به گزارش ایسنا، فریدون حسن در یادداشتی نوشت: وحید شمسایی می‌گوید: «نباید گفت سطح فوتسال ایران بالاتر از آسیاست. اگر بازیکنان ما با بازیکنان سطح اول دنیا تنه‌به‌تنه نشوند، ضرر می‌کنیم.» او می‌افزاید: «افغانستان و تاجیکستان رشد کرده‌اند و این را در جام جهانی دیدیم. اوکراین سوم و فرانسه هم چهارم شدند. مراکش هم نیازی به توضیح ندارد.»
سرمربی تیم ملی فوتسال دغدغه‌هایش را به زبان آورده است. او نگرانی‌هایش را اینگونه فریاد زده، اما سؤال مهم اینجاست که آیا برای فدراسیون فوتبال چیزی به نام تیم ملی فوتسال مهم است یا نه؟! پاسخ را می‌توان از نوع نگاه مسئولان فدراسیون و برنامه‌ریزی‌های آنان به‌طور مشخص پیدا کرد؛ پاسخ منفی است. همین چند روز قبل بود که فدراسیون فوتبال بعد از برگزاری نشست تخصصی با وزیر ورزش برای بازی‌های آسیایی ناگویا و المپیک بلافاصله ستاد بازی‌های جام جهانی را تشکیل داد! اقدامی که اگر نگوییم دهن‌کجی به تمام برنامه‌های ورزش ایران برای حضور قدرتمندانه در ناگویا و المپیک نبود، حداقل از بی‌خیالی و اهمیت نداشتن این دو رویداد بزرگ ورزش آسیا و جهان برای فدراسیون فوتبال حکایت دارد. حالا این بی‌خیالی در خصوص تیم امید ایران را بگذارید کنار دغدغه‌های وحید شمسایی، سرمربی تیم ملی فوتسال تا متوجه وخامت اوضاع شوید. واقعیت این است که در حال حاضر تنها چیزی که برای فدراسیون فوتبال مهم است، جام جهانی است و بقیه برنامه‌ها و تیم‌ها اصلاً اهمیتی ندارند. البته موفقیت‌های این تیم‌ها از جمله تیم‌های رده پایه، تیم‌های بانوان، تیم امید و فوتسال را فدراسیون فوتبال خیلی راحت به نام خود می‌زند، اما همه می‌دانیم که وقتی پای توجه در میان باشد این تیم‌ها کوچک‌ترین اهمیتی برای فدراسیون ندارند، چرا؟ چون تنها و تنها جام جهانی مهم است و مسافرت آقایان به آنجا. بله، حتی نتیجه جام جهانی هم مهم نیست، مهم این است که آقایان دور هم مسافرتی به اقصی نقاط دنیا داشته باشند. 
وحید شمسایی درست می‌گوید؛ فوتسال ایران دیگر آقای مطلق فوتسال آسیا نیست، این را او خیلی خوب درک می‌کند، چون از نزدیک مشاهده کرده دیگران چگونه در حال پیشرفت هستند. شمسایی می‌داند برای کسب موفقیت حتی در قاره آسیا هم باید گذشته را فراموش کرد. باید یادمان برود که روزگاری هیچ تیمی مقابل ایران حاشیه امنیت نداشت، چون حالا آنها جلو آمده‌اند و ما به خیال اینکه هنوز آقای آسیا هستیم درجا زده‌ایم. 
البته باید توجه داشت آنچه گفته شد، دلیلی بر ضعف و ناتوانی فوتسال ایران و ستارگان قدرتمند آن نیست، اما این فوتسال قوی و پرستاره برای آقایی دوباره بر آسیا و داشتن حرف در جهان باید برنامه‌ریزی داشته باشد. فوتسال ایران حتی همین حالا حرف‌های زیادی برای گفتن دارد، حتی همین حالا می‌تواند به راحتی قهرمان آسیا شود، اما وحید شمسایی درست می‌گوید اگر از پوست خود در نیاییم و با بزرگان فوتسال دنیا تنه‌به‌تنه نشویم، ضرر خواهیم کرد. وحید شمسایی درست می‌گوید، اما باید دید این حرف‌های درست در فدراسیون فوتبال خریدار دارد یا نه. آنچه مشخص است اینکه نباید زیاد امیدوار بود، چون آقایان فکر و ذکرشان جایی دیگر است. آنها مشکلات را می‌بینند، اما کاری نمی‌کنند. می‌بینند تیم امید معطل مانده، اما فقط نگاه می‌کنند، پس چرا باید توقع داشته باشیم که دغدغه‌های سرمربی تیم ملی فوتسال را ببینند و آنها را درک کنند. فدراسیون‌نشینان فقط منتظرند فوتسال نتیجه بگیرد و بعد برای گرفتن عکس یادگاری سرودست بشکنند، چگونگی آن هم اصلاً مهم نیست.

*بازنشر مطالب دیگر رسانه‌ها در ایسنا به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان می‌باشد.

انتهای پیام