به گزارش ایسنا، کمک به هموطن در شرایط سخت و بحرانی، در جمعیت هلال احمر، زن و مرد ندارد. این نهاد مردمی، سه و نیم میلیون نفر عضو دارد که نیمی از آنها زنان و دختران همین سرزمینند و همگی داوطلبند؛ یعنی در قبال فعالیت و خدماتی که ارائه می کنند هیچ حقوق و دستمزدی دریافت نمی کنند.

آنها در تمامی فصول سال؛ هر وقت که نیاز باشد حضور دارند، کمک به همنوع تعطیل و غیر تعطیل نمی‌شناسد و  برای سلامتی و ایمنی مردم پای کار هستند و از روزهای سخت سیل و زلزله گرفته تا ایام زیارت و اربعین، حضور دارند و در این مسیر از هیچ کمکی دریغ نمی کنند.

پریا سنگینیان، یکی از این دختران جوانی است که به خاطر عشق به مردم و کمک به آنها عضو جمعیت هلال احمر شده و در این راه قدم برمیدارد. قصه زندگی او مثل هزاران دختری است که داوطلبانه وارد این نهاد شده اند و بدون هیچ چشم‌داشتی به داد نیازمندان می رسد.

این امدادگر در گفتگو با ایسنا می گوید: پریا سنگینیان هستم ۲۸ ساله، مجردم و تا مقطع کارشناسی در رشته میکروبیولوژی درس خواندم و در این رشته نیز فعالیت می‌کنم.  از ۱۶ سالگی عضو داوطلب جمعیت هلال احمر هستم و در این مدت همه دوره های اموزشی جمعیت هلال احمر مثل کمک های اولیه، جستجو در آوار، جستجو در جاده ،جستجو در ارتفاع و غیره را گذرانده ام.

وی با اشاره به اینکه ۱۲ است که به عنوان امدادگر فعالیت می‌کند ادامه می دهد: از کودکی علاقه داشتم که به مردم کمک کنم، بعد که بزرگ تر شدم متوجه شدم شغل های زیادی وجود دارد که در شرایط سخت مثل حتی بیماری، می‌شود به مردم کمک کرد. من هم تصمیم گرفتم در یکی از این زمینه‌ها فعالیت کنم و خوبی هلال احمر هم این است که می توان از  همان دوران نوجوانی عضو شد و فعالیت کرد. اینچنین شد که من در کنار تحصیل، امدادگر هلال احمر نیز شدم.

این امدادگر جوان درباره نحوه فعالیت خود در این مجموعه می افزاید: من امدادگر هلال احمر هستم یعنی علاوه بر شغل خودم، در پایگاه های هلال احمر نیز فعالیت می کنم و شیفت می مانم و در موقعیت ها و مناسبت های مختلف به مردم کمک می کنم. مثلا در ایام نوروز در پایگاه امداد جاده ای حضور دارم تا اگر فردی بیمار شد و یا اگر تصادفی رخ داد به مصدومانش کمک کنیم.

سنگینیان در پاسخ به این پرسش که در کدام عملیات ها زنان شرکت داده می شوند؛ ادامه می دهد: بستگی به نوع عملیات دارد اما اگر خیلی سخت و دور باشد بیشتر مردان به عملیات می روند اما در حالت عادی زنان پا به پای مردان در اکثر عملیات ها حضور دارند حتی در عملیات های مهم و سخت نیز که امداد بیشتر با مردان است زنان در پشتیبانی حضور دارند مثلا در زلزله و سیل مردان امور امدادی را انجام می دهند و زنان تهیه و توزیع اقلام مورد نیاز آسیب دیدگان را انجام می دهند. در حوادث و میانه امدادرسانی نیز آسیب روحی بسیاری به ما وارد می‌شود و به همین علت بعد از هر حادثه سختی ما دوره حمایت روانی داریم که به ما کمک می کنند تا درد حادثه کم شود.

وی با تاکید بر اینکه کمک به مردم هیچوقت تکراری نمی شود؛ می افزاید: هر بار که هر چقدر کم یا زیاد به مردم کمک می کنم، حالم خودم هم بهتر می شود و این حس خوب را نمی شود با هیچ چیزی در دنیا عوض کرد.

انتهای پیام