به گزارش ایسنا به نقل از صدرا شیمی، فرایند پاک‌سازی در شوینده‌ها تنها به استفاده از آب محدود نمی‌شود. بلکه با ترکیب دقیق و علمی از مواد شیمیایی فعال، می‌توانند لکه‌های چربی، پروتئین و سایر آلودگی‌ها را از سطوح جدا کنند. آشنایی با مواد تشکیل‌دهنده شوینده‌ها به ما این امکان را می‌دهد تا محصولات مناسبی برای نیازهای مختلف خود انتخاب کنیم. این موضوع برای کسانی که به دنبال محصولاتی با کمترین اثرات زیست‌محیطی یا بالاترین کارایی هستند، بسیار مهم است.

شوینده‌ها از چه موادی تشکیل می‌شوند؟

شوینده‌ها از ترکیبات شیمیایی مختلفی ساخته می‌شوند که هر یک وظیفه خاصی در فرآیند شستشو دارند. این مواد به‌طور کلی در دسته‌هایی نظیر سورفکتانت‌ها، آنزیم‌ها، سازنده‌ها، عوامل سفیدکننده، نرم‌کننده‌ها و پایدارکننده‌ها قرار می‌گیرند. هر یک از این ترکیبات دارای نقش خاصی در بهبود عملکرد شوینده‌ها است. شناخت علمی از این ترکیبات به ما کمک می‌کند تا عملکرد دقیق هر ماده را درک کرده و محصولات مناسب‌تری انتخاب کنیم.

سورفکتانت‌ها (Surfactants)

سورفکتانت‌ها، که مواد فعال سطحی هستند، جزء کلیدی و اصلی اکثر شوینده‌ها هستند. این ترکیبات به کاهش کشش سطحی آب کمک می‌کنند و با نفوذ به سطح ذرات چربی و آلودگی‌ها، آن‌ها را از بین می‌برند. این عملکرد به این صورت است که سر قطبی سورفکتانت به مولکول‌های آب متصل می‌شود و سر غیرقطبی آن به ذرات چربی یا آلودگی‌ها، و در نتیجه باعث جدا شدن آن‌ها از سطح و معلق ماندن در آب می‌شود.

سورفکتانت‌ها به دو گروه اصلی تقسیم می‌شوند:

سورفکتانت‌های آنیونی:

سورفکتانت‌های آنیون دارای بار منفی هستند و به علت این بار، قادرند چربی‌ها و آلودگی‌های روغنی را به خوبی از سطوح جدا کنند. اسید سولفونیک (LABSA) و تگزاپون (SLES) دو نمونه بارز از این نوع سورفکتانت‌ها هستند. این مواد بیشتر در شوینده‌های لباسشویی و ظرفشویی به کار می‌روند و به دلیل ایجاد کف، به راحتی آلودگی‌ها را از سطوح جدا می‌کنند.

سورفکتانت‌های غیرآنیونی:

سورفکتانت‌های غیرآنیونی فاقد بار الکتریکی هستند و به همین دلیل با مواد دیگر در فرمولاسیون شوینده‌ها به راحتی ترکیب می‌شوند. سورفکتانت‌های غیرآنیونی برای سطوح حساس‌تر به کار می‌روند و با پوست سازگاری بیشتری دارند. به طور کلی این مواد در شوینده‌های مایع و محصولات شوینده خانگی مورد استفاده قرار می‌گیرند.

سورفکتانت‌ها نقش مهمی در افزایش قدرت پاک‌کنندگی شوینده‌ها دارند و از همین رو در بسیاری از محصولات تمیزکننده خانگی و صنعتی به‌کار گرفته می‌شوند.

آنزیم‌ها (Enzymes)

آنزیم‌ها یکی دیگر از اجزای کلیدی در فرمولاسیون شوینده‌ها هستند. این مواد زیستی که از پروتئین‌های خاص تشکیل شده‌اند، نقش مهمی در تجزیه لکه‌های سخت مانند پروتئین‌ها، چربی‌ها و نشاسته دارند. هر نوع آنزیم به‌طور اختصاصی برای تجزیه یک نوع ماده آلوده به کار می‌رود. برای مثال:

• لیپازها: لیپازها در تجزیه لکه‌های چرب مانند روغن و کره مؤثر هستند. لیپازها چربی‌ها را به اجزای کوچک‌تر تبدیل می‌کنند تا به‌راحتی از سطوح جدا شوند.
• پروتئازها: پروتئازها برای تجزیه پروتئین‌هایی مانند خون، شیر، و شکلات کاربرد دارند. پروتئازها پروتئین‌های پیچیده را به قطعات کوچک‌تر تبدیل می‌کنند که به‌راحتی توسط سورفکتانت‌ها از بین می‌روند.
• آمیلازها: آمیلازها وظیفه تجزیه کربوهیدرات‌ها و نشاسته را برعهده دارند و به حذف لکه‌های ناشی از غذاهای نشاسته‌دار مانند سیب‌زمینی و برنج کمک می‌کنند.

سازنده‌ها (Builders)

سازنده‌ها یا Builders دسته‌ای از مواد شیمیایی هستند که به بهبود عملکرد سورفکتانت‌ها کمک می‌کنند. وظیفه اصلی سازنده‌ها، خنثی‌سازی یون‌های سختی آب (مانند کلسیم و منیزیم) است. این یون‌ها می‌توانند عملکرد سورفکتانت‌ها را مختل کرده و باعث کاهش کارایی شوینده‌ها شوند. با خنثی کردن این یون‌ها، سازنده‌ها به سورفکتانت‌ها اجازه می‌دهند تا با کارایی بیشتری عمل کنند.

یکی از سازنده‌های مهم سدیم تری پلی فسفات (STPP) است که در بسیاری از شوینده‌ها به کار می‌رود. این ماده نه‌تنها به حذف یون‌های سخت آب کمک می‌کند، بلکه با افزایش پایداری فرمولاسیون شوینده، موجب جلوگیری از ایجاد رسوبات ناشی از سختی آب می‌شود. علاوه بر این، سدیم کربنات نیز به عنوان یک سازنده در شوینده‌ها به کار می‌رود و در تنظیم pH محلول شوینده موثر است.

عوامل سفیدکننده (Bleaching Agents)

مواد سفیدکننده به‌عنوان یکی از بخش‌های کلیدی فرمولاسیون شوینده‌ها، برای از بین بردن لکه‌های قوی و سفید کردن پارچه‌ها بکار می‌روند. سفیدکننده‌ها بر اساس ترکیبات شیمیایی فعال، از فرایند اکسیداسیون برای تجزیه لکه‌ها استفاده می‌کنند.

دو نمونه از مواد سفیدکننده رایج به شرح زیر هستند:

• هیدروژن پراکسید: هیدروژن پراکسید یک عامل اکسیدکننده قوی است که به از بین بردن لکه‌های رنگی و ضدعفونی کردن پارچه‌ها کمک می‌کند.
• سدیم پربورات: سدیم پربورات نیز یک ماده سفیدکننده اکسیژن‌دار است که وظیفه آن از بین بردن لکه‌های مقاوم و تقویت خواص پاک‌کنندگی شوینده‌ها است.

عوامل نرم‌کننده (Conditioners)

یکی دیگر از نیازهای مصرف‌کنندگان هنگام شستشو، نرمی و لطافت پارچه‌ها پس از شستشو است. مواد نرم‌کننده به منظور حفظ نرمی پارچه و جلوگیری از خشکی و سفتی پس از شستشو به فرمولاسیون شوینده‌ها اضافه می‌شوند. نرم‌کننده‌ها به سطح پارچه نفوذ کرده و باعث حفظ لطافت آن می‌شوند. از مواد شیمیایی مهم در این زمینه می‌توان به دی‌اتیل استر دی‌متیل آمونیوم کلرید (DEEDMAC) اشاره کرد که در شوینده‌های مایع و نرم‌کننده‌ها به کار می‌رود.

مواد پایدارکننده و عوامل ضد رسوب (Stabilizers and Anti-redeposition Agents)

در فرآیند شستشو، خطر بازگشت لکه‌ها به سطح پارچه‌ها وجود دارد. به همین دلیل، مواد ضد رسوب مانند کربوکسی متیل سلولز (CMC) به شوینده‌ها اضافه می‌شوند تا از بازگشت لکه‌ها و رسوبات به پارچه‌ها جلوگیری کنند. این مواد با ایجاد یک لایه محافظ روی پارچه، مانع از چسبیدن مجدد ذرات آلودگی به آن می‌شوند. علاوه بر این، سیترات سدیم نیز به عنوان یک تنظیم‌کننده pH عمل می‌کند و از رسوبات معدنی روی لباس‌ها جلوگیری می‌کند.

شرکت بازرگانی صدرا شیمی تامین کننده و وارد کننده مواد اولیه شیمیایی آماده همکاری با کلیه تولید کنندگان محترم است. جهت استعلام قیمت با کارشناسان فروش تماس حاصل بفرمایید.

انتهای رپرتاژ آگهی