به گزارش ایسنا به نقل از ستکاERP ، سال ۱۴۰۴ متعلق به سرمایه‌گذاری در تولید است. این اسم‌گذاری تاکید می‌کند که هدایت هدفمند سرمایه‌ها به بخش تولید به‌جای فعالیت‌های غیرمولد، راهبردی اساسی برای رونق اقتصادی و بهبود معیشت مردم خواهد بود. در چنین چارچوبی، یکی از مؤثرترین مصادیق سرمایه‌گذاری در تولید می‌تواند سرمایه‌گذاری روی سیستم‌های نوین مدیریتی یکپارچه مانند سیستم‌های ERP (برنامه‌ریزی منابع سازمانی) باشد. سیستم‌های ERP به عنوان یک بستر یکپارچه، تمامی فرایندها و منابع مختلف سازمان را تحت پوشش قرار می‌دهند و امکان مدیریت هماهنگ بخش‌های گوناگون تولید را فراهم می‌کنند. در واقع ERP با یکپارچه‌سازی اطلاعات مالی، زنجیره تأمین، منابع انسانی و برنامه‌ریزی تولید  و MRP در یک پلتفرم متمرکز، زیرساخت لازم برای افزایش بهره‌وری و کاهش هزینه‌ها در صنایع تولیدی را آماده میکند.

این گزارش  با نگاهی تحلیلی به نقش ERP در صنعت تولید با همکاری سایت https://satkaerp.com  که فعال در حوزه پیاده‌سازی سیستم‌های Enterprise resource planning است، نشان می‌دهد که چگونه بهره‌گیری از نرم‌افزارهای تولید یکپارچه می‌تواند تحقق شعار «سرمایه‌گذاری برای تولید» را تسهیل کند. ابتدا نگاهی خواهیم داشت به وضعیت تولید سنتی در مقابل تولید مدرن مجهز به ERP، سپس به مزایای کلیدی پیاده‌سازی ERP در حوزه‌هایی چون زنجیره تأمین، لجسنیک، برنامه‌ریزی، منابع انسانی و مالی پرداخته می‌شود. همچنین با استناد به آمارهای معتبر جهانی، تاثیر ERP بر بهبود عملکرد صنایع تولیدی و بازگشت سرمایه‌ی حاصل از آن بررسی خواهد شد.

تولید سنتی در مقابل تولیدمبتنی بر ERP

در رویکرد سنتی مدیریت تولید  که بسیاری از مشاغل و صنایع طی دهه‌های گذشته بر آن تکیه داشتند بخش‌های مختلف یک سازمان (تأمین مواد اولیه، انبارداری، برنامه‌ریزی تولید، کنترل کیفیت، لجستیک، مالی، منابع انسانی و غیره) اغلب به صورت جزیره‌ای و بدون ارتباط لحظه‌ای با یکدیگر عمل می‌کردند. در چنین ساختاری، اطلاعات به صورت سیلویی و پراکنده ذخیره می‌شود و هماهنگی بین واحدها عمدتاً وابسته به ارتباطات کند انسانی یا گزارش‌های دوره‌ای است. برای مثال، تاخیر در انتقال اطلاعات انبار به بخش تولید می‌تواند به کمبود مواد در خط تولید منجر شود یا نبود دید جامع مالی ممکن است برنامه‌ریزی تولید را از واقعیت‌های بودجه‌ای سازمان دور سازد. این عدم یکپارچگی در تولید سنتی موجب کاهش بهره‌وری، اتلاف منابع، افزایش زمان توقف خط تولید و کاهش قدرت پاسخگویی به تغییرات بازار می‌شود.

در مقابل، تولید مجهز به سیستم ERP تصویری کاملاً متفاوت ارائه می‌دهد. ERP با یکپارچه‌سازی نرم‌افزارهای انبار، خرید، تولید، فروش، مالی و منابع انسانی در قالب یک سیستم واحد، ستون فقرات دیجیتال سازمان تولیدی را شکل می‌دهد. تمامی داده‌های حیاتی از موجودی مواد اولیه گرفته تا وضعیت سفارش‌های مشتریان  در پایگاه داده مرکزی ERP ثبت و به‌روز می‌شوند. نتیجه این تحول دیجیتال آن است که مدیران و کارکنان در واحدهای مختلف به اطلاعات یکسان و لحظه‌ای دسترسی دارند و می‌توانند تصمیمات خود را بر پایه داده‌های به‌روز و دقیق اتخاذ کنند​.

به بیان دیگر، ERP شکاف میان واحدهای سازمانی را پر کرده و ارتباطات را چابک و شفاف می‌سازد.

مطالعات جهانی نیز این تفاوت را به‌خوبی نشان می‌دهند. بر اساس گزارش‌های معتبر، بیش از نیمی از شرکت‌های جهان امروزه از نرم‌افزارهای ERP استفاده می‌کنند که خود گواهی بر نقش حیاتی این سیستم‌ها در کسب‌وکارهای مدرن است. تجربه شرکت‌ها حاکیست پیاده‌سازی ERP آثار چشمگیری بر عملکرد تولید داشته است؛ به طوری که در یک بررسی، ۷۴٪ از کسب‌وکارها پس از اجرای ERP، بهبود ملموسی در بهره‌وری و کارایی عملیات خود گزارش کرده‌اند​.

مزایای ERP در زنجیره تأمین و برنامه‌ریزی تولید

یکی از مهم‌ترین عرصه‌های تاثیرگذار ERP در صنعت تولید، مدیریت زنجیره تأمین است. زنجیره تأمین شامل تمامی مراحل از تأمین مواد اولیه تا تحویل محصول نهایی به مشتری است و کارآمدی آن نقش مستقیمی در موفقیت تولید دارد. سیستم ERP با فراهم کردن یک دید جامع از زنجیره تأمین، ارتباط تنگاتنگی میان بخش‌های خرید، انبارداری، تولید و توزیع ایجاد می‌کند​.

این سیستم‌ها  اطلاعات مربوط به موجودی انبار، سفارشات تأمین‌کنندگان و نیازهای تولید را از تمامی واحدها جمع‌آوری و همزمان‌سازی می‌نماید​. این یکپارچگی داده‌ها چند دستاورد مهم به همراه دارد:

• هماهنگی بهتر و کاهش وقفه‌ها: با در اختیار داشتن اطلاعات لحظه‌ای از سطح موجودی مواد اولیه و قطعات، بخش برنامه‌ریزی تولید می‌تواند زمان‌بندی تولید را بهینه کرده و از توقف خط به دلیل کمبود مواد جلوگیری کند. 
• پیش‌بینی دقیق‌تر تقاضا: ماژول‌های برنامه‌ریزی ERP قادرند با تحلیل داده‌های تاریخی فروش و روندهای بازار، تقاضای آتی را پیش‌بینی کنند​.
• چابکی در تأمین و توزیع: ERP شبکه تأمین را به صورت دیجیتال رصد می‌کند؛ هر تغییر یا اختلال در تأمین مواد اولیه (مثلاً تأخیر یک تأمین‌کننده) فوراً در سیستم منعکس شده و امکان واکنش سریع را فراهم می‌آورد. 

آمارهای جهانی و تجربیات موفق پیاده‌سازی ERP

برای تأیید نقش راهبردی ERP در ارتقای صنعت تولید، می‌توان به آمارها و تحقیقات بین‌المللی مراجعه کرد. در سال‌های اخیر مطالعات متعددی توسط موسسات معتبری مانند گارتنر و دلویت انجام شده که همگی موید تاثیر مثبت ERP بر عملکرد کسب‌وکارها بوده‌اند. به چند نمونه از این آمارها توجه کنیم:

گستردگی استفاده از ERP: تقریباً نیمی از شرکت‌های جهان از نوعی نرم‌افزار ERP بهره می‌گیرند​.  این رقم در صنایع تولیدی حتی بیشتر است؛ بر اساس یک پژوهش، بخش تولید بزرگ‌ترین سهم کاربران ERP (حدود ۴۷٪) را به خود اختصاص داده است​. 

افزایش بهره‌وری و سرعت تصمیم‌گیری: همان‌طور که پیش‌تر اشاره شد، بخش عمده‌ای از شرکت‌ها بعد از اجرای ERP، بهبود قابل توجهی در بهره‌وری مشاهده کرده‌اند. علاوه بر آمار ۷۴٪ در بهبود کارایی​، گزارش‌های دیگر نشان می‌دهد بیش از نیمی از کسب‌وکارها بهبود فرآیندهای داخلی خود را پس از استقرار ERP تأیید کرده‌اند​. 

بازگشت سرمایه و کاهش هزینه‌ها: شاخص ROI در پروژه‌های ERP معمولاً رضایت‌بخش گزارش می‌شود. طبق پژوهش‌ها، اکثریت شرکت‌ها طی مدت زمان مورد انتظار به بازگشت سرمایه ERP دست یافته‌اند و هزینه‌های عملیاتی آنها به میزان محسوسی افت کرده است. 

نتیجه‌گیری

در جمع‌بندی، سیستم‌های برنامه‌ریزی منابع سازمانی (ERP) را می‌توان به مثابه ستون فقرات دیجیتال تولید مدرن دانست که تمامی اجزای پراکنده یک سازمان تولیدی را به یکدیگر متصل می‌کند. در سال «سرمایه‌گذاری برای تولید» که تأکید ملی بر تقویت بخش تولید است، به‌کارگیری ERP مصداق روشن سرمایه‌گذاری زیرساختی برای ارتقای این بخش محسوب می‌شود. 

در نهایت، تحقق شعار «سرمایه‌گذاری برای تولید» نیازمند اقدامات عملی متعددی است که یکی از مهم‌ترین آن‌ها پیاده‌سازی سیستم‌های یکپارچه مدیریتی در عرصه تولید است. 

انتهای رپرتاژ آگهی