صدای گامهای یک مادر که سالها در سکوت، در آستانه درِ خانه چشمبهراه مانده بود، دیگر شنیده نمیشود. مادری پر کشید که عمرش را به پای انتظار، دعا و صبوری سپری کرد، مادری که فرزندش را نه تنها برای خودش، بلکه برای میهن، برای ایمان و برای آیندهای روشن تقدیم کرد.
مادران شهدا تنها مادر نبودند، آنان آموزگاران ایثار و نماد صبر بودند. در هر چین صورتشان، داستانی از داغ و دلدادگی نقش بسته بود. آنان با رفتن فرزند، شکسته نشدند، بالاتر رفتند. نامشان کنار واژههایی چون شرافت، ایستادگی و قداست حک شده است.
امروز حاجیه خدیجه محمودی مادر شهید سرافراز بهرام اجاقی یکی از این فرشتگان خاکی به دیار باقی شتافت. با رفتنش، چراغی خاموش شد اما نوری در تاریخ ماندگارتر شد، نوری که تا ابد راه را به ما نشان خواهد داد.
شهید بهرام اجاقی یکم مرداد ۱۳۳۹ در شهرستان زنجان به دنیا آمد. او از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. هفتم اسفند ۱۳۶۲ در جزیره مجنون عراق به شهادت رسید. پیکرش مدتها در منطقه بر جا ماند و ۱۲ شهریور ۱۳۷۷ پس از تفحص در مزار بالای زادگاهش به خاک سپرده شد.
انتهای پیام
نظرات