به گزارش ایسنا، روزنامه عصر اقتصاد نوشت: در دنیایی که فرهنگ بصری و رسانه‌های اجتماعی بر آن تسلط دارند، تلاش برای معکوس کردن علائم پیری روی بدن دیگر فقط یک وسواس شخصی یا یک کالای لوکس اختیاری نیست، بلکه به یک نبرد اقتصادی شدید تبدیل شده است.

از تزریق بوتاکس گرفته تا عمل‌های جراحی پیچیده، از کرم‌های «ضد پیری» گرفته تا رژیم‌های غذایی ژنتیکی و فرمول‌های جادویی، میل به پنهان کردن علائم پیری در حال تبدیل شدن به یکی از سودآورترین صنایع قرن بیست و یکم است.

جزئیات این نبرد در کلینیک‌های پزشکی، مراکز زیبایی و حتی در پلتفرم‌های رسانه‌های اجتماعی مشهود است.

چین و چروک‌ها به عنوان نشانه‌های ضعف، موهای خاکستری به عنوان شاخص زوال تلقی می‌شوند، در حالی که افرادی که جوان‌تر به نظر می‌رسند، با فرصت‌های شغلی بیشتر، توجه بیشتر و حتی اعتماد به نفس بیشتر در زمینه‌هایی که هیچ ارتباطی با ظاهر ندارند، پاداش می‌گیرند.

این علاقه روزافزون، ده‌ها میلیون نفر را به خرج میلیاردها دلار برای تغییر ظاهرشان سوق می‌دهد. پس چگونه «ضد پیری» به یک صنعت عظیم تبدیل شده است که با بخش‌های بزرگی مانند فناوری و گردشگری رقابت می‌کند؟

اعداد خودشان گویای همه چیز هستند

طبق گزارش انجمن بین‌المللی جراحی پلاستیک زیبایی، بیش از ۳۰ میلیون عمل زیبایی، چه جراحی و چه غیر جراحی، در سال ۲۰۲۲ در سراسر جهان انجام شده است که نسبت به سال قبل ۱۹.۳ درصد افزایش داشته است.

ایالات متحده با ۲۶.۱ درصد از کل جراحی‌های زیبایی جهان، در صدر این فهرست قرار دارد و پس از آن برزیل با ۸.۹ درصد، ژاپن با ۵.۷ درصد، مکزیک با ۳.۹ درصد و آلمان با ۳.۷ درصد قرار دارند.

پیش‌بینی اندازه بازار جهانی محصولات ضد پیری نشان میدهد که  صنعت مقابله با پیری امسال ( ۲۰۲۵) این رقم به ۸۵.۱ میلیارد دلار برسد که این رقم برای سال ۲۰۳۰  عددی بیش از ۱۱۹.۸  میلیارد دلار خواهد بود.

 اوضاع ایران چطور است؟

 اطلاعات بازار ضدپیری و زیبایی در ایران نیز نشان می دهد امروزه ایران یکی از بازیگران فعال بازار زیبایی و خدمات ضدپیری در خاورمیانه است. بر اساس منابع داخلی و گزارش‌های انجمن پزشکی ایران حجم بازار محصولات و خدمات زیبایی و ضدپیری ایران (شامل جراحی و فرآورده‌های آرایشی) در سال ۱۴۰۳ بیش از ۲.۵ تا ۳ میلیارد دلار برآورد شده است.

بنا بر این گزارش، ایران طی یک دهه اخیر در میان پنج کشور نخست دنیا از نظر سرانه جراحی زیبایی قرار دارد؛ تخمین زده می‌شود سالانه بیش از ۲۵۰ هزار عمل زیبایی عمدتاً بینی، پلک، لیپوساکشن و گونه در کشور انجام شود.

روش‌های غیرجراحی (تزریق بوتاکس، فیلر و ژل)، با توجه به هزینه کمتر و عوارض پایین‌تر، رشد دو رقمی داشته‌اند و سالانه بیش از ۵۰۰ هزار تزریق رسمی ثبت می‌شود (آمار غیررسمی احتمالاً دو برابر است).

رایج ترین عمل ها کدامند؟

در مورد رایج‌ترین عمل‌های جراحی، لیپوساکشن با تقریباً ۲.۳ میلیون عمل انجام شده در صدر فهرست قرار دارد. این فهرست همچنین شامل لیفت پلک (۱.۵ میلیون)، جراحی زیبایی بینی (۱.۱ میلیون) و در نهایت جراحی زیبایی شکم با تقریباً یک میلیون عمل انجام شده بود.

در بخش غیر جراحی، تزریق بوتاکس با بیش از ۹ میلیون مورد در صدر فهرست قرار دارد و پس از آن فیلرها با ۵ میلیون مورد، به همراه طیف گسترده‌ای از تکنیک‌های لایه‌برداری و جوان‌سازی پوست، چه با لیزر و چه با مواد شیمیایی، قرار دارند.

این اعداد ممکن است در طول سال گذشته بسیار بیشتر بوده باشند، زیرا تقاضا برای عمل‌های زیبایی همچنان رو به افزایش است و راه‌حل‌های ضد پیری به طور فزاینده‌ای در تمام گروه‌های سنی مورد توجه قرار می‌گیرند.

با توجه به اندازه بازار جهانی محصولات ضد پیری، تخمین زده می‌شود که این بازار در سال ۲۰۲۵ به ۸۵.۱۳ میلیارد دلار برسد، در حالی که در سال ۲۰۲۲ به حدود ۶۷.۲ میلیارد دلار رسیده بود.

طبق گزارشی که توسط Murder Intelligence منتشر شده است، انتظار می‌رود حجم بازار تا سال ۲۰۳۰ به حدود ۱۲۰ میلیارد دلار برسد و نرخ رشد سالانه آن ۷ درصد باشد.

عوامل موثر در افزایش جراحی‌های زیبایی

عوامل متعددی در سال‌های اخیر باعث افزایش تقاضا برای جراحی زیبایی شده‌اند، از جمله پیشرفت‌های تکنولوژیکی و پزشکی در این زمینه. عمل‌های زیبایی ایمن‌تر و سریع‌تر شده‌اند، دوره نقاهت کوتاه‌تری دارند و هزینه‌های آنها در مقایسه با گذشته نسبتاً کمتر است.

پیر شدن جمعیت در کشورهای توسعه‌یافته مانند اروپا، ژاپن و ایالات متحده و فرهنگ رو به رشد زیبایی و جوانی در آسیا و آمریکای لاتین، نقش بسزایی در این زمینه داشته‌اند.

این علاوه بر تأثیر افراد مشهور و اینفلوئنسرهایی است که استانداردهای زیبایی ایده‌آل را ترویج می‌دهند، و همچنین پیشرفت‌های تکنولوژیکی در پزشکی زیبایی غیرجراحی و درمان‌های ترمیمی.

رسانه‌های اجتماعی همچنین با پلتفرم‌هایی مانند اینستاگرام، تیک‌تاک و اسنپ‌چت که جزئیات صورت و بدن را برجسته می‌کنند، بر جراحی زیبایی نیز نور انداخته‌اند و تمایل مردم را برای داشتن بهترین ظاهر افزایش داده‌اند.

 برای مثال، همه‌گیری کووید-۱۹ منجر به ظهور پدیده‌ای شده است که به عنوان «رونق زوم» شناخته می‌شود، زیرا گسترش زوم برای اهداف آموزشی و جلسات، پدیده خودآگاهی مربوط به ظاهر را تسریع کرده و ساعات صرف شده برای خیره شدن به صفحه نمایش و تماس‌های ویدیویی را افزایش داده است.

مردم اکنون ساعت‌ها وقت خود را صرف تماشای خودشان روی صفحه نمایش می‌کنند و این باعث می‌شود بسیاری از آنها روی نقص‌ها یا حالات چهره خود تمرکز کنند و به همین دلیل به جراحی پلاستیک به عنوان راهی برای بهبود ظاهر خود در مقابل دوربین روی آورند.

یک مطالعه منتشر شده در مجله جراحی پلاستیک صورت و پزشکی زیبایی نشان داد که ۷۲٪ از جراحان پلاستیک صورت گزارش داده‌اند که بیماران، تماس‌های ویدیویی را به عنوان انگیزه اصلی خود برای درخواست جراحی ذکر کرده‌اند.

از نظر جمعیت‌شناسی مشتریان، زنان هنوز هم با ۸۶ درصد، بیشترین درصد افرادی را که در سطح جهان تحت عمل‌های زیبایی قرار می‌گیرند، تشکیل می‌دهند.

با این حال، نسبت مردان به طور قابل توجهی در حال افزایش است، به خصوص در عمل‌هایی مانند کاشت مو، جراحی لیفت پلک و فرم‌دهی چانه و فک.

گروه‌های سنی علاقه‌مند به جراحی زیبایی متفاوت هستند، افراد بین ۲۰ تا ۳۹ سال بر پیکرتراشی، تزریق فیلر و بوتاکس پیشگیرانه تمرکز می‌کنند، در حالی که افراد بین ۴۰ تا ۵۹ سال به دنبال درمان‌های ضد پیری و لیفت صورت هستند.

در حالی که افراد بالای ۶۰ سال روش‌هایی را ترجیح می‌دهند که به حفظ ظاهر و سفت شدن پوست کمک می‌کنند.

روی دیگر سکه مبارزه با پیری

اگرچه این صنعت نوید راه‌حل‌های سریع و مؤثر برای کند کردن علائم پیری را می‌دهد، اما روی دیگر این مسابقه ممکن است کمتر جذاب به نظر برسد.

برخی افراد از عوارض جانبی جسمی و روانی طولانی مدت ناشی از روش‌های نسنجیده یا مراکز بدون مجوز، از جمله اثرات روانی بالقوه مانند اختلال بدشکلی بدن، رنج می‌برند.

گسترش فرهنگی که جوانی ابدی را ستایش می‌کند، منجر به ایجاد استانداردهای زیبایی غیرواقعی شده و باعث فشار روانی بر جوانانی می‌شود که هنوز در ابتدای زندگی خود هستند.

در بسیاری از موارد، کمال‌گرایی به وسواسی تبدیل می‌شود که باعث می‌شود فرد رابطه طبیعی خود را با بدنش از دست بدهد و احساس نارضایتی مداوم را در او برانگیزد.

این علاوه بر پدیده جراحی پلاستیک بیش از حد یا اعتیادآور، به ویژه در میان جوانان است. فقدان نظارت در برخی کشورها، راه را برای اقدامات ناامن توسط افراد غیرمتخصص باز می‌کند و نگرانی‌های فزاینده‌ای را در محافل پزشکی و اجتماعی ایجاد می‌کند.

اگرچه صنعت ضد پیری یک فرصت سرمایه‌گذاری امیدوارکننده است، نادیده گرفتن جنبه‌های اخلاقی و روانشناختی می‌تواند منجر به هزینه‌های اجتماعی هنگفتی شود که نه تنها از نظر مالی، بلکه از نظر اعتماد به نفس و تصویر ذهنی افراد نیز قابل اندازه‌گیری است.

به نظر می‌رسد که علاقه‌ی شدید جهان به جوانی ابدی و جراحی پلاستیک به این زودی‌ها فروکش نخواهد کرد. در میان وعده‌های اعتماد به نفس، فشارهای اجتماعی و وسواس به کمال زیبایی‌شناختی، میلیون‌ها نفر مبالغ هنگفتی را صرف می‌کنند تا ایده‌آل به نظر برسند، که دستیابی یا حفظ آن دشوار است.

با کاهش برداشت‌های منفی از عمل‌های زیبایی و پیشرفت تکنیک‌های غیرجراحی، دستیابی به ظاهری جوان‌تر از همیشه آسان‌تر شده است، اما در عین حال، چالش‌های روانی و اجتماعی مرتبط با آن نیز افزایش یافته است.

آیا واقعاً برای بهبود تصویر خود تلاش می‌کنیم، یا در دام بی‌پایان تلاش برای کمال گرفتار شده‌ایم؟

*بازنشر مطالب دیگر رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن از سوی ایسنا نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان منتشر می‌شود.

انتهای پیام