روح الله فتاحی نافچی در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: سدها و دریاچه‌های مصنوعی به دلیل مقیاس کوچکشان نسبت به سطح کره زمین، تأثیر ناچیزی بر تغییر اقلیم جهانی دارند و سدها نمی‌توانند اثر قابل‌توجهی بر تغییر اقلیم داشته باشند.
رئیس هیئت مدیره انجمن هیدرولوژی ایران گفت: در هر منطقه با توجه به شرایط خاص آن، مخازن سدها ابزاری ضروری برای مدیریت منابع آب و مصرف آن هستند، در مناطق خشک و نیمه خشک و مناطقی که دارای اقلیم مدیترانه‌ای بوده و تنها شش ماه از سال بارندگی دارند باید برای تنظیم رژیم رودخانه‌ها از سدها استفاده کنند.
وی تصریح کرد: طرح‌های آبخیزداری و آبخوان‌داری از جمله تغذیه مصنوعی است و تنها به عنوان یک مکمل برای سدها هستند، حجم آب ذخیره‌شده در مخازن زیرزمینی از طریق این طرح‌ها محدود و ذخیره بیش از حد آب در سفره‌های زیرزمینی می‌تواند مشکلاتی ایجاد کند.
فتاحی ادامه داد: امروزه اعتقاد بر این است که ساخت سدهای کوچک به جای سدهای بزرگ برای ذخیره آب مناسب‌تر است، این سدها آب را در سطح زمین حفظ کرده و بخشی از آن را به سفره‌های آب زیرزمینی منتقل می‌کنند.
رئیس هیئت مدیره انجمن هیدرولوژی ایران ادامه داد: محدودیت منابع آب یک چالش ذاتی است، حتی اگر فرض کنیم هیچ عاملی باعث کاهش منابع آب قابل دسترس نشده باشد، افزایش حدودا سه تا چهار برابری جمعیت از سال ۱۳۵۰ به بعد، سهم سرانه آب هر فرد را تغییر داده، سرانه آب از حدود ۱۸۰۰ مترمکعب در سال به حدود ۱۶۰۰ مترمکعب رسیده که این وضعیت نشان‌دهنده شرایط بحرانی است.
وی خاطرنشان کرد: برای تأمین آب مورد نیاز مردم لازم است اقداماتی از جمله صرفه‌جویی، استفاده از منابع آب غیرمتعارف، افزایش بهره‌وری از آب و استفاده از آب‌شیرین‌کن‌ها برای مصارفی که از نظر اقتصادی توجیه پذیر باشند، انجام شود.
انتهای پیام
نظرات