به گزارش ایسنا، «امامعلی رحمان»، رئیس‌ جمهوری تاجیکستان در جریان یک کنفرانس برجسته بین‌المللی در شهر «دوشنبه»، پایتخت این کشور، پیشنهاد آغاز یک طرح مطالعاتی گسترده درباره یخچال‌های طبیعی را مطرح کرد.

تاجیکستان نزدیک به ۱۴ هزار یخچال طبیعی دارد، هرچند بیش از ۱۰۰۰ قطعه از آنها تاکنون ناپدید شده‌اند.

این کشور بیشترین تعداد یخچال‌های طبیعی در آسیای مرکزی را در خود جای داده و در کانون ذوب منطقه‌ای یخچال‌ها قرار دارد. با گسترش پیامدهای این بحران، تاجیکستان پیشگامِ درخواست برای اقدام فوری شده و این مسئله را به سطح جهانی رسانده است.

رئیس‌ جمهوری تاجیکستان در حاشیه نخستین کنفرانس مهم بین‌المللی درباره حفظ یخچال‌های طبیعی در شهر دوشنبه پیشنهاد کرد که یک مطالعه جامع روی یخچال‌های این کشور آغاز شود و یک آزمایشگاه پژوهشی منطقه‌ای نیز در این خصوص تأسیس گردد.

او همچنین پیشنهاد کرد تمرکز پژوهش‌ها بر یخچال «ونچ-یخ» (که پیش‌تر به نام «فدچنکو» شناخته می‌شد) باشد. این یخچال، بزرگ‌ترین یخچال قاره‌ای جهان است و در ۸۰ سال گذشته، بیش از یک کیلومتر عقب‌نشینی کرده است.

به گزارش یورونیوز، رئیس‌ جمهوری تاجیکستان گفت: با توجه به اینکه بیش از ۶۰ درصد یخچال‌های منطقه در تاجیکستان قرار دارند، پیشنهاد می‌کنم با همکاری نهادهای توسعه‌ای و مراکز پژوهشی، یک کاروان علمی فراگیر برای بررسی یخچال‌های تاجیکستان و تأسیس یک آزمایشگاه منطقه‌ای انجام شود.

کنفرانس بین‌المللی حفظ یخچال‌های طبیعی، میزبان بیش از ۲۰۰۰ نفر از بیش از ۸۰ کشور بود.

در میان مهمانان برجسته، «امینه محمد»، معاون دبیرکل سازمان ملل، «محمدرضا عارف»، معاون اول رئیس‌ جمهوری ایران، «محمد شهباز شریف»، نخست‌وزیر پاکستان و دیگر رهبران جهانی حضور داشتند.

این رویداد، گامی مهم در جهت اجرای برنامه سازمان ملل برای «سال بین‌المللی حفظ یخچال‌های طبیعی» در سال ۲۰۲۵ محسوب می‌شود.

به گفته کارشناسان، گرم شدن زمین الگوی خنک‌شدن در لایه‌های جو را تغییر داده و به ایجاد پدیده‌ای به نام «گرمایش جهانی» منجر شده است که قطب‌ها، کوه‌ها و یخچال‌های طبیعی را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

افزایش ۱.۵ درجه‌ای دمای زمین پیامدهای منفی بسیاری مانند ذوب‌شدن رودخانه‌های یخی و یخچال‌های طبیعی دارد و همه جنگل‌ها و موجودات زنده را تحت تاثیر قرار می‌دهد. همچنین ذوب‌شدن برف‌ها نشان‌دهنده یک بحران مضاعف است، زیرا این امر باعث ایجاد تغییرات اقلیمی و در نهایت به دگرگونی‌های دیگری مانند افزایش سطح دریاها منجر می‌شود.

اثرات منفی فراگیر ناشی از تغییرات اقلیمی، سازمان‌های بین‌المللی را بر آن داشت تا برای کاهش افزایش دمای زمین به‌ پا خیزند و درصدد چاره‌جویی برآیند.

این درحالی است که در سطح جهانی، هیچ راهبرد واحدی برای مقابله با تغییرات اقلیمی یادشده وجود ندارد. علاوه‌ بر اینکه کشورهای بزرگ صنعتی فعالیت‌های خود را بدون نظارت ادامه می‌دهند و همچنان مقادیر زیادی سوخت فسیلی مصرف می‌کنند.

انتهای پیام