به گزارش ایسنا، پایگاه بصیرت در یادداشتی به نقل از امیرحسین صارمی نوشت: «ترامپ» با شعار «اول آمریکا» وارد کاخ ریاست‌جمهوری شد. اما برخلاف انتظارات که این رویکرد سبب تغییر رفتار ترامپ در قبال رژیم صهیونیستی می‌شود، در واقع چنین اتفاقی نیفتاد. ترامپ با پیشنهاد طرح خالی کردن غزه از جمعیت و بازسازی آن به‌منزله یک تفرج‌گاه، و زیر پا گذاشتن همهٔ معاهدات بین‌المللی و حقوق بین‌الملل، خیال رژیم صهیونیستی را برای تحقق چیزی که حزب جمهوری‌خواه «حمایت از اسرائیل به هر قیمتی» می‌نامد، راحت کرد. پس از آن نیز با طرح اخراج دانشجویان طرفدار فلسطین، یک قوم بزرگ را در مبارزه با جوانان طرفدار آرمان‌های فلسطین هدف قرار داد. چنان بود که «نتانیاهو» وی را «اسرائیلی‌ترین رئیس‌جمهور آمریکا در کاخ سفید» می‌خواند.

رابطهٔ آمریکا و رژیم صهیونیستی، رابطه‌ای ریشه‌دار است. اما باید در نظر گرفت که قبل از شروع جنگ جهانی دوم، جامعهٔ آمریکا، مانند بسیاری از مردم اروپا، تمایل چندانی به یهودیان نداشت. اما بعد از جنگ، همه چیز تغییر کرده بود و «هری ترومن» با وجود مخالفت سازمان سیا و شخص «ژنرال جرج مارشال» در مقام وزیر کشور، تنها چند دقیقه پس از اعلام استقلال رژیم صهیونیستی، دست به شناسایی این کشور زد. از همان زمان، روابط رو به افزایش گذاشت و آمریکا به‌مرور جای انگلیس و فرانسه را به‌عنوان حامی اصلی رژیم صهیونیستی گرفت. اما با وقوع جنگ شش‌روزه، هر دو دولت در اتحاد استراتژیک با یکدیگر بسیار مصمم‌تر شدند.

هرچند که در ابتدای این مقاله گفته شد که ترامپ طرفداران فلسطین و مسلمانانی را که به او برای تغییر، رأی داده بودند ناامید کرد. اما مسئله اصلی اینجاست که شاید در سال‌های گذشته اصلا کسی چنین فکری را در سر نداشت، یعنی کاهش روابط یا تغییر در شیوهٔ رفتار آمریکا و رژیم صهیونیستی اصلا قابل تصور نبود. اما امروز این‌چنین نیست.

«مؤسسه گالوپ» در مارس سال ۲۰۲۵ طی نظرسنجی اعلام کرد که تنها ۴۶ درصد از مردم آمریکا حامی کمک به اسرائیل هستند. عدد کمی نیست، اما باید در نظر داشت که این آمار، پایین‌ترین میزان حمایت مردمی در آمریکا از رژیم صهیونیستی در ۲۵ سال اخیر بوده است. همچنین مؤسسه Pew نیز نتایج نظرسنجی‌ای را منتشر کرد که بر مبنای آن، نگاه بدبینانه به رژیم صهیونیستی بین جوانان حزب جمهوری‌خواه از ۲۷ درصد در سال‌های گذشته به ۳۷ درصد رسیده است که می‌تواند برای رژیم صهیونیستی بسیار نگران‌کننده باشد.

در واقع بررسی آمار نشان می‌دهد که نسل‌های جوان‌تر آمریکایی، به‌جای حمایت از متحد قدیمی خود، هویت خود را در دفاع از فلسطین تعریف می‌کنند. این مسئله خود را در اعتراضات دانشجویی سال گذشته، به‌ویژه در دانشگاه کلمبیای نیویورک، به‌خوبی نشان داد.

آنچه مشخص است، این است که نظرات عمومی مردم آمریکا( و شاید هر کشور دیگری در جهان‌) سریع‌تر از سیاست‌ها تغییر می‌کند و نباید انتظار تغییر رفتار سریع از جانب آمریکا را داشته باشیم. اما آنچه احتمالاً اسرائیلی‌ها را بیش از هر چیز دیگری می‌ترساند، این است که در حدود سال ۲۰۳۰، ترکیب نسلی کنگره و سنا دستخوش تغییر اساسی می‌شود و به‌دست نسلی از جوانان آمریکایی می‌افتد که اخبار را به‌جای «فاکس‌نیوز» و «سی‌ان‌ان» از شبکه‌های نسبتاً مستقل‌تری مانند «تیک‌تاک» به‌دست آورده‌اند، و آن‌جاست که می‌توان شاهد تغییری گسترده در برابر رژیم صهیونیستی بود.

*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.

انتهای پیام