محدثه معصومی در گفت‌وگو با ایسنا، با بیان اینکه در کنار تأمین دارو و مراقبت جسمی، حفظ آرامش روانی و حس امنیت عاطفی آنان باید در اولویت قرار گیرد، افزود: سالمندان اغلب احساس می‌کنند که فراموش شده‌اند. تماس‌های تلفنی منظم یا حتی دیدارهای کوتاه می‌تواند حس تعلق و آرامش را به آن‌ها بازگرداند.

وی با بیان اینکه به سالمند اطمینان بدهید که تنها نیستند و در صورت نیاز به کمک، دیگران همراه او خواهند بود. اضافه کرد: گفت‌وگوهای آرام، شنیدن درد دل‌ها، احوال‌پرسی ساده یا حتی پرسیدن درباره خاطرات خوب گذشته، ابزارهای مؤثری برای کاهش اضطراب هستند.

معصومی با اشاره به اینکه پخش صدای اذان، دعاهای معروف و آشنا برای سالمندان، قرآن، نیایش یا حتی صدای طبیعت می‌تواند آرامش‌بخش باشد، بیان کرد: استفاده از رادیو و تلویزیون را با دقت مدیریت کنید، کانال‌هایی با محتوای امیدبخش، موسیقی سنتی یا طنزهای ملایم گزینه مناسبی هستند. می‌توانید پیام‌های صوتی کوتاه با صدای آشنا و محتوای دلگرم‌کننده برای آن‌ها ارسال کنید.

وی کنترل اخبار در محیط سالمند را مورد تاکید قرار داد و گفت: سالمندان درک متفاوتی از اخبار بحرانی دارند. گوش دادن مستمر به اخبار ترسناک و نگران‌کننده ممکن است سبب بی‌خوابی، افت فشار یا حملات اضطرابی شود. در کنار آن‌ها از خاطرات خوب، افراد مورد علاقه، زیبایی‌های طبیعت یا برنامه‌های آینده صحبت کنید.

مدیرگروه جوانی جمعیت، سلامت خانواده و مدارس در معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی یادآوری کرد: در دل بحران، سالمندان بیش از هر زمان دیگری به دلگرمی نیاز دارند. کافی است هر کدام از ما مسئول دل یک سالمند شویم؛ شاید نتوانیم جهان را آرام کنیم، اما می‌توانیم برای یک نفر، جهان را قابل تحمل‌تر سازیم.

وی تاکید کرد: اگر سالمند دچار اختلال شناختی مانند آلزایمر است، مراقبت از او در بحران باید با حساسیت بیشتری انجام شود، در صورت نیاز به کمک پزشکی یا دارویی، فوراً از طریق مراکز بهداشتی، خانه‌های بهداشت یا مراکز هلال احمر پیگیری شود.

انتهای پیام