانیت دین خود را برای آن‌ها به اثبات برسانیم اگر در این مرحله آن‌ها نپذیرفتند، مسئله مباهله جایگاه پیدا می‌کند.

وی اضافه کرد: مباهله یعنی زمانی که دو طرف بر حقانیت خودشان اصرار داشته باشند و از مواضع خود دست نکشند هر کدام دعا کنند و از خدا بخواهند که طرف باطل را مورد لعنت قرار دهد و نابود کند؛ این یکی از اسلوب‌هایی است که در مواجه با کافران مطرح شده است؛ لذا اگر کافران بلاد اسلام و سرحدات اسلامی را تهدید کنند اسلام مجبور به واکنش می‌شود.

رفیع‌پور یادآور شد: منابع اهل سنت بحث مباهله را تحت پوشش قرار دادند؛ از جمله در تفسیر ارزشمند کشاف که از آثار زمخشری از مفسران برجسته اهل سنت است، در ذیل آیه ۶۱ سوره آل عمران این داستان نقل شده است که پیامبر با امیرالمومنین(ع)، حضرت زهرا(س) و امام حسن و حسین(ع) برای مباهله آمدند و پیشوای مسیحیان وقتی این صحنه را دید گفت زمانی که پیامبر عزیزان خود را در معرض لعنت خدا قرار می‌دهد بر حق است و از مباهله عقب نشینی کرد.

وی یادآور شد: مباهله اختصاصی به آن داستان تاریخی ندارد و در شرایط امروز هم از نظر منطق فکری و در نزاع‌هایی که به مکتب مربوط می‌شود اگر طرف مقابل تن دهد و حقانیت خود را قبول دارد طرف مسلمان یا شیعه می‌تواند پیشنهاد مباهله را مطرح کند.

این استاد حوزه علمیه گفت: یکی از فضائل و مناقب حضرت علی(ع)، حضرت زهرا(س) و حسنین(ع) آیه مباهله است؛ زیرا در این آیه أَبْنَاءَنَا، نِسَاءَنَا، أَنْفُسَنَا، بر این بزرگواران تطبیق شده است و در برخی روایات هم اشاره شده حضرت علی(ع) یکی از فضائل خودشان را مسئله مباهله قرار می‌دهند.

رفیع‌پور تصریح کرد: زمانی که هارون الرشید از امام کاظم(ع) پرسید که شما چرا خود را فرزند پیغمبر می‌دانید با اینکه از مادر به پیامبر انتساب دارید حضرت کاظم(ع) با اشاره به مباهله آیه ۶۱ آل عمران را بیان می‌کنند؛ هیچ‌کس ادّعا ننموده که پیامبر(ص) هنگام مباهله با گروه نصاری، کسانی را برای مباهله آورده باشد، جز علی (ع) و فاطمه و حسن و حسین(ع) را، بنابراین از این ماجرا استفاده می‌شود که منظور از «اَنْفُسَنا» علی(ع)، و منظور از «اَبْنائَنا» (پسران ما) حسن و حسین(ع) است، که خداوند آن‌ها را پسران رسول خدا خوانده است.

انتهای پیام