به گزارش ایسنا، تحت آتشبس میان دو اقتصاد بزرگ جهان، به مدت ۹۰ روز، آمریکا تعرفههای خود بر واردات از چین را به ۳۰ درصد کاهش میدهد و پکن، عوارض واردات بر کالاهای آمریکایی را به ۱۰ درصد کاهش خواهد داد.
این توافق که پس از دو روز مذاکره در ژنو بین دو طرف حاصل شد، روابط تجاری آمریکا و چین را از پرتگاهی که به سمت آن میرفت، دور کرد. اما این توافق، اطمینان چندانی فراتر از دوره ۹۰ روزه ایجاد نمیکند و حتی چین را به از سرگیری خرید کالاهای انرژی آمریکا تشویق نمیکند.
محتملترین نتیجه این است که واردکنندگان آمریکایی کالاهای تولیدی چین، در ۹۰ روز آینده، برای خرید هرچه بیشتر تحت تعرفه پایینتر ۳۰ درصدی هجوم آورند تا بتوانند موجودی خود را افزایش دهند.
آنچه بعید به نظر میرسد این است که چین خرید نفت خام، گاز طبیعی مایع (الانجی) و زغالسنگ آمریکا را از سر بگیرد.
واردات کالاهای انرژی از زمانی که دونالد ترامپ، رئیسجمهور آمریکا، جنگ تجاری را در سراسر جهان به راه انداخت، اما چین، که با تعرفههای ۱۴۵ درصدی مواجه شد، هدف ویژه این جنگ بود.
چین هم به تلافی، تعرفههای ۱۲۵ درصدی بر واردات کالاهای آمریکایی وضع کرد و محدودیتهایی بر صادرات برخی از عناصر خاکی نادر اعمال کرد. اما در حال که تعرفههای ۱۲۵ درصدی، واردات انرژی چین از آمریکا را فلج کرد، به محض اینکه پکن در اوایل فوریه، تعرفه اولیه ۱۰ درصدی بر واردات نفت خام و ۱۵ درصدی بر گاز طبیعی مایع و زغال سنگ آمریکا اعمال کرد، این واردات عملا حذف شدند. این اولین واکنش پکن به اقدامات تعرفهای اولیه ترامپ بود.
این به معنای آن است که نفت خام، گاز طبیعی مایع و زغالسنگ آمریکا، حتی با تعرفه پایینتر ۱۰ درصدی به مدت ۹۰ روز آینده در چین، غیررقابتی باقی خواهند ماند.
به گفته تحلیلگران کالای شرکت کپلر، قرار نیست هیچ نفت خام آمریکایی در ماه مه به بندر چین برسد، در حالی که تنها سه محموله در آوریل تخلیه شده است.
چین در سال ۲۰۲۴، حدود ۲۴۲ هزار بشکه در روز از آمریکا وارد کرد که نسبت به حدود ۴۰۰ هزار بشکه در روز در سال ۲۰۲۳ که قویترین آمار سالانه بود، کمتر بود.
سهم آمریکا از واردات نفت خام به چین از راه دریا در سال ۲۰۲۴، حدود ۲.۴ درصد بود و در واقع، بزرگترین واردکننده نفت جهان توانست محمولههای خود را با سهولت نسبی از تامینکنندگان جایگزین، تامین کند.
چین در سال ۲۰۲۴، کمی بیشتر به الانجی آمریکا وابسته بود و وارداتش به ۴.۳۱ میلیون تن رسید که حدود ۵.۵ درصد از کل واردات را تشکیل داد. اما مانند نفت خام، چین واردات الانجی آمریکا را متوقف کرده است و کپلر از فوریه هیچ محمولهای را نشان نمیدهد.
واردات زغالسنگ از آمریکا به چین نیز به شدت کاهش یافته است، به طوری که شرکت کپلر، فقط یک محموله زغالسنگ متالورژیکی را که قرار است در ماه مه وارد شود نشان میدهد، اما ممکن است این محموله، قبل از رسیدن به کشور دیگری، منتقل شود.
در حالیکه کاهش تعرفهها برای از سرگیری واردات کالاهای انرژی آمریکا توسط چین کافی نخواهد بود، احتمالا این موضوع بار دیگر به یک نکته مهم در مذاکرات تجاری در ۹۰ روز آینده تبدیل خواهد شد.
احتمالا هرگونه توافقی میان چین و دولت ترامپ، شامل تعهد پکن برای واردات بیشتر نفت خام، گاز طبیعی مایع و زغالسنگ آمریکا خواهد بود.
بر اساس گزارش رویترز، اما گفتنی است توافقی که ترامپ و چین در دوره اول ریاستجمهوری خود به آن دست یافتند، بسیار ناموفق بود، زیرا چین به هیچ وجه به رقم خرید کالاهای انرژی آمریکایی که قول آن را داده بود، نرسید. بنابراین، هرگونه توافق آینده میان ترامپ و پکن که نوید افزایش چشمگیر واردات انرژی چین از آمریکا را میدهد، باید با درجه قابل توجهی از شک و تردید مورد بررسی قرار گیرد.
انتهای پیام
نظرات