محمد داوری، استادیار جامعه‌شناسی پژوهشگاه حوزه و دانشگاه در گفت‌وگو با ایسنا ضمن تبریک اعیاد شعبانیه و سالروز تولد حضرت ابوالفضل العباس(ع) که عنوان روز جانباز نامگذاری شده است، اظهار کرد: درباره شخصیت با عظمت قمر بنی هاشم(ع)، امام صادق(ع) می‌فرماید: «کانَ عَمُّنَا العَبّاسُ بنُ عَلِیٍّ نافِذَ البَصیرَةِ، صُلبَ الإیمانِ، جاهَدَ مَعَ أبی عَبدِاللَّهِ و أبلی بَلاءً حَسَناً و مَضی شَهیدَاً؛ عموی ما، عبّاس، دارای بینشی ژرف و ایمانی راسخ بود؛ همراه با امام حسین‌(ع) جهاد کرد و نیک آزمایش داد و به شهادت رسید.»

وی تصریح کرد: امام صادق(ع)، قمر بنی‌هاشم را شخصیتی دارای بینش و شناختی عمیق و دارای ایمانی استوار معرفی می‌کند همچنین حضرت را مجاهدی می‌داند که پس از گذراندن امتحان الهی با شایستگی به مقام شهادت رسید.

داوری تاکید کرد: امام علی(ع)، لقب «نافذ البصیره» را درباره اشخاصی استفاده می‌کند که شناخت کامل از دنیا، آخرت و جایگاه انسان دارند؛ در واقع «نافذ البصیره» کسانی هستند که با شناخت عمیق، آخرت را بر دنیا ترجیح داده‌اند.

دلاوری سخن امام علی(ع) در وصف افرادی مانند حضرت ابوالفضل(ع) را بیان کرد و ادامه داد: امیرالمومنین علی(ع) درباره «نافذ البصیره» می‌فرماید: «وَ إِنَّمَا الدُّنْیَا مُنْتَهَی بَصَرِ الْأَعْمَی لَا یُبْصِرُ مِمَّا وَرَاءَهَا شَیْئاً، وَ الْبَصِیرُ یَنْفُذُهَا بَصَرُهُ وَ یَعْلَمُ أَنَّ الدَّارَ وَرَاءَهَا، فَالْبَصِیرُ مِنْهَا شَاخِصٌ وَ الْأَعْمَی إِلَیْهَا شَاخِصٌ، وَ الْبَصِیرُ مِنْهَا مُتَزَوِّدٌ وَ الْأَعْمَی لَهَا مُتَزَوِّدٌ؛ و همانا دنیا نهایت دیدگاه کوردلان است که آن سوی دنیا را نمی‌نگرند، امّا انسان آگاه، نگاهش از دنیا عبور کرده از پس آن سرای جاویدان آخرت را می‌بیند. پس انسان آگاه به دنیا دل نمی‌بندد و انسان کور دل تمام توجّه‌اش دنیاست. بینا از دنیا زاد و توشه برگیرد و نابینا برای دنیا توشه فراهم می‌کند.»

وی عنوان کرد: قمر بنی‌هاشم بر اساس شناخت عمیقی که از دنیا و آخرت داشت، در تمام موقعیت‌های دشوار تابع امام خود بود و با آگاهی از اینکه دنیا مقدمه آخرت است، تمام تلاش خود را برای جلب رضایت الهی، دوری از دنیا و توشه گرفتن آخرت انجام می‌داد.

این استاد حوزه بیان کرد: حضرت ابوالفضل(ع) با شناخت و ایمان استواری که به راه حق داشت، توانست از تمام هستی خود در راه خداوند بگذرد و با شایستگی، امتحان سخت الهی را پشت سر بگذارد و به مقامی برسد که به تعبیر امام سجاد(ع)، تمام شهدا به مقام او رشک می‌برند: «وإنَّ لِلعَبّاسِ عِندَ اللّهِ تَبارَک وتَعالی مَنزِلَةً یغبِطُهُ بِها جَمیعُ الشُّهَداءِ یومَ القِیامَةِ؛ عباس(ع) نزد خداوند تبارک و تعالی منزلتی دارد که همه شهیدان در روز قیامت، به آن، رَشک می‌برند.»

استادیار پژوهشگاه حوزه و دانشگاه ادامه داد: همانطور که حضرت ابراهیم(ع) بعد از اطاعت از دستور خداوند نعماتی دریافت کرد و به درجاتی رسید، حضرت ابوالفضل(ع) نیز مطیع امر الهی و امام زمان خود بود و به درجاتی رسید که تمامی شهیدان به او غبطه می‌خورند و واقعه کربلا نیز صحنه به نمایش گذاشتن تمامی صفات باعظمتی بود که در وی تجلی پیدا کرده بود از همین جهت الگوی ایثار و جانبازی شده است، در حالی که معصوم نبود ولی در مقام تبعیت از خداوند به درجه اعلایی رسیده بود.

وی به تبعیت حضرت ابوالفضل(ع) از امام زمان خود اشاره کرد و گفت: هر چند فاصله بین زمان جانبازی و شهادت قمر بنی‌هاشم زیاد نیست اما اهمیت دادن آن حضرت به دستور امام حسین(ع) در رساندن آب به اهل حرم در حالت جانبازی و پیام آن حضرت در رجزهایی که بعد از قطع شدن دست‌ها در حمایت از دین خداوند تبارک و تعالی، بیان کرده‌اند، نشان از شناخت عمیق و ایمان راسخ او به اسلام و ولایت‌پذیری از برادرش امام حسین(ع)، روحیه تسلیم در برابر خداوند و شهادت طلبی وی دارد.

دلاوری به مقایسه انگیزه شهدای ۸ سال دفاع مقدس با یاران امام حسین(ع) پرداخت و گفت: آنچه از ایثارگران و شهدای جنگ تحمیلی و مقایسه آن‌ها با شهدای کربلا می‌توان گفت این است که شهدای ما چون دنیا و آخرت را شناخته بودند، سعی کردند با الگو گرفتن از شهدای کربلا آخرت را بر چند روز زندگی دنیا ترجیح دهند و جان خود را در راه حفظ اسلام و کشور اسلامی فدا کنند، آن محرکی که افراد را به طرف جهاد و عشق به شهادت حرکت می‌داد دلبستگی آنان به ولایت اهل‌بیت(ع)، محبت به امام حسین(ع) و شهدای کربلا بود.

انتهای پیام