محقق این تحقیق، سوهانگ سونگ، استادیار سیاستگذاری و مدیریت سلامت از کالج بهداشت عمومی دانشگاه جورجیا، آمریکا، گفت: نتایج آماری نشان میدهد که زندگی در برخی محیطها برای به تاخیر انداختن زوال عقل یا پیشگیری از زوال شناختی و شروع زوال عقل مهم است.
سانگ افزود: متاآنالیز و انجام چندین تحقیق برای ایجاد تصویری واضحتر از خطرات زیستمحیطی مهم بود به همین دلیل، پژوهش کنونی، ۵۴ تحقیق را در یک مرور سیستماتیک و ۲۱ تحقیق را در متاآنالیز ترکیب کرد و محققان را قادر ساخت تا تاثیر چندین عامل را کمیتسازی کنند.
در حالی که تحقیقات گذشته ارتباط بین عوامل محیطی و خطر زوال عقل را نشان داده، به گفته سونگ، مشارکت برخی از عوامل قابلتوجه است.
افزایش ۱۰ درصدی خطر زوال عقل با عوامل محیطی
نتایج منتشرشده در سایت مدیکال نشان داد، زندگی در نزدیکی جادههای اصلی حدود ۱۰ درصد بیشتر با خطر ابتلا به زوال عقل همراه بود و قرار گرفتن در معرض ذرات ریز موجود در هوا، چیزی که توسط وسایل نقلیه و گازهای گلخانهای تولید میشود، با افزایش ۹ درصدی خطر مرتبط شد. اکسید نیتروژن خطر را ۱۰ درصد افزایش میدهد و آلودگی صوتی حدود ۹ درصد خطر را اضافه میکند.
از سوی دیگر، برخی از محیطهای ساخت انسان به کاهش خطر زوال شناختی کمک میکنند؛ فضاهای سبز و آبی که شامل پارکهای مصنوعی و طبیعی و همچنین پهنههای آبی میشود، خطر را حدود ۶ درصد کاهش میدهد. قابلیت پیادهروی در یک جامعه و همچنین دسترسی به امکانات رفاهی محلی ازجمله فروشگاههای مواد غذایی، مراکز اجتماعی و مراقبتهای بهداشتی نیز با کاهش خطر همراه است.
سونگ تصریح کرد: بر اساس این یافتهها، ما میتوانیم پیشنهاد کنیم که مردم بیشتر از پارکها یا جنگلها بازدید و همچنین دورتر از جادههای اصلی زندگی کنند البته زندگی در جامعهای که قابلیت پیادهروی بیشتری در آن وجود دارد، یا نزدیک بودن به امکانات رفاهی محلی مانند کتابفروشیها، مراکز مراقبتهای بهداشتی و غیره نیز مفید است.
بهبود برنامهریزی شهری
سانگ اظهار کرد: این دادهها میتواند به اطلاعرسانی تلاشهای برنامهریزی شهری در پیشبرد ایجاد جوامع بیشتری که سلامت شناختی را تقویت میکنند، کمک کند و افزود: بزرگترین مزیت این تحقیق تعیین کمیت ارتباط بین برخی عوامل و سلامت شناختی است. این تحلیل میتواند شواهدی را برای برنامهریزی شهری مبتنی بر دادهها فراهم کند و از تصمیمگیرندگان حمایت کند.
جمعبندی معیارهای عینی عوامل محیطی برای تحقیقات آتی
این مرور سیستماتیک و متاآنالیز بهطور عینی بر تحقیقاتی با استفاده از عوامل محیطی اندازهگیری شده متمرکز بود که ممکن است سوگیری مرتبط با اقدامات ذهنی مانند درک کیفیت هوا یا گزارشهای فردی از فضای سبز و زیبایی یک منطقه را کاهش دهد. این دادههای خوداظهاری گاهی اوقات میتوانند پایایی نتایج یک تحقیق را محدود کنند.
سانگ امیدوار است که این تحقیق بهعنوان اساسی برای تحقیقات آینده باشد و محققان را تشویق کند تا معیارهای عینی را در بررسی تاثیرات محیطی بر شناخت و خطر زوال عقل در اولویت قرار دهند.
انتهای پیام
نظرات