محسن محمدنیا احمدی در گفت‌وگو با ایسنا با گرامیداشت روز جهانی ورزش برای صلح و توسعه اظهار کرد: در روز ۶ آوریل که نخستین دوره بازی‌های المپیک تابستانی مدرن در سال ۱۸۹۶ میلادی در یونان آغازشده، این روز توسط سازمان ملل به‌عنوان روز جهانی ورزش برای صلح و توسعه نام‌گذاری شد تا بدین روش، ورزش بر بهبود آموزش و توسعه انسانی و ایجاد صلح مؤثر واقع شود.
وی بابیان اینکه در ایران، ورزش به‌عنوان ابزاری مؤثر برای ایجاد همبستگی و ارتقاء صلح و توسعه موردتوجه قرار گرفته است، اظهار کرد: فعالیت‌های ورزشی در کشور علاوه بر سلامت جسمی و روحی، به همبستگی اجتماعی و ایجاد پل‌هایی میان افراد با پیشینه‌های فرهنگی و اجتماعی متفاوت کمک کرده است. رویدادهای ورزشی ملی مانند لیگ‌های فوتبال، والیبال و کشتی نه‌تنها علاقه‌مندان به ورزش را گرد هم می‌آورد، بلکه نقش مهمی در ایجاد همدلی بین اقوام مختلف ایران ایفا می‌کند.
محمدنیا احمدی با اشاره به اینکه ایران به میزبانی مسابقات بین‌المللی و منطقه‌ای توجه دارد که فرصت‌هایی برای تقویت ارتباطات بین‌المللی و نمایاندن ارزش‌های صلح‌آمیز کشور را فراهم می‌کند، یادآور شد: در کنار این، فعالیت‌های خیریه و برنامه‌های ورزشی برای کودکان و نوجوانان در مناطق کم برخوردار کشور نشان‌دهنده توجه به توسعه اجتماعی از طریق ورزش است و این برنامه‌ها نه‌تنها فرصت‌هایی برای رشد استعدادها فراهم می‌آورند بلکه محیطی برای ایجاد اعتمادبه‌نفس و ارتقاء ارزش‌های انسانی نیز به وجود می‌آورند.
وی ادامه داد: ورزش یک ابزار قدرتمند اجتماعی به شمار می‌رود که تأثیر قابل‌توجهی بر ترویج صلح و توسعه دارد و می‌تواند ارزش‌هایی مانند احترام، همدلی، همکاری و رقابت سالم را تقویت کند، که این موارد پایه‌ای برای جامعه‌ای صلح‌آمیز است. لذا ورزش نه‌تنها یک فعالیت سرگرم‌کننده یا رقابتی است، بلکه ابزاری برای ایجاد تغییرات مثبت در جهان محسوب می‌شود و چه‌بسا به کاهش اختلافات و ایجاد کانال گفتگو می‌انجامد.
محمدنیا احمدی گفت: در شرایطی که با برگزاری مسابقات ورزشی، افرادی با فرهنگ‌ها، قومیت‌ها و ملیت‌های مختلف دور هم جمع شوند فرصتی فراهم می‌شود تا تعامل مثبت با یکدیگر داشته باشند که این تعاملات موانع تبعیض‌آمیز را از میان برمی‌دارد و به ایجاد تفاهم بین‌المللی کمک می‌کند.
تأثیر ورزش بر تقویت همبستگی اجتماعی
وی با تأکید بر اینکه ورزش از دیرباز به‌عنوان ابزاری قدرتمند برای برقراری ارتباط بین مردم، تقویت همبستگی اجتماعی، و ایجاد فرصت‌های توسعه موردتوجه قرارگرفته است، اعلام کرد: در جامعه‌ای مانند ایران که با تنوع فرهنگی، تاریخی و جغرافیایی غنی شناخته می‌شود، ورزش به‌عنوان نماد اتحاد است.
این دکترای تخصصی فیزیولوژی ورزشی، یکی از تأثیرات مستقیم ورزش را ایجاد اتحاد و همدلی میان مردم عنوان کرد و گفت: مسابقات ورزشی بزرگ، نظیر لیگ‌های ملی یا رقابت‌های بین‌المللی، غالباً حس همبستگی ملی را تقویت می‌کنند. تماشای یک تیم ورزشی که از تمامی نقاط کشور نمایندگی دارد، می‌تواند مردم با پیشینه‌های مختلف را به هم نزدیک کند. به‌این‌ترتیب، ورزش به‌جای اینکه تفاوت‌های فرهنگی را تشدید کند، آن‌ها را به‌عنوان منابع غنی تنوع جشن می‌گیرد.
وی افزود: در جوامعی که ممکن است اختلافات قومی یا مذهبی وجود داشته باشد، ورزش می‌تواند به‌عنوان یک فضای خنثی عمل کند. زمینهای بازی، جایی است که مردم بدون توجه به موقعیت اجتماعی یا پیشینه، با هدف مشترک رقابت سالم کنار هم قرار می‌گیرند. برای مثال، برنامه‌های ورزشی میان اقوام مختلف ایران می‌توانند فرصتی برای گفتگو و همکاری فراهم کنند. این نوع از تعاملات، می‌تواند تأثیر عمیقی بر کاهش پیش‌داوری‌ها و افزایش درک متقابل داشته باشد.
محمدنیا احمدی با اشاره به جنبه‌های مثبت ورزش، گسترش آموزش و تقویت ارزش‌های اخلاقی را یکی از جنبه‌های مثبت ورزش دانست و گفت: کودکان و نوجوانانی که در برنامه‌های ورزشی شرکت می‌کنند، نه‌تنها مهارت‌های فیزیکی بلکه اصولی نظیر احترام به قوانین، پذیرش شکست و کار گروهی را فرامی‌گیرند. این اصول به‌طور مستقیم در ساختار جامعه منعکس می‌شوند و نسلی مسئولیت‌پذیر و صلح‌طلب تربیت می‌کنند.
وی بابیان اینکه توسعه اقتصادی از طریق ورزش امکان‌پذیر است، خاطرنشان کرد: ورزش می‌تواند تأثیرات عمیقی بر اقتصاد محلی و ملی داشته باشد. از ایجاد فرصت‌های شغلی در حوزه‌های مرتبط با ورزش نظیر آموزش، مدیریت رویدادها و تولید تجهیزات ورزشی گرفته تا جذب گردشگران ورزشی، این حوزه یکی از عوامل کلیدی در رشد اقتصادی است. به‌عنوان‌مثال، برگزاری رویدادهای بزرگ مانند مسابقات قهرمانی آسیایی می‌تواند فرصت‌هایی برای معرفی فرهنگ ایران و جذب سرمایه‌گذاری خارجی ایجاد کند.
این متخصص در حوزه ورزش با اشاره به تجربیات بین‌المللی موفق در این زمینه تصریح کرد: بسیاری از کشورها با موفقیت از ورزش برای ارتقای صلح و توسعه استفاده کرده‌اند. برای مثال، در کشور رواندا، ورزش به‌عنوان ابزاری برای ترمیم روابط پس از نسل‌کشی مورداستفاده قرار گرفت. همچنین، در آفریقای جنوبی، جام جهانی فوتبال ۲۰۱۰ به تقویت حس اتحاد ملی کمک کرد. این نمونه‌ها نشان می‌دهند که با برنامه‌ریزی دقیق، ورزش می‌تواند عاملی تحول‌آفرین باشد.
لزوم استفاده از ظرفیت‌های ورزش
وی با تأکید بر استفاده از ظرفیت‌های ورزش گفت: باید در این راستا گام‌های مشخصی برداشته شود که ایجاد زیرساخت‌های ورزشی در مناطق محروم، اجرای برنامه‌های آموزشی جامعه‌محور، حمایت از تیم‌های محلی و گسترش ورزش‌های بومی و سنتی ازجمله این اقدامات است و نه‌تنها به ارتقای سلامت جسمانی کمک می‌کند بلکه احساس مشارکت را در میان افراد محلی افزایش می‌دهد و حس غرور و همبستگی را تقویت کنند و زمینهای برای ارتباط بین نسل‌ها است.
محمدنیا احمدی در ادامه با اشاره به تأثیرات روان‌شناختی ورزش، اظهارکرد: ورزش نقش مهمی در کاهش استرس و تقویت سلامت روان دارد به‌طوری‌که فعالیت‌های بدنی منظم می‌توانند به کاهش اضطراب و افسردگی کمک و حس خوش‌بینی و امیدواری را تقویت کنند. این موضوع به‌ویژه در شرایط بحران‌های اجتماعی یا اقتصادی می‌تواند به‌عنوان عاملی تسکین‌بخش عمل کند.
این عضو هیئت‌علمی دانشگاه بیرجند از ورزش به‌عنوان ابزاری که می‌تواند تأثیرات گسترده و مثبتی داشته باشد، از تقویت صلح و اتحاد گرفته تا ایجاد فرصت‌های اقتصادی و اجتماعی، یاد کرد و گفت: امکانات بی‌پایانی برای بهره‌گیری از حوزه ورزش وجود دارد که با سرمایه‌گذاری در برنامه‌های ورزشی و ترویج ارزش‌های انسانی از طریق ورزش، می‌توان راهی برای آینده‌ای روشن‌تر و یکپارچه‌تر برای کشورمان هموار کرد.
انتهای پیام
نظرات